Foto's

En dit zijn de kleinkinderen ;)

Foto's

31 augustus 2006
Op deze foto zie je hoe ik er nu uitzie en op de andere staan mijn mama en mijn zusje in Canada!!!

Mijn echte verhaal...

Het verhaal van een doldrieste allemansvriend

door Reinie Menheere

vrijdag 17 april 1998

Floep! Ik ben geboren! Help, wat is het hier groot, en koud! O, daar is mijn moeder. Die is lekker warm, en ze ruikt lekker! O jongens, kijk eens, als je daaraan zuigt, komt er lekkere warme melk uit. Mmmm, m'n buikje vol. Nou lekker slapen. Wat is dat, daar komt nog iets tegen me aan liggen. O, dat is m'n zusje, dat is wel goed, lekker, nog warmer, zo met z'n tweetjes bij moeder. O, daar komt er nog één, en nog één en.... ik raak de tel kwijt! Tjoep, wat is me dat? Iemand met een harde stem en een grote snor pakt me op. Hij zegt dat ik een meisje ben. Ja, hè hè, dat weet ik ook wel. Hij zegt ook dat we met tien puppy's zijn, nou dat lijkt me wel veel! Laat me nou lekker bij m'n moeder liggen! De volgende dagen bestaan uit slapen, spelen en drinken, en slapen en spelen en drinken. Ik kom tot de conclusie dat het leven goed is.

Kazan is oud aan het worden, sinds deze week kan hij ineens niet meer lang wandelen. Met Pasen (13 april) is eigenlijk de laatste keer geweest dat ik echt een lange wandeling heb gemaakt. Ik hoop niet dat hij gauw doodgaat, want we hebben ons voorgenomen geen nieuwe hond meer te nemen, en eigenlijk kan ik niet zonder....

28 april 1998
Vanavond zijn we met Kazan naar de dierenarts geweest. De dierenarts ziet het niet zo positief. We moeten vrijdagochtend nuchter met hem komen, dan gaat ze bloed trekken. Het zou kunnen dat het suikerziekte is, en dan moeten we twee keer per dag een spuitje geven. Als het dat maar is....

1 mei 1998
Kathleen heeft vandaag bloed getrokken, en morgenavond gaat ze bellen met de uitslag. Het wordt dringend, want Kazan is echt aan het lijden. Hij eet niet, en drinkt heel veel, en direct na het drinken moet hij plassen. Soms zo maar midden in de kamer, terwijl hij dat echt nooit gedaan heeft. Hij kan zelfs niet meer tot aan de krantenwinkel lopen.

2 mei 1998
Kathleen heeft vanavond gebeld. Kazans lever is kapot. Hij heeft pijn, jankt in z'n slaap, kan amper nog tot aan z'n drinkbak komen, en plast op de koer, terwijl hij daarbij heel schuldig kijkt. We besluiten hem maandagavond in te laten slapen, maar niemand wil gaan!!! Alleen Sjoerd heeft aangeboden om te gaan, maar om Kazan nou met een vreemde mee te geven vind ik wel heel laf.

3 mei 1998
Vandaag ben ik niet naar de kerkdienst geweest, ik kon moeilijk Kazan alleen laten nou hij zo ziek is. Ik denk dat ik nu officieel gek ben verklaard in de kerk.

4 mei 1998
Henri heeft me gebracht. Ik denk dat dit één van de moeilijkste dingen in m'n leven is geweest. Toch kon ik het niet door een ander laten doen. Ik kon Kazan toch niet in de steek laten! Hij mocht op de grond gaan liggen, ik zat naast hem, en aaide hem terwijl Kathleen hem eerst een spuitje gaf om te slapen. Ik heb hem niet dood zien gaan, maar ben even bij hem blijven zitten tot hij echt sliep, en niet meer reageerde, alleen nog maar zachtjes ademde. Hij heeft me dus niet weg zien gaan. Kathleen zei trouwens, dat het meestal de vrouwen zijn die komen, mannen kunnen hun emoties niet tonen, en op zo'n moment kan je je huilen niet inhouden, en een vrouw kan dat makkelijker uiten naar 't schijnt.

