24.1.09

Grrr!

Die van die steekpartij bleek dus 20 te zijn en geen 28, en al enkele keren onder psychiatrische behandeling geweest... Eng hè! Dat zou de buurjongen dus kunnen zijn, of die van twee huizen verderop... Weet ik veel of die al eens bij een psychiater zijn geweest?

Maar nu hoorde ik weer zo iets, bluh! De broer van Celia (vriendin van Eva, wel eens bij ons op de tieners geweest, en nu vriend via Facebook) stapte op de trein en vergat de deur te sluiten. Een gast zegt:"Doet die deur eens toe!" De jongen gaat terug rechtstaan om de deur te gaan sluiten, maar gelijk krijgt hij al stampen in zijn maag en tegen zijn hoofd... Hij is gister in de scanner geweest en heeft gelukkig alleen een zware hersenschudding. Vandaag krijgt hij nog een maagonderzoek en al bij al is hij er dus redelijk goed van afgekomen...

Maar... De andere treinreizigers deden niets! Iedereen bleef zitten! Waaaaah! Wat gebeurt er toch allemaal.... En erger nog: Wat gebeurt er niet?

Zijn we zo bang met ons allen om in te grijpen als iemand in elkaar geslagen wordt?

Hoe zou ikzelf reageren?

Hopelijk niet zo passief...

Hopelijk niet!

23.1.09

Steekpartij Dendermonde

"Drie doden, twaalf gewonden
Een 28-jarige psychiatrische patiënt drong vanmorgen binnen in OCMW-kinderdagverblijf Fabeltjesland en de naschoolse opvang De Rakkertjes en begon er in het wilde weg uit te halen met een mes."


Toen ik dit nieuws hoorde vanmorgen, liepen gelijk de koude rillingen over mijn rug. Je ziet het voor je... En de ouders, de grootouders, horen die dat ook op de radio? Of waren die al ingelicht? Wat gaat er dan door je heen? De eerste berichten telden vijf doden, toen drie, toen toch vier, en nu weer drie... Die onzekerheid of jouw kleintje daar ook bij zit...

Wat een leed is er toch in de wereld en zoveel 'waaroms'...

Waarom was die man niet opgesloten voor hij zoiets kon doen? Hij was onder behandeling. Was dit een inschattingsfoutje van zijn behandelende psychiater? Hoe voelt die zich nu? Ook schuldig?

Zulke dingen gebeuren in Amerika, maar toch niet hier? In België?

't Is moeilijk te plaatsen. Ik weet niet hoe ik hiermee om moet gaan. 't Is moeilijk om uit je gedachten te zetten. Hopelijk hebben de nabestaanden begrijpende en lieve vrienden om zich heen. Hopelijk zal de plaatselijke kerk/gemeente zich ook een beetje om deze mensen bekommeren.

Wat is dit moeilijk...


PS Geven jullie dit ook nog door aan anderen: De laatste wens van Maartje
voor België

18.1.09

De wens

De wens van Maartje

vanuit België is het: IBAN/SEPA No.: NL16RABO013637298, BIC No.: RABONL2U, Bank: Rabobank

8.1.09

Van beneden naar boven lezen

Anders begrijp je er niks van!

The End

ps Zie je? Het waren er maar drie in plaats van tien, en ik had echt supergoeie titels gevonden hoor, vannacht. Maar ze liggen nog boven denk ik :p

Slapeloosheid

Maar ook daar heb ik niks over te melden, maar houd mijn 'counter' in de gaten, je zult zien dat het bezoekers lokt! Hoera!

Nu hoop ik nog één ding:

(wordt vervolgd)

Kaupthing

Ha, daar weet ik heus niks zinnigs over te melden, maar Henri zegt dat je door bepaalde titels veel mensen naar je blog kunt lokken. Experimentje dus :-)

Nou ja, en dan komen ze hier via Google en dan lezen ze dit en ben ik die lezertjes gelijk weer kwijt, weten ze gelijk dat ik niks te melden heb...

Vannacht lag ik de hele nacht op mijn blog te schrijven. In mijn gedachten dan hè, ik heb geen laptop. Ik kon zo een heleboel van die titels verzinnen, die mensen op Google opzoeken, en ik lag te bedenken dat ik dan een stuk of tien van die titels zou gebruiken en dat mensen met een abonnement dan helemaal gek van me zouden worden, zo van: "Oh nee, tien nieuwe berichten van Reinie, neeeeee". Nu is het weer dag en weet ik dat zulk soort snode plannen het daglicht niet kunnen verdragen, dus ik zal jullie niet lastigvallen met tien nieuwe berichtjes :-)

Goed, ik heb dus last van

(wordt vervolgd)

7.1.09

Ik houd van roze ♥ :o

Nee, niet van roze bloesjes! Niet van roze schoenen, zelfs niet van Nikes -70% met een beetje roze (Johan kon me nog juist tegenhouden, anders had ik ze gekocht, ze zaten wel errug lekker).

