Katjes

Haha, deze keer gaat het over een ander soort katjes dan hier !!!

Vrienden van Johan (en ondertussen ook van ons :-)) hadden een nieuwe poes, zeer toepasselijk Noevoo genaamd. Ze wilden graag één keer een nestje en zo gezegd zo gedaan: Noevoo werd zwanger en kreeg vier prachtige kindjes.

Een paar dagen geleden is Noevoo op raadselachtige wijze verdwenen. Het is heel verdrietig voor Joachim en Janneke, maar natuurlijk ook voor de kittens :-(

Dus: melk gehaald bij de veearts en met de hand voeden! Nou ging 'de' band gister eerst picknicken en daarna repeteren en ik zei: "Oh, jullie mogen de kittens wel hier brengen hoor, dan geef ik ze wel eten!"  Hoe moeilijk kan dat nou zijn, zo'n paar katjes wat melk geven :-)

Ok, gister werden ze gebracht, ze zaten lief in een kratje, en met een wasmand ondersteboven als deksel, het hekje dicht voor Jasper, kon er niks gebeuren. Ze moesten om drie uur, zes uur en negen uur eten. Om drie uur begin ik dapper met het kleinste katje... Oeps, dat gaat nog niet zo makkelijk! Twintig minuten later had het beestje met heel veel moeite 10 ml gedronken! Oh boy, nog drie te gaan... Gelukkig bleek dit de moeilijkste te zijn geweest en de andere drie dronken wat vlotter. Maar je moest ook nog hun buikje masseren met een nat washandje, tot ze een plasje deden, en alles bij elkaar was ik er toch een uur mee zoet!

En dat werd dus om zes uur en negen uur nog een keer herhaald: Nummer één (voorlopig Vlekje) zeer langzaam, nummer twee (voorlopig Streep) iets sneller, nummer drie (voorlopig Grijs) zeer snel en nummer vier (Belle, die mag bij J en J blijven) weer iets minder snel!

Tjongejonge, wat een gedoe! Als ik dat van te voren allemaal geweten had? Nou, dan zou ik het toch ook aangeboden hebben, want kijk eens wat een schatjes!

Middagje Leuven

Leda en ik gingen gister een middagje naar Leuven. Met Sean (5) en Sjoerd (3) én met de trein :-)

Ik had goed op internet gekeken. De trein kwam om 12.43 uur op spoor 4, dus er kon niks misgaan! We waren, zoals gewoonlijk, veel te vroeg, maar ja hoor, daar kwam de trein eindelijk!

Wow, wat een mooie! Eentje met een verdieping! Joepie! We gaan boven zitten! Oh, wat konden we alles goed zien! Daar is oma's straat! Daar is de begraafplaats! Kijk, daar staan we altijd naar de dalende vliegtuigen te kijken en daar is de tunnel... oeps, we gaan de tunnel in :-s

Ik wist niet dat we eerst naar het vliegveld gingen! Ik had er eentje uitgezocht waarbij we niet moesten overstappen. "Oh, nou ja, we gaan wel eens meer langs het vliegveld," zei Leda. We stopten bij/in/onder/op/whatever het vliegveld en bleven staan. Oh, nou ja, dat gebeurt wel eens meer. De lichten gingen uit. Oh, nou ja, dat gebeurt wel eens meer. Na tien minuutjes gingen de lichten weer aan en begonnen we weer te rijden. De andere kant op, deze keer. Sean zei nog:"Gingen we niet de andere kant op?" Oh, we gaan zeker met een bocht om Nossegem heen ofzo. Vijf minuutjes later waren we weer in ons lieve dorpje Zaventem :-) Leda en ik vonden het heel grappig en moesten vreselijk lachen, maar de jongetjes hadden honger en wilden nu eindelijk wel eens hun lunch hebben! Haha, wij weer naar het juiste perron en goed op het bord gekeken. Ok, binnen vijf minuten is er weer een trein naar Leuven. Om kwart voor twee hadden de arme jongetjes eindelijk hun lunch!

Na een beetje gewinkel en nog een beetje gewinkel, gingen we nog even koffie drinken bij Tina. Er werd druk gepraat door ons en de jongetjes mochten met hun nieuwe zeskleuren pen in hun nieuwe schriftje tekenen. Thuis wachtte opa met een heerlijke BBQ.

Sjoerd vertelde honderduit aan papa Henri wat we allemaal gedaan hadden. 
Henri:"Ah, zijn jullie naar Tina geweest? En waar was Simon dan?" Sjoerd (3 jaar):"Die was in Australië. Aan het huilen." Henri kijkt mij vragend aan en ik zeg:"Simon? Die was in Oostenrijk. In Wenen." 

Het  was een leuk dagje :-) En nee! Ik had niet verkeerd op internet gekeken! We zijn op die van 12.40 uur gestapt, die naar het vliegveld ging! In plaats van op die van 12.43 uur, die naar Leuven ging :-)))

Moordwapen

Vorig jaar april heb ik het volgende geschreven op mijn blog:

"Wat als Jezus in deze tijd had geleefd en dus in deze tijd de doodstraf zou hebben gekregen...


Volgens Amnesty International worden op dit moment wereldwijd vooral de volgende methoden gebruikt om veroordeelden ter dood te brengen: Dodelijke injectie met gif, Elektrocutie met de elektrische stoel, Vergassing in de gaskamer, het ombrengen met een vuurwapen (door middel van een nekschot), ophanging, onthoofding of steniging. Ook worden af en toe nog andere methodes gerapporteerd.


Zouden wij dan met een elektrische stoel aan een ketting om onze nek lopen? Of zouden we een vuurwapen aan de muur hangen? Zouden we liedjes over die gaskamer zingen? Zouden we een spuitje met gif van voor in de kerk zetten en mensen uitnodigen om daar een briefje met hun gebeden, zonden enz. aan op te hangen?
Het is niet mijn bedoeling om oneerbiedig te zijn, maar hebben we het symbool van het Kruis niet een te grote plaats gegeven? Het gaat toch om Jezus Christus, en die gekruisigd?"

Er kwam toen een reactie van iemand dat het inderdaad waar is, maar dat het 'lege' kruis toch mooi is! Maar dat het kruis leeg was, kwam omdat mensen Hem er af hebben gehaald! Een leeg gráf, dat is een mooi symbool van het feit dat Jezus is opgestaan. Dus als je dan toch een symbool om je nek wilt hangen, of voor in je kerk wilt zetten, doe dan een leeg graf! En vandaag zag ik op Facebook volgende foto, prachtig toch!