Eind mei
Theo heeft een hondje bij Victor besteld! Ik kon echt niet zonder!!! Ik probeerde het te verbergen, en ging tussen de middag hele enden fietsen, maar ik huilde dan de hele weg, elke keer als ik een hond zag dacht ik: IK HEB GééN HOND!!!! Vrijdag gaan we kijken!! Een Duitse Herder nog wel, m'n kinderdroom! Ik weet ook wel dat hij nooit Kazan zal vervangen, maar hij zal wel de lege plek opvullen denk ik!

vrijdag 5 juni 1998

Hoor, de grote honden blaffen. Er zijn vast en zeker vreemden op het erf. Ik begrijp wel waarom ze blaffen hoor. Telkens als er vreemden zijn, mogen mijn zusje en ik (de andere acht zijn één voor één weggehaald omdat ze het zo koud hadden) op het gras spelen, en zij moeten in hun hok blijven. Ja hoor, daar gaat de deur al open. Snor zegt dat we naar buiten mogen. Even snuffelen. Een grote blonde vrouw, en een grote man met een baard. Hm, ze lijken me wel aardig. Oeps, die vrouw pakt me op. Hé! Voortaan moet je me anders pakken hoor! Gelukkig, Snor zegt het tegen haar, dat ze me onder m'n poep ook moet vasthouden. Nou, laat me nou maar weer los, ik wil even lopen. Wat staat die vrouw daar nou te roepen? Raksha, Raksha! O, ze bedoelt mij, nou, dan weet ik tenminste eindelijk m'n naam. Ik zal maar even naar haar toe gaan, ze lijkt me wel een toffe. Ja hoor, ze speelt met me en kriebelt me onder m'n buik. Ik denk dat ik haar wel leuk vind. Jammer, ze gaan weer weg. Ze rook trouwens wel lekker, een klein beetje naar hond. Niet zo heel erg, maar je rook toch wel iets lekkers. Die mensen mogen nog wel eens een keertje terug komen. Alleen, ze praten een beetje gek. Nou ja.

Vandaag zijn we dus voor het eerst naar Raksha gaan kijken. Het is een dotje. Ik pakte haar natuurlijk eerst verkeerd op, en kreeg gelijk op m'n donder van Victor! We hebben besloten dat we hem nemen. (Hem, haar, het is een meisje, maar ik ben gewend om over al m'n meisjeshonden hem te zeggen, dus, verwarrend genoeg?)

vrijdag 12 juni 1998

Hé, de honden blaffen weer. Zouden het die leuke mensen weer zijn? Ja! Wat doet ze nou? Een riempje om m'n nek! Hé, niet doen, laat me gerust. O, ze pakt me op. Hé, niet naar binnen gaan, dat mag niet van Snor! Nou, hij zegt niks vandaag. O, die man geeft geld aan Snor, en Snor geeft mijn boekje, en een beetje van mijn eten aan die vrouw. Nou ja!! Hé, ik mag dat hek niet uit!!! Laat me los! O néé, ze neemt me mee de auto in! Help, laat me gerust, ik hou niet zo van autorijden!! O, gelukkig, we stoppen. Maar waar ga ik nou naar toe? Een huis binnen. Het ruikt er naar hond, maar ik zie geen hond. Wel foto's van honden. En het ruikt ook naar vogels hier, maar ik zie geen vogels. Ik hoor ze wel. Nou, even kijken, als ik me nou goed gedraag, dan zal ze me wel weer terug brengen. Ze spelen met me, en geven me een bal, en een touw. Nou ga ik even slapen hoor. Hé! Niet in een konijnenhok! Nou ja, hèèèèèlp! Ik wil eruit!!!!

Vandaag zijn we Raksha gaan ophalen. We hebben een konijnenhok in de kamer gezet, voor de veiligheid van het beestje. Als ik er even niet ben loopt hij vast in zeven sloten tegelijk

zaterdag 13 juni 1998

Gisteravond kwamen er allemaal mensen naar me kijken. Iedereen pakte me op, en knuffelde me. Wel leuk en niet leuk. Ik weet het niet. Toen werd ik mee naar boven genomen. Weer in een ander konijnenhok gelegd. Iedereen liep weg! Whoeoeoeoe! O, daar kwam de vrouw weer terug, ze ging naast me liggen, in een mensenmand. Whoeoeoeoe! Ik wil terug naar m'n moeder, ik wil terug naar m'n zusje, ik wil terug naar Snor! Het is hier koud, en ongezellig. Kijk die met z'n baard gaat gezellig in de mensenmand liggen bij de vrouw. Whoeoeoeoeoe! Ik lig hier alleen! Ik wil naar m'n.... Waar wil ik eigenlijk naar toe? Ik wil slapen.

