Ik ben er bang voor... Echt waar! Altijd geweest!
Ik ben opgegroeid in Den Haag en daar konden ze er wat van.
't Is heel gek, want normaal stond ik met mijn neus vooraan als het op kwajongensstreken aan kwam, maar vuurwerk? Nee, dat heeft mij nooit kunnen bekoren.
Natuurlijk hielp het niet echt dat ik toen ik een jaar of twaalf was, een rotje (strijker?) in mijn nek kreeg. Gat in mijn jas, een stuk van mijn haar verbrand, brandwond in mijn nek, een oor dat het de volgende dag pas weer deed...
Nee, ik hou er niet van, en vanavond is het weer zover, bluh!
Gelukkig is het hier in de verste verte niet te vergelijken met Den Haag. Gelukkig niet. Maar toch wordt hier ook wel het een en ander afgestoken, en deze dame blijft dus binnen. Voor het eerst sinds meer dan veertig jaar ofzo zonder bange hond. Dat is wel gek! Al mijn honden waren tot nu toe vreselijk bang voor vuurwerk, maar Jasper kijkt niet op of om als hij een knal hoort. Nou maar zien dat ik mijn angst niet op hem overbreng. Ik zou dat kunnen, echt!
Als je meer wilt lezen over oud en nieuw, moet je hier even klikken, daar staat een verhaaltje van mij :-)
31.12.09
25.12.09
Mysterieuze griep
Onderstaand verhaal kreeg ik via via te pakken ik heb het letterlijk gekopieerd, zonder er ook maar iets aan te veranderen:
Zaaaaaaalig kerstfeest vandaag , en veel weerstand toegewenst ;-)Immanuel Boie
De dag is voorbij, je rijdt naar huis. Je zet je radio aan en hoort nog net een stukje van het nieuws over een klein dorpje in India waar een paar inwoners plotseling zijn overleden aan een soort griep waar nog nooit eerder iemand van gehoord heeft. Het is niet besmettelijk maar drie of vier mensen zijn dood, het is nogal interessant dus sturen ze er een paar internationaal beroemde dokters heen om dit te onderzoeken.Je denkt er niet meer echt over na maar zondag, als je thuis komt van de kerk, hoor je nog een radiobericht. Alleen deze keer zijn er geen drie maar 30.000 mensen overleden in dit specifieke deel ergens in de bergen van India. Het is op tv die avond; de nieuwszenders laten een stukje zien over mensen uit een ziektecentrum in Atlanta die erheen gaan want deze ziekte is nog nooit eerder gezien.Maandagochtend als je opstaat is het belangrijkste bericht van het nieuws. Maar nu is het niet alleen India meer, er zijn ook slachtoffers in Pakistan, Afghanistan, Iran, en voor je het weet hoor je het verhaal overal vandaan komen. Ze noemen het "de mysterieuze griep". De koningin van Nederland heeft haar volk opgeroepen te bidden voor die arme mensen maar iedereen vraagt zich af; hoe gaat dit aflopen? Dan maakt de president van Frankrijk een aankondiging die heel Europa doet schrikken. Hij sluit de grenzen van Frankrijk. Er mogen geen vluchten vanuit India, Pakistan of een van de andere landen waar deze ziekte is gezien in Frankrijk landen. Daarom kijk je die avond nog een beetje naar het nieuws. Je valt in slaap terwijl een huilende Franse vrouw wordt vertaald in het Nederlands; Er ligt een man in het ziekenhuis in Parijs die aan het doodgaan is door de mysterieuze griep. Het is in Europa.Paniek breekt uit.Zover al ze kunnen zeggen, zodra als je het hebt, heb je het een week voordat je erachter komt. Dan heb je vier dagen met vreemde symptomen. En dan ga je dood.Groot-Brittannië sluit ook zijn grenzen maar het is te laat. Ook in Groot-Brittannië liggen er al slachtoffers van de mysterieuze griep in het ziekenhuis.Binnen vier dagen is deze natie met een grote angst in aanraking gekomen. Mensen verkopen kleine gezichtsmaskers en hebben het over; "stel je voor dat het in ons land komt". Predikanten zeiden dinsdag op tv dat dit het oordeel van God is.Het is woensdagmiddag en je bent op een gebedsmiddag van de kerk om te bidden voor de slachtoffers van deze mysterieuze griep wanneer iemand schreeuwend naar binnen rent; "Doe de radio aan, doe de radio aan!!!!"Terwijl de kerk luistert naar de radio wordt het