Niet van roze tafelkleedjes, niet van een roze caddy (gelukkig hadden ze nog één rode bij de Blokker, anders had Theo echt een roze gekocht, want de oude was kapot!) Niet van roze tassen (niet van de Hollandse


en niet van de Vlaamse),

niet van roze sokken, niet van roze stropdassen, niet van roze overhemden. Niet van roze bussen...

En ook niet van paarden met een roze jasje...




Neehee, alleen maar van dit:

2.1.09

Oud en Nieuw - Hollands of Belgisch

Zoek de verschillen :-)

Verhaal 1

Piet en Truus ontmoeten Jef en Trui op vakantie in Zuid-Frankrijk. Omdat Piet en Truus geen woord Frans spreken, klampen ze zich een beetje vast aan Jef en Trui. Ze sluiten een soort vakantie-vriendschap en aan het eind van de vakantie zegt Piet: "Hé, wat doen jullie met Oud en Nieuw?" Jef en Trui hebben hier nog helemaal niet over nagedacht en spontaan zegt Truus: "Kom het gezellig bij ons vieren, in Den Haag!" Beleefd nemen Jef en Trui de uitnodiging aan. Er wordt afgesproken dat ze vanaf een uur of acht welkom zijn en gerust mogen blijven slapen...

31 december

Jef en Trui bellen om kwart over acht aan en worden vrolijk binnengelaten door iemand die ze nog nooit gezien hebben, met de woorden: "Oh, jullie zijn zeker de Belgjes, zie ik gelijk, haha haha!" Ze komen binnen in een propvolle kamer, waar met moeite nog twee stoelen worden bij gezet.

Iedereen koffie? Ja zeker? De kopjes worden rondgedeeld met de woorden: "De melk en suiker staat op tafel, 't is zelfbediening hoor!"

Jef en Trui kijken elkaar een beetje verbaasd aan, maar drinken beleefd hun kopje leeg. "Willen jullie geen oliebol? Er zijn er nog veel meer in de keuken hoor!" Trui zegt verlegen: "Nee dank je, dan kan ik straks niks meer op..." "Ha," roept Piet "dan kan ik straks niks meer op, wat een grapjanus!"

De koffiepot gaat nog eens rond, en de schaal met oliebollen wordt aangevuld, leeggegeten en weer aangevuld en nog eens leeggegeten en nog eens aangevuld... Jef en Trui bedanken beleefd voor die vette bollen, dat lusten ze echt niet...

Dan komen de borrelglaasjes boven en de zoutjes en pinda's. Tegen twaalf uur komen de champagneglazen op tafel en wordt de tv even aan gezet en om 10 seconde voor twaalf begint iedereen luid af te tellen: "Tien, negen, acht ... twee, één, Gelukkig Nieuwjaar!" Iedereen neemt een slokje champagne, geeft vlug wat mensen een kus, rent naar de gang, doet zijn jas aan en rent naar buiten.

Een beetje overdonderd kijken Jef en Trui elkaar nog maar eens verbaasd aan. Buiten lijkt het wel oorlog, een geknal dat het niet normaal meer is. Jef en Trui besluiten dan om ook maar hun jas aan te trekken en eens buiten te gaan kijken. Op straat weten ze echt niet wat hen overkomt! Een lawaai, echt niet gewoon, vuurwerk aan alle kanten, in de hele straat en in de hele stad, in heel het land. Niet alleen opgeschoten jongens steken het af, volwassen kerels staan daar voor honderden Euro's aan te steken! Wildvreemde mensen omhelzen hen en wensen hen Gelukkig Nieuwjaar...

Een beetje verdwaasd gaan Jef en Trui weer naar binnen en wachten gelaten af wat hen nog te wachten staat. Langzamerhand komen de andere gasten ook weer binnen en uiteindelijk zijn ook Piet en Truus weer boven water. Er wordt een grote huzarensalade op tafel gezet en er wordt gezegd: "Tast maar toe." En na het "slaatje" gaat iedereen naar huis en naar bed...

De volgende ochtend zijn Jef en Trui eigenlijk geeneens meer verbaasd als er wordt gezegd: "Nou, er zijn nog oliebollen zat hoor, lekker makkelijk ontbijtje altijd hè, op Nieuwjaarsochtend! Neem maar zoveel je wilt!"

Op de terugweg naar België stoppen ze bij een wegrestaurant en halen de geleden schade dapper weer in door eens lekker te gaan eten!