Hij heeft gisteravond maar heel even gejankt, toen hij boven moest slapen. Toen Theo naar bed kwam jankte hij weer even, maar daarna heeft hij eigenlijk goed geslapen. Hij heeft wel vreselijke diarree, en wil niet eten, je ziet hem vermageren!

zondag 14 juni 1998
Gisteren mocht ik mee naar buiten. Dat was leuk, maar ze snappen niet dat mijn beentjes kleiner zijn dan de hunne! Ik kan ze haast niet bij houden. Toch is het wel leuk buiten. Alleen heeft een of ander bruin mormel me in m'n billen gebeten, nou ik kijk voortaan wel uit voor honden hoor, als ik er een aan zie komen, loop ik wel een straatje om!

Gisteren is Raksha voor het eerst mee gaan wandelen, en toen werd hij 's avonds (op zijn tweede wandelingetje) toch zeker wel door dat hondje van de moeder van Quality drinks gebeten! En ik was dan nog zo stom om hem direct op te pakken en te troosten, volgens Martin Gaus heb ik nu bevestigd dat honden eng zijn, o o! Hij is trouwens wel erg gauw moe, maar dan draag ik hem een poosje. Het is een scheet!

maandag 15 juni 1998
Vandaag heb ik mogen werken! Ik mocht meehelpen de vogels voeren, en meehelpen water geven. Daarna heb ik de vrouw geholpen met vegen. Dat is ook best nog gevaarlijk hoor, want voor je het weet, word je zelf opgeveegd! Daarna gingen we weer naar binnen. O wat is dat nou! Een beest, een soort olifant, met een slurf, en een heeeele lange staart. Even snuffelen hoor. Oeoeoeoeoeoei, wat komt daar ineens een geluid uit, ik viel bijna ondersteboven! Even goed tegen blaffen, dan jaag ik hem wel weg. Kijk, de vrouw komt me helpen vechten. Ze probeert ook al om hem weg te jagen, o nee, hij heeft haar vast hoor, hij laat haar niet meer los. Oef, eindelijk, ze heeft hem weggejaagd. Ik vind het hier wel leuk hoor. Er komen veel mensen in en uit lopen. Sommigen blijven hier slapen, anderen alleen maar eten, en anderen komen alleen maar iets drinken. Wat ik wel jammer vind, is dat die bel steeds gaat. De vrouw denkt dan dat er bezoek komt, maar ze gaat ze steeds halen, en dan komt ze weer met niemand terug. Daar moet ik wel dikwijls van janken. Ik zit hier dan wel elke keer alleen hoor, als zij die mensen aan het wegjagen is.

Vandaag heeft Raksha kennis gemaakt met de vogels, de bezem en de stofzuiger. Dat laatste vindt hij minder leuk geloof ik, hij is er een beetje bang voor denk ik. Sorry dat ik steeds hij blijf zeggen, maar het is "le chien", dus hond is mannelijk, ook als het een teef is. Hij begint nu een klein beetje te eten, maar hij heeft nog steeds diarree. Steeds als de winkelbel gaat, kijkt hij heel hoopvol wie er nu weer binnen zal komen. Dat valt dus wel steeds een beetje tegen.

zaterdag 20 juni 1998
Midden in de nacht ging de baas weg! Nou ja, het vrouwtje bleef hier, dus ik ben maar weer gaan slapen. Ik denk trouwens dat ik het begin te begrijpen van het plassen en poepen. Waar de mensen gezellig zitten, moet ik het niet doen, want ze vinden het stinken. Dus dat is voor elkaar. O o nou gaan ze buiten in dat tentje zitten, juist naast mijn wc. Nou, dan loop ik wel naar binnen hoor, voor m'n behoeftes. Hè wat? Weer niet goed. Nou leg het me nou allemaal nog eens goed uit? Ik zal m'n best doen om het te begrijpen. Vanavond zijn we ergens naar toe geweest waar een heleboel mensen waren, en het duurde zo lang, dat ik in slaap ben gevallen. Ineens was de baas daar ook, dat was wel leuk. Toen zijn we weer naar huis gegaan.