bericht gedaan; Er liggen twee slachtoffers met symptomen van de mysterieuze griep in het universitair ziekenhuis van Leuven. Binnen uren gaat deze ziekte het land door. Er zijn mensen die dag en nacht werken op zoek naar een geneesmiddel maar niks werkt. Ondertussen is de ziekte overal op aarde gezien.En dan, plotseling is er nieuws:"De code is gebroken. Er kan een geneesmiddel gevonden worden. Er kan een vaccin gemaakt worden. Het enige wat er nodig is, is het bloed van iemand die nog niet besmet is. Dus overal op aarde wordt er iets simpels gevraagd van de mensen; om naar een lokale plek te gaan en hun bloed te laten testen. Dat is het enige wat we van je vragen. Als je de sirenes hoort ga dan snel, stil en veilig naar het ziekenhuis of andere lokale plek waar normaal bloed afgenomen wordt."Die vrijdagavond wanneer jij en jouw gezin daar aankomen is er een lange rij. Iedereen wordt snel in de vinger geprikt en er wordt een labeltje bij gedaan. Er wordt je verteld dat je op de parkeerplaats moet blijven wachten op de uitslag, als je naam wordt geroepen kan je naar huis gaan en ben je dus ook besmet.Je staat daar met honderden mensen doodsbang en je vraagt je af wat er gebeurt en of dit het einde van de wereld is.Dan komt er een jonge man gillend uit het ziekenhuis die een naam gilt terwijl hij een naamkaartje vast heeft. Wat? Hij roept het nog eens en dan trekt je zoontje van vier aan je jas en zegt; papa, dat ben ik!Voordat je het weet hebben ze jouw jongen gepakt. "ho, wacht even, wat gaan jullie doen roep je" de arts zegt;" rustig maar, zijn bloed is puur". We willen zeker zijn dat hij de ziekte niet heeft of krijgt, hij heeft waarschijnlijk het goede type.Vijf intense en lange minuten later komen de dokters en verpleegsters huilend en elkaar omhelzend naar buiten. Sommige lachen zelfs. Het is een week geleden dat je iemand zag lachen. Een oude dokter komt naar je toe en zegt:" Dank u wel meneer, uw zoons bloed is schoon en puur en we kunnen een vaccin maken.”Het nieuws is snel ook op de parkeerplaats bekend, alle mensen daar schreeuwen en lachen en bidden en huilen. Maar dan pakt de grijsharige arts jou en je vrouw aan de kant en vraagt of jullie even mee willen komen. "We hadden ons niet gerealiseerd dat de donor een minderjarige zou zijn en we moeten uw handtekening op een formulier.Je begint met tekenen en dan zie je dat de hoeveelheid bloed dat nodig is niet is ingevuld. Hoe veel heeft u nodig?? Dat is wanneer de glimlach van de dokter wegvaagt en dat hij zegt: We hadden geen idee dat het een klein kind zou zijn, we waren niet voorbereid, we hebben het allemaal nodig!Maar kan hij geen transfusie krijgen?Als we puur bloed hadden… Dan deden we het. Kan je tekenen? Alstublieft? Na een moment van doodse stilte doe je het. Je mag nog even alleen met hem zijn voor ze beginnen.Kan jij teruglopen? Kan jij naar die tafel lopen waar hij op zit terwijl hij vraagt: papa?, mama? Wat gebeurt er? Kan jij zijn handen nemen en zeggen: "zoon, je moeder en ik houden van je en we zouden nooit wat met je laten gebeuren dat niet hoefde te gebeuren, begrijp je dat?"En wanneer de oude dokter terugkomt in de kamer en zegt "sorry, we moeten beginnen, mensen over de hele wereld zijn aan het doodgaan." Kan jij weggaan?Kan jij weglopen terwijl hij vraagt: papa? Mama? Papa? Waarom heb je mij verlaten?En dan een week later wanneer de herdenkingsdienst plaats vind en sommige mensen blijven in bed liggen, nemen niet eens de moeite om te komen, sommige komen niet omdat ze naar het meer gaan voor een picknick, en sommige komen met en schijnheilige glimlach op hun gezicht en doen net alsof het hun wat kan schelen. Je zou willen opspringen en roepen: "MIJN ZOON IS VOOR JULLIE GESTORVEN, KAN HET JULLIE DAN NIKS SCHELEN?!"Is dat wat God wil zeggen?MIJN ZOON IS ALS KLEIN MENSJE GEBOREN OM ALS VOLWASSENE VOOR JULLIE ZONDEN TE BOETEN, WETEN JULLIE HOEVEEL ME DAT KAN SCHELEN??!!