Verhaal 2

Piet en Truus ontmoeten Jef en Trui op vakantie in Zuid-Frankrijk. Omdat Piet en Truus geen woord Frans spreken, klampen ze zich een beetje vast aan Jef en Trui. Ze sluiten een soort vakantie-vriendschap en aan het eind van de vakantie zegt Piet: "Hé, wat doen jullie met Oud en Nieuw?" Jef en Trui hebben hier nog helemaal niet over nagedacht en spontaan zegt Truus: "Wat vind je er van als wij het bij jullie komen vieren?" Beleefd zegt Trui dat dat een goed idee is en dat ze om een uur of acht welkom zijn en gerust mogen blijven slapen...

31 december

Piet en Truus eten al om vijf uur, stevige kost, want het is koud en ze moeten nog een end rijden. Ze bellen om precies acht uur aan bij Jef en Trui. Trui doet open en zegt: "Welkom, welkom, jullie zijn de eersten! Kom binnen en doe je jas uit!" Piet en Truus gaan naar binnen en zien een lange gedekte tafel staan. Ze kijken elkaar verbaasd aan, maar zeggen niks. Langzamerhand komen er meer mensen binnen, er wordt een aperitiefje geserveerd met hapjes waar Piet en Truus alleen maar van kunnen raden wat het is, en dan zegt Jef: "Ik denk dat iedereen er is, laten we aan tafel gaan." Nog een beetje verbaasd gaan Piet en Truus zitten. Dan komt er soep op tafel. Piet zegt: "Soep? Nou, daar heb ik nou geen trek in hoor!" Truus zegt: "Nou het ligt er aan wat voor soep, maar eigenlijk heb ik ook geen trek." Het blijkt Witlofroomsoep met grijze garnaaltjes te zijn. Piet en Truus denken: "Ben ik effe blij dat ik geen soep heb genomen! Soep van lof en dan met garnaaltjes, die vieze beestjes!"

Na de soep worden er bordjes geserveerd en Truus roept: "Wat is dat oranje spul? Toch geen vis hè!" Het blijkt gerookte zalm te zijn. Piet en Truus proeven eens voorzichtig en zeggen: "Nou, dat is nou wel lekkere vis eigenlijk! Valt best wel mee." Maar ondertussen kijken ze rond en denken: "Waar blijven de oliebollen?"

Na de gerookte zalm komen er weer nieuwe bordjes op tafel. Toch niet weer vis hè? Trui stelt ze gerust door te zeggen dat het een Orloff is van lamsfilet en ganzenlever bereid met Porto. "Nou," roept Piet "daar zakt mijn broek van af! Ganzenlever! Die Belgen lijken wel gek. Dat is je reinste dierenmishandeling! Dat vreet ik niet!"

Dan komt het hoofdgerecht: Zuid-Afrikaanse struisvogel met groene boontjes, omwikkeld met reepjes spek. Piet en Truus kijken elkaar vertwijfeld aan en denken: "WAAR BLIJVEN DE OLIEBOLLEN?"

Tegen twaalf uur komen de champagneglazen op tafel en wordt de tv even aan gezet en om 10 seconde voor twaalf begint iedereen luid af te tellen: "Tien, negen, acht ... twee, één, Gelukkig Nieuwjaar!" De champagne vloeit rijkelijk en iedereen wenst elkaar een Gelukkig Nieuwjaar. Heel in de verte hoor je wat geknal en er wordt gezegd: "Ach, dat is in die sociale woonwijk, die jongens moeten weer vuurwerk afsteken..."

Na twaalf uur wordt het dessert geserveerd: Een torentje van amandelmousse en merengue, schuim van pistache, aardbeiencoulis en een bolletje Baileys-ijs.

Daarna was er nog koffie met versnaperingen en toen kwam de kaasschotel op tafel. Maar Piet en Truus lagen toen allang onder de tafel...

Het ontbijt de volgende ochtend met verse pistolets en croissantjes van de bakker (die dus open was op Nieuwjaar) maakte het compleet. Piet en Truus zijn niet meer teruggegaan naar Den Haag!

uǝʌoqǝʇsɹǝpuo

uǝʌoqǝʇsɹǝpuo
Wie verzint er nu zoiets? Op het Breeze-forum heeft iemand in 'Nonsens' een ondersteboven-topic geopend, en ik kan dan weer niet rusten voor ik weet hoe je dat doet hè! Maar de aanhouder wint, het is me gelukt!

Fijn hè! Tjongejonge, waar ik me al niet mee bezig kan houden hè...

Maar dit is gelijk een goeie gelegenheid om iedereen een Gezegend Nieuw Jaar toe te wensen!

Volgende keer zal ik weer iets interessanters posten, beloofd! :-)