Toen we vanmorgen buiten zaten, is Raksha drie keer naar binnen gegaan om te plassen en één keer om te kakken! Ik denk dat hij het nog niet zo goed begrijpt allemaal. Vanavond zijn we Theo in Zaventem af gaan halen, die had een ticket voor de WK-wedstrijd België-Mexico gewonnen. Raksha was op m'n arm in slaap gevallen, de scheet.

zondag 21 juni 1998
Vandaag heb ik in een kistje heeeeeeel lang in de auto gezeten. Toen bij een opa op bezoek, toen weer in de auto, en weer bij een andere opa op bezoek. Op de laaaange terugweg naar huis, zijn we ergens gestopt waar het heel lekker rook, maar ik was nogal moe, want het vrouwtje had net met me gewandeld, dus ik ben in slaap gevallen, jammer, toen we weer verder reden hield de vrouw me ineens omhoog voor het raam. Je moet als hond toch ook maar overal op voorbereid zijn.

Vandaag was het vaderdag, en hebben we hem dus voor het eerst voor een lange rit meegenomen. Ik was bang voor waterballetten, of poep of kots, dus had ik een boodschappenkratje met een dikke laag kranten in de auto gezet. Maar hij was keurig netjes onderweg. Op de terugweg zijn we bij de Valk gestopt, ik had Raksha eerst lekker moe gemaakt, dus hij heeft heel lief onder de tafel liggen slapen, daarna, toen we weer inBelgië waren, reden we plots naast Herman en Adrie, en toen heb ik hem vol trots voor het raam gehouden zodat ze hem konden zien. Herman belde later op om te zeggen dat Adrie hem eigenlijk al te groot vindt. Nou ja!

24 juni 1998
Vandaag kwam er een mevrouw, omdat ons vrouwtje huilde, die mevrouw heeft toen met een ding aan m'n buik geluisterd, terwijl ik op tafel zat (ja op tafel!!), ze heeft toen iets heel lekkers aan 't vrouwtje gegeven, en iets vies, nou ja ik vind alles best, als je me maar laat slapen, ik ben moe!! Hè, wat doet 't vrouwtje nou weer, ze geeft een beetje van m'n poep mee aan die vrouw, en als ìk het opeet krijg ik op m'n kop, nou ja!

Raksha is afgelopen nacht vier keer wakker geweest voor diarree, gelukkig waarschuwt hij wel op tijd, zodat ik met hem naar buiten kan rennen, maar ondertussen begon ik me wel zorgen te maken. Vanmorgen leek het wel of hij in coma lag, zo diep lag hij te slapen, dus toen heb ik Kathleen gebeld. Ik had natuurlijk tranen in m'n ogen van bezorgdheid, Raksha is net m'n baby, echt, maar volgens Kathleen is het nog steeds aanpassings diarree. Ze heeft een stoppend, versterkend middeltje gegeven, dat moet ik vier dagen in z'n bek spuiten, hij vindt het gelukkig heel lekker. En ook nog een ontwormingskuur, dat vindt hij minder leuk. Ze heeft een beetje ontlasting meegenomen om op te sturen naar Gent. Dat hij zo moe was, en zo diep sliep, kwam omdat hij er vannacht vier keer uit was geweest.

30 juni 1998
Ondertussen dacht ik dat ik wel wist wie hier allemaal woonden, maar vandaag is er weer eentje bijgekomen. We wonen nou met baasje, vrouwtje, Henri, Francien en een nieuwe, Johan. Ik had hem wel eens eerder gezien, maar nu woont hij hier ook.

Johan is vandaag thuisgekomen van internaat van de Bijbelse Vormingschool. Ik geloof dat Raksha het wel leuk vindt hoor, hoe meer zielen hoe meer vreugd , en lekker weer een speelkameraadje erbij!
5 augustus 1998