Zaaaaaaalig kerstfeest vandaag , en veel weerstand toegewenst ;-)Immanuel Boie
De dag is voorbij, je rijdt naar huis. Je zet je radio aan en hoort nog net een stukje van het nieuws over een klein dorpje in India waar een paar inwoners plotseling zijn overleden aan een soort griep waar nog nooit eerder iemand van gehoord heeft. Het is niet besmettelijk maar drie of vier mensen zijn dood, het is nogal interessant dus sturen ze er een paar internationaal beroemde dokters heen om dit te onderzoeken.Je denkt er niet meer echt over na maar zondag, als je thuis komt van de kerk, hoor je nog een radiobericht. Alleen deze keer zijn er geen drie maar 30.000 mensen overleden in dit specifieke deel ergens in de bergen van India. Het is op tv die avond; de nieuwszenders laten een stukje zien over mensen uit een ziektecentrum in Atlanta die erheen gaan want deze ziekte is nog nooit eerder gezien.Maandagochtend als je opstaat is het belangrijkste bericht van het nieuws. Maar nu is het niet alleen India meer, er zijn ook slachtoffers in Pakistan, Afghanistan, Iran, en voor je het weet hoor je het verhaal overal vandaan komen. Ze noemen het "de mysterieuze griep". De koningin van Nederland heeft haar volk opgeroepen te bidden voor die arme mensen maar iedereen vraagt zich af; hoe gaat dit aflopen? Dan maakt de president van Frankrijk een aankondiging die heel Europa doet schrikken. Hij sluit de grenzen van Frankrijk. Er mogen geen vluchten vanuit India, Pakistan of een van de andere landen waar deze ziekte is gezien in Frankrijk landen. Daarom kijk je die avond nog een beetje naar het nieuws. Je valt in slaap terwijl een huilende Franse vrouw wordt vertaald in het Nederlands; Er ligt een man in het ziekenhuis in Parijs die aan het doodgaan is door de mysterieuze griep. Het is in Europa.Paniek breekt uit.Zover al ze kunnen zeggen, zodra als je het hebt, heb je het een week voordat je erachter komt. Dan heb je vier dagen met vreemde symptomen. En dan ga je dood.Groot-Brittannië sluit ook zijn grenzen maar het is te laat. Ook in Groot-Brittannië liggen er al slachtoffers van de mysterieuze griep in het ziekenhuis.Binnen vier dagen is deze natie met een grote angst in aanraking gekomen. Mensen verkopen kleine gezichtsmaskers en hebben het over; "stel je voor dat het in ons land komt". Predikanten zeiden dinsdag op tv dat dit het oordeel van God is.Het is woensdagmiddag en je bent op een gebedsmiddag van de kerk om te bidden voor de slachtoffers van deze mysterieuze griep wanneer iemand schreeuwend naar binnen rent; "Doe de radio aan, doe de radio aan!!!!"Terwijl de kerk luistert naar de radio wordt het bericht gedaan; Er liggen twee slachtoffers met symptomen van de mysterieuze griep in het universitair ziekenhuis van Leuven. Binnen uren gaat deze ziekte het land door. Er zijn mensen die dag en nacht werken op zoek naar een geneesmiddel maar niks werkt. Ondertussen is de ziekte overal op aarde gezien.En dan, plotseling is er nieuws:"De code is gebroken. Er kan een geneesmiddel gevonden worden. Er kan een vaccin gemaakt worden. Het enige wat er nodig is, is het bloed van iemand die nog niet besmet is. Dus overal op aarde wordt er iets simpels gevraagd van de mensen; om naar een lokale plek te gaan en hun bloed te laten testen. Dat is het enige wat we van je vragen. Als je de sirenes hoort ga dan snel, stil en veilig naar het ziekenhuis of andere lokale plek waar normaal bloed afgenomen wordt."Die vrijdagavond wanneer jij en jouw gezin daar aankomen is er een lange rij. Iedereen wordt snel in de vinger geprikt en er wordt een labeltje bij gedaan. Er wordt je verteld dat je op