Een mens moet kunnen dromen...
Wat mijn droom is? Ha, dit huis hè, waar we nu wonen.
Het lijkt een lelijk oud boerderijtje, maar voor ons is het het zaligste huis van de hele wereld!
Onze grote koer, waar je zelfs nu nog heerlijk in de zon kunt zitten, zalig beschut uit de wind...
Het grote afdak met bar en lange tafel waar je wel met vijftien mensen aan kunt eten...
Die supergrote tuin, waar honden en kinderen en tieners zich heerlijk kunnen uitleven...
De buurt waar we wonen is ook heerlijk. De deur uit, drie minuten stappen en je bent op het boerenland, waar alle honden uit de buurt gaan wandelen met hun baasjes. Of die baasjes gaan met hun hond wandelen, dat zou ook kunnen...
De kleine living, de kleine eetplaats, de ouderwets ingerichte keuken, de piepkleine badkamer, de ijskoude slaapkamers (het raam van onze kamer moet zomer en winter, dag en nacht openblijven, anders druipen de muren van het vocht) de ontzettend, belachelijk gewoon, kleine wc waar je geeneens met goed fatsoen kunt zitten als je de deur dicht doet, al die dingen nemen we er voor lief bij. We leven van maart tot oktober buiten, dus die paar wintermaandjes overleven we ook wel....
Nou over mijn droom: Er komt iemand langs, die ziet hoe gezellig het hier is en zegt dan verbaasd: "Wat? Huren jullie dit? Is dit niet van jullie zelf? Hier, hier is genoeg geld om het te kopen." En dan is het van ons, en hoeven we nooit meer bang te zijn dat we uit ons droomhuisje moeten :-)
Een mens moet kunnen dromen....