Sorry dat ik zolang niet heb geschreven hoor, maar ik heb ook zoveel meegemaakt! In de auto gaan vind ik al heel leuk, zelfs als we er heel lang in blijven. Ik ben al een paar keer uit eten geweest en toen gingen we op vakantie! Het was daar heel leuk. Ik mocht elke dag in het meer zwemmen, en ik mocht binnen en buiten als ik wilde, alleen zat ik vast aan een ketting, dat was wel even wennen hoor. Hier zijn nog twee jongens bij komen wonen, Tjipke en Sjoerd. Vooral Sjoerd vind ik een hele toffe, die is altijd bereid voor een spelletje, of een knuffel. Francien speelt liever met Tjipke, maar ik niet hoor, geef mij Sjoerd maar. Ik moest daar ook wel werken hoor, een heleboel eenden en konijnen wegjagen, twee rare hondjes van de buren van ons erf jagen, kuilen graven, om goed aan iedereen te laten ruiken dat het ons terrein was! Er was daar trouwens ook zo'n olifant, die ging nog meer te keer dan thuis. Ik weet trouwens allang dat de mensen er stofzuiger tegen zeggen, maar ik vind het een olifant. Er kwam ook nog een vrouw mij aaien, en dat vond ze dan nog eens heel bijzonder dat ze dat durfde, nou ja, ik doe alleen maar vliegen kwaad, verder niks! Die vrouw leek ergens wel een beetje op ons eigen vrouwtje, maar die is gelukkig voor geeneen hond bang. Ik wel in het begin hoor, ik wou ze allemaal wegjagen, maar op vakantie waren er steeds mensen die net zo gek praten als mijn eigen baas en vrouwtje, en die zeiden dat ze gingen 'sosjaliseiren'. Ik weet niet wat dat is hoor, maar het kon me niks schelen, ondertussen maakte ik kennis met hun hond, en ik heb ontdekt dat het toch wel een beetje niet-eng is om met een hond te spelen. Op een dag kwam er ineens een lichtstraal uit de hemel, en daarna een vreselijke klap. Ik schrok me dood! Maar iedereen vond het heel normaal, en het vrouwtje bleef gewoon doorlezen, nou dan zal het wel geen kwaad kunnen. Daarna heb ik het nog weleens gezien en gehoord, en inderdaad, er gebeurt verder niks, dus het zal wel goed zijn. Vrijdagavond zijn we naar het huis van de vogels teruggegaan. Ook wel leuk, maar er is geen meertje!! Zaterdagavond gingen we naar Koos, daar was ik al eens geweest, maar nu zat er een bokser! Dat was me daar een groot beest! Maar hij was heel lief, en ik heb besloten dat ik vanaf nu honden echt leuk vind om mee te spelen! Maandagavond zijn we naar 'de les' geweest. Ik dacht van te voren dat er heel wat bijzonders zou gebeuren, want het vrouwtje was zo zenuwachtig, maar we gingen gewoon naar Philippe, die rare kwast, waar ik al eens geweest was. Nu waren er nog een paar andere honden bij, maar we gingen gewoon spelen en koekjes eten, dus als dat les is, dan vind ik het wel leuk.

Nou, de vakantie is goed meegevallen, Raksha is niet bang voor onweer. Hij heeft daar heel veel gezwommen, en ook veel met honden gespeeld. Steeds als er Hollanders met een hond voorbij kwamen, en ze zagen dat Raksha bang was, vonden ze dat er dringend "gesocialiseerd" moest worden. Het hielp wel, maar nu denkt hij ongeveer dat alle honden van hem zijn, en dat is ook weer niet de bedoeling. We hebben hem in het huisje aan een heel lange ketting vast gemaakt, zodat hij binnen en buiten kon wanneer hij wilde. Zo konden we de deur openlaten. De eerste puppy-les vond hij heel leuk. Alleen na de kennismakingsles op 16 juli (de dag voor we met vakantie vertrokken!!!) is hij vreselijk ziek geweest van de beloningen, dus nu geven we nic-nacjes als beloning Hij heeft trouwens geen diarree meer, sinds hij alleen Hills Lambs and Rice krijgt. Het enige aan snoep wat hij kan verdragen zijn droge beschuiten en droge kaakjes, en af en toe een beetje cola. Hij begint steeds beter te eten, en is niet meer zo erg mager. Hij is trouwens ook zindelijk, hij heeft sinds de winkel dicht is voor de vakantie (en ik dus veel beter op hem kan letten) op 11 juli nog een keertje en daarna pas weer 2 augustus voor het laatst in huis geplast, dus ik denk dat hij het nu wel echt door heeft. In het begin dacht ik dat hij het nooit zou leren, maar uiteindelijk had hij het dus binnen een maand door, en dat is redelijk. Natuurlijk zijn er honden die het op drie dagen leren, maar de meeste leren het pas na vier of vijf maanden, dus dan is de onze nog een 'goeie'. Dankzij de bokser van Koos' ouders is hij trouwens helemaal over z'n angst voor honden heen!

10 augustus 1998
Vanavond weer naar de les geweest. Er stond een lekkere bak drinken klaar. Ha, de andere honden zijn er nog niet, dan ga ik eerst met water spelen. Hé, dat mag hier blijkbaar niet! Ik was dolblij dat ik m'n vrienden weer zag. Hoewel, die Beagle was er niet, in plaats daarvan was er een Berner Sennen hond. Nou, samen met die Golden Retriever gaat het wel. Ik had liever wat pittigers gehad, maar kom, een kniesoor die daar op let. Kom jongens we gaan spelen. Althans, dat dacht ik. Maar nee hoor, ze willen eerst koekjes eten. Hé, ik wil spelen!! Wat doet die vent nou? Hij bindt me aan het hek vast, ja daar kom ik niet voor hoor. Hè, eindelijk mag ik spelen. Het was juist zo leuk, want ik had Henri, Francien en Sjoerd meegenomen. Nou die mochten niet mee spelen. Ik begrijp het niet helemaal.