de parkeerplaats moet blijven wachten op de uitslag, als je naam wordt geroepen kan je naar huis gaan en ben je dus ook besmet.Je staat daar met honderden mensen doodsbang en je vraagt je af wat er gebeurt en of dit het einde van de wereld is.Dan komt er een jonge man gillend uit het ziekenhuis die een naam gilt terwijl hij een naamkaartje vast heeft. Wat? Hij roept het nog eens en dan trekt je zoontje van vier aan je jas en zegt; papa, dat ben ik!Voordat je het weet hebben ze jouw jongen gepakt. "ho, wacht even, wat gaan jullie doen roep je" de arts zegt;" rustig maar, zijn bloed is puur". We willen zeker zijn dat hij de ziekte niet heeft of krijgt, hij heeft waarschijnlijk het goede type.Vijf intense en lange minuten later komen de dokters en verpleegsters huilend en elkaar omhelzend naar buiten. Sommige lachen zelfs. Het is een week geleden dat je iemand zag lachen. Een oude dokter komt naar je toe en zegt:" Dank u wel meneer, uw zoons bloed is schoon en puur en we kunnen een vaccin maken.”Het nieuws is snel ook op de parkeerplaats bekend, alle mensen daar schreeuwen en lachen en bidden en huilen. Maar dan pakt de grijsharige arts jou en je vrouw aan de kant en vraagt of jullie even mee willen komen. "We hadden ons niet gerealiseerd dat de donor een minderjarige zou zijn en we moeten uw handtekening op een formulier.Je begint met tekenen en dan zie je dat de hoeveelheid bloed dat nodig is niet is ingevuld. Hoe veel heeft u nodig?? Dat is wanneer de glimlach van de dokter wegvaagt en dat hij zegt: We hadden geen idee dat het een klein kind zou zijn, we waren niet voorbereid, we hebben het allemaal nodig!Maar kan hij geen transfusie krijgen?Als we puur bloed hadden… Dan deden we het. Kan je tekenen? Alstublieft? Na een moment van doodse stilte doe je het. Je mag nog even alleen met hem zijn voor ze beginnen.Kan jij teruglopen? Kan jij naar die tafel lopen waar hij op zit terwijl hij vraagt: papa?, mama? Wat gebeurt er? Kan jij zijn handen nemen en zeggen: "zoon, je moeder en ik houden van je en we zouden nooit wat met je laten gebeuren dat niet hoefde te gebeuren, begrijp je dat?"En wanneer de oude dokter terugkomt in de kamer en zegt "sorry, we moeten beginnen, mensen over de hele wereld zijn aan het doodgaan." Kan jij weggaan?Kan jij weglopen terwijl hij vraagt: papa? Mama? Papa? Waarom heb je mij verlaten?En dan een week later wanneer de herdenkingsdienst plaats vind en sommige mensen blijven in bed liggen, nemen niet eens de moeite om te komen, sommige komen niet omdat ze naar het meer gaan voor een picknick, en sommige komen met en schijnheilige glimlach op hun gezicht en doen net alsof het hun wat kan schelen. Je zou willen opspringen en roepen: "MIJN ZOON IS VOOR JULLIE GESTORVEN, KAN HET JULLIE DAN NIKS SCHELEN?!"Is dat wat God wil zeggen?MIJN ZOON IS ALS KLEIN MENSJE GEBOREN OM ALS VOLWASSENE VOOR JULLIE ZONDEN TE BOETEN, WETEN JULLIE HOEVEEL ME DAT KAN SCHELEN??!!
18.12.09
Windows
Ha, dit gaat over 'ramen'! Hoe misleidend kan een titel zijn, terwijl hij toch juist is :-)
Als kind woonde ik op een appartement, vierhoog, onder het platte dak. (Aan het randje van Den Haag en aan de overkant van onze straat begon het platte land van Wateringen, dus jullie hoeven geen medelijden met me te hebben hoor. Ik kon schaatsen zoveel als ik wou en ik wist hoe een koe er uit zag :-) Maar daar gaat het nu niet over!)
We woonden dus op de hoogste verdieping en in de zomer was het vreselijk warm. Maar het raam van onze slaapkamer bleef dicht :-( Hoe mijn zus en ik ook smeekten, nee, het raam bleef dicht. Die nachtlucht is niet goed, daar word je maar ziek van...