Nou, vanavond was de les dus een ramp. Het eerste wat Raksha deed, was met z'n poten in de drinkbak (dat doet hij thuis ook steeds nu het zo warm is, wij vinden dat heel grappig), Philippe kon er dus niet mee lachen. Hij ging nieuw water halen en vroeg koeltjes of "de Duitse Herder" uit de buurt van de bak gehouden kon worden. Raksha zag de andere honden en was gelijk door het dolle heen. Toen werd hij voor straf aan het hek gebonden. Pas bij het speelkwartiertje mocht hij weer los. Ik weet niet of ik de les nog wel zo leuk vind.
17 augustus 1998
Vanavond weer naar de les geweest. Nu waren de anderen er al. Kom baas, doorlopen, ik kan nu even niet "volg", ik heb haaaaast!! Hé, toch niet weer aan dat hek hè! hé, gaan we nu al naar huis? Ik heb zelfs niet gespeeld, en daar kwam ik voor!!

We zijn midden in de les naar huis gestuurd, omdat Raksha te lastig was. Nu moeten we woensdagavond apart komen. Hij gaat dan eerst met Raksha alleen "volg" leren, en daarna één van z'n eigen honden erbij, en dan twee van z'n eigen honden erbij. Ik ben benieuwd. Ik heb nu echt geen zin meer, maar Theo wil dat we woensdag nog even afwachten.
19 augustus 1998
Hé, alwéér naar de les! Waar blijven die anderen? Nou eerst maar even met Philippe spelen, hoewel ik het eigenlijk maar een rare snijboon vind. Ja hè hè, "volg", dat kan ik al. Nou, leer me eens wat nieuws! Hé we gaan samen rennen, leuk!

Dat was dus de laatste keer. Hij ging eerst "zit, af, staan" met hem doen, daarna "volg". Maar dat kon hij al toen hij acht weken was bij wijze van spreken Toen hij de hele oprijlaan netjes gevolgd was (van ons weg), moest hij terug, nu naar ons toe. Ik was benieuwd hoe hij dat op zou lossen, want dan lukt het niet zo goed, als je naar iets leuks toe gaat (ja, in Raksha's ogen zijn wij echt iets leuks). En guess what, toen hij zag dat Raksha begon te trekken, begon hij zelf mee te rennen, gaf Raksha aan ons terug, en zei:"volgende week weer apart komen, bel me nog even om af te spreken." Ik heb zijn honden niet gezien, hij heeft niets gedaan om ons "probleem" op te lossen. Ik ga niet meer. Ik oefen nu lekker zelf met hem op de manier uit het boekje van Gaus, en eigenlijk is het enige probleem dus het trekken als hij een andere hond ziet, of als één van ons vooruit loopt. Dat ga ik nu met Henri en Francien af en toe oefenen, en dan zal het wel lukken. Het enige wat ik hem nu nog bij ga leren is:"pootje geven", want anders denkt opa Rijswijk weer dat het een domme hond is, en verder is het onze hond, en hij hoeft van mij geen nuttig lid van de maatschappij te worden, en zeker geen marionet! En ik ben GEEN hond!! Ik ben een mens, en daar moet hij maar aan wennen (misschien wist hij dat zelfs al!)
20 september 1998
Vannacht hoefde ik eindelijk niet meer in dat stomme konijnenhok te slapen, ik kon me er amper nog in omdraaien (overdreven hoor), joepie, nu ben ik groot!

Gisteravond heb ik een mand op onze slaapkamer gezet, en nu heeft Raksha vannacht dus voor het eerst niet meer in z'n konijnenhok hoeven te slapen, het leek op het laatst wel een kistkalfje. Ik bind hem nog wel vast aan een poot van het bed, want ik wil niet dat hij op ons bed slaapt. Dat mag alleen als ik in de badkamer ben, en hij Theo wakker maakt.
Joepie na de kerstvakantie ga ik naar de hondenschool van Martin Gaus!!!!
wat dat dan ook mag zijn!

PS Zou iemand dit ooit gelezen hebben???