Toen ik dus met Theo trouwde, en hij het raam 's avonds openzette, vroeg ik me af hoe hij het in zijn hoofd haalde :-o Met het raam open slapen? Dat doe je toch niet als normaal denkend volwassen mens... Dat je als kind daarom kon zeuren, ok, maar een volwassen mens? Het was trouwens februari toen wij trouwden :-)
Nou ja, hij zei dat hij hoofdpijn kreeg als het raam dicht ging, dus ik gaf maar toe hè, ik zou dan wel zien of ik kou vatte.
Niet dus.
En zo langzamerhand begon ik het te waarderen, en uiteindelijk wou ik zelf ook niet anders meer... Zelfs in Canada, waar we temperaturen van - 20° C en lager nog hebben meegemaakt, sliepen wij met ons raam open :-o
Ik vroeg me af of we de enige mensen op de wereld waren, die met dit weer het raam open lieten en wat doe je als je iets wil weten? Juist ja, je vraagt het op Facebook. Nou moet ik zeggen dat de meningen verdeeld zijn, maar gelukkig hebben er al drie mensen gereageerd die ook nog steeds met hun raam open slapen, ondanks de vriestemperaturen :-)
Wij hebben wel een elektrische deken sinds twee jaar, dat wel. Mijn bedje mag lekker warm zijn. Maar de lucht, die moet fris en koel zijn.
11.12.09
FW
Dit mailtje kreeg ik vanmorgen van iemand, en ik vind het té grappig!
"Hallo allemaal,
Omdat we het einde van het jaar 2009 ingaan, wil ik iedereen hartelijk bedanken voor al die e-mails die jullie me hebben doorgestuurd.
Ik bedank alvast iedereen die me de mail heeft gestuurd over die rattenpis in de lijm van enveloppen, want nu moet ik telkens een natte spons gebruiken bij iedere brief die ik wil dichtplakken.
Ik heb ook geen spaargeld meer, omdat ik alles al heb weggeven aan dat zieke kindje - dat jullie blijkbaar ook allemaal al jaren kennen - en dat al voor de 1.387.258ste keer aan het doodgaan is in het ziekenhuis.
Maar dat zal gelukkig vlug veranderen, wanneer ik die 15.000 dollar zal ontvangen van Bill Gates en Microsoft, omdat ik heb meegedaan aan hun speciale emailprogramma.
En ook van die oude bankbediende uit Nigeria die 7.000.0000 dollar met mij wil delen, omdat er een naamgenoot van mij plotseling is overleden door een auto-ongeval.
Ik hoef me ook geen zorgen meer te maken over mijn verloren zieltje, want - dankzij jullie - zorgen voortaan 363.214-engeltjes voor mij.
Ik heb ook geleerd, dat mijn gebeden alleen verhoord zullen worden als ik mijn e-mails binnen 5 minuten doorstuur naar minstens 7 vrienden en vooraf een wens doe.
Ik drink ook geen Coca Cola meer, omdat dit geldstukken kan oplossen en harde WC-vlekken verwijdert.
Ik zal voortaan ook geen pompstation binnenrijden, zonder een vriend mee te nemen die een oogje in het zeil houdt terwijl ik aan het tanken ben, zodat er geen seriemoordenaar de kans krijgt stiekem op mijn achterbank te kruipen.
'k Ben ook op mijn hoede als ik in een winkelcentrum binnen stap, want met die gratis proevertjes kunnen ze mij drogeren en bestelen.
Ik neem ook geen telefoons meer op, want iemand zou mij kunnen vragen om '#198#' in te toetsen, met als gevolg een gepeperde factuur waarop een groot aantal telefoontjes naar o.a. Jamaica, Oeganda, Singapore en Oezbekistan staat vermeld.
Als je deze mail nu niet doorstuurt naar 144.000 vrienden binnen de volgende 10 minuten, zal een grote vogel op je kop landen, met een acuut diarreeprobleem en zullen alle strontvliegen van de dichtstbijzijnde varkensfokkerij op je rug komen zitten.
Trouwens.... Wist je dat een Zuid-Amerikaanse geleerde na diepgaand onderzoek heeft ontdekt, dat mensen met een laag IQ en die onvoldoende aan hun trekken komen met seks, altijd hun mails lezen terwijl ze de muis van hun computer blijven vasthouden?
Je hoeft je hand nu niet meer van de muis af te laten; het is toch al te laat...
Blijf vooral doorgaan met lachen en ontvang de groetjes van mij"
"Hallo allemaal,
Omdat we het einde van het jaar 2009 ingaan, wil ik iedereen hartelijk bedanken voor al die e-mails die jullie me hebben doorgestuurd.
Ik bedank alvast iedereen die me de mail heeft gestuurd over die rattenpis in de lijm van enveloppen, want nu moet ik telkens een natte spons gebruiken bij iedere brief die ik wil dichtplakken.
Ik heb ook geen spaargeld meer, omdat ik alles al heb weggeven aan dat zieke kindje - dat jullie blijkbaar ook allemaal al jaren kennen - en dat al voor de 1.387.258ste keer aan het doodgaan is in het ziekenhuis.
Maar dat zal gelukkig vlug veranderen, wanneer ik die 15.000 dollar zal ontvangen van Bill Gates en Microsoft, omdat ik heb meegedaan aan hun speciale emailprogramma.
En ook van die oude bankbediende uit Nigeria die 7.000.0000 dollar met mij wil delen, omdat er een naamgenoot van mij plotseling is overleden door een auto-ongeval.
Ik hoef me ook geen zorgen meer te maken over mijn verloren zieltje, want - dankzij jullie - zorgen voortaan 363.214-engeltjes voor mij.
Ik heb ook geleerd, dat mijn gebeden alleen verhoord zullen worden als ik mijn e-mails binnen 5 minuten doorstuur naar minstens 7 vrienden en vooraf een wens doe.
Ik drink ook geen Coca Cola meer, omdat dit geldstukken kan oplossen en harde WC-vlekken verwijdert.
Ik zal voortaan ook geen pompstation binnenrijden, zonder een vriend mee te nemen die een oogje in het zeil houdt terwijl ik aan het tanken ben, zodat er geen seriemoordenaar de kans krijgt stiekem op mijn achterbank te kruipen.
'k Ben ook op mijn hoede als ik in een winkelcentrum binnen stap, want met die gratis proevertjes kunnen ze mij drogeren en bestelen.
Ik neem ook geen telefoons meer op, want iemand zou mij kunnen vragen om '#198#' in te toetsen, met als gevolg een gepeperde factuur waarop een groot aantal telefoontjes naar o.a. Jamaica, Oeganda, Singapore en Oezbekistan staat vermeld.
Als je deze mail nu niet doorstuurt naar 144.000 vrienden binnen de volgende 10 minuten, zal een grote vogel op je kop landen, met een acuut diarreeprobleem en zullen alle strontvliegen van de dichtstbijzijnde varkensfokkerij op je rug komen zitten.
Trouwens.... Wist je dat een Zuid-Amerikaanse geleerde na diepgaand onderzoek heeft ontdekt, dat mensen met een laag IQ en die onvoldoende aan hun trekken komen met seks, altijd hun mails lezen terwijl ze de muis van hun computer blijven vasthouden?
Je hoeft je hand nu niet meer van de muis af te laten; het is toch al te laat...
Blijf vooral doorgaan met lachen en ontvang de groetjes van mij"
1.12.09
I ♥ tienertjes
Dit is een paar jaar geleden gebeurd, maar het blijft leuk.
Tiener: "Reinie! Luister jij naar de weersvoorspelling? Dat is occult! Wij mogen de toekomst niet voorspellen!"
Ik: "Maar allez, dat is toch op wetenschappelijke basis, da's dan toch niet occult?"
Tiener: "Puh, de evolutietheorie is ook op wetenschappelijke basis, en daar geloven we toch ook niet in!"
Tiener: "Reinie! Luister jij naar de weersvoorspelling? Dat is occult! Wij mogen de toekomst niet voorspellen!"
Ik: "Maar allez, dat is toch op wetenschappelijke basis, da's dan toch niet occult?"
Tiener: "Puh, de evolutietheorie is ook op wetenschappelijke basis, en daar geloven we toch ook niet in!"
22.11.09
2314
Zaventem, 12 juli 2314
“Pa, kom eens zien! Ik heb hier een code gevonden, waarmee je oude websites kunt lezen! Wist je dat er aan het begin van de eenentwintigste eeuw een Evangelische Gemeente in Zaventem was?”
“Pa, kom eens zien! Ik heb hier een code gevonden, waarmee je oude websites kunt lezen! Wist je dat er aan het begin van de eenentwintigste eeuw een Evangelische Gemeente in Zaventem was?”
Peter begon enthousiast aan zijn vader te laten zien hoe mensen vroeger een website bijhielden van dingen die ze aan het doen waren. Tja, eigenlijk vond vader het nogal saai, een hoop informatie waar je helemaal niks mee kon, tot ze op Picasa kwamen, en foto’s zagen.... Toen werd het wat interessanter...
Peter maakte een verslagje van wat hij had gezien. Hij deed nog wat opzoekingen, via andere oude archieven, die via zijn speciale code terug te vinden waren. Eerlijk gezegd begreep hij zelf niet helemaal hoe die Gemeente in elkaar stak. Op de adressenlijst stonden 165 namen. Ok, daar zullen de kinderen bij geteld zijn, dat begreep hij wel. Maar elke zondag stonden daar 120 stoelen. Hoe deden ze dat? Hadden ze beurtrollen? Mocht niet iedereen elke zondag komen? Wat gek, wat deden die andere mensen dan, als ze niet naar de dienst kwamen? Even verder kijken, er werden van die e-mails rond gestuurd, die in die tijd normaal waren. Soms werden er mensen gevraagd om iets te doen, zondagsschool of voordiensten of zoiets, helpen bij een actie in een ander dorp, vrijwilligers voor een bijbelschip of zoiets en dan kwam er één antwoord? Oh kijk, hier antwoordden er een keer twee... Hoe antwoordden al die andere mensen dan? Ah, natuurlijk in die tijd communiceerden ze ook met telefoons, dus die andere mensen belden dan natuurlijk op om hun diensten aan te bieden...
Ok, op zondag hadden ze een soort dienst, af en toe kwamen er kleine groepjes in huizen samen, soms om te eten, soms om koffie te drinken, soms om de bijbel te bestuderen... Jammer dat er van al de andere dagen van de week geen verslagjes of foto’s waren... Er moet toch veel meer geweest zijn. Het kon toch niet zijn dat de christenen elkaar in die tijd maar één of twee keer per week zagen? Ze mochten toen toch nog gewoon openlijk samenkomen? Jammer, Peter kon niet veel evangelisatie-materiaal terugvinden. Hoe zouden ze dan de mensen van het dorp bereikt hebben? Toen Peter verder bleef zoeken, was hij helemaal teleurgesteld. Hij schrok er van, met wat voor dingen de christenen bezig waren in die tijd! Ze hadden zoveel vrijheid, zoveel middelen, zoveel kansen om het evangelie te verspreiden, en wat deden ze? Ze maakten wat ruzie met elkaar, vonden dat het anders moest, vonden die te ‘postmodern’ wat dat dan ook mocht betekenen, (ze wisten het zelf blijkbaar ook niet helemaal) en die ander was juist veel te calvinistisch, daar konden ze echt niet mee samenwerken. Die? Die was toch veel te jong? En die andere? Nee hoor, veel te oud. Waar hielden ze zich mee bezig? Hun werk, dat vonden ze belangrijk. Natuurlijk, Peter begreep best dat de mensen bij een baas gingen werken, christenen mochten toen nog gewoon gaan werken en dingen kopen in de winkels van de niet-christenen en zo, dus dat leek wel normaal, maar dat werk boven God stellen? Dat werk belangrijker dan de gemeente vinden? Daar begreep Peter niks van....
Waar waren ze mee bezig in die tijd????
Je moet weten dat in het jaar 2314 België geen christelijk land meer was. Godsdienst was verboden. Geen kerk of moskee stond er nog, alles was afgebroken... De christenen kwamen stiekem bij elkaar, elke avond. Soms bij die, dan eens bij die en als iemand niet kwam opdagen, zaten de anderen met schrik naar elkaar te kijken en vroegen zich af: “Zou hij ziek zijn? Of.... veel erger, zou hij opgepakt zijn?”
Ja, de eindtijd was in volle gang en kerken waren er niet meer! Openlijk over Jezus vertellen aan iemand anders kon je dood betekenen. Werken voor een baas kon je vergeten als christen en in winkels kopen kon alleen maar als je het teken van het beest had, en dat kregen ze niet...
Peter begreep er niks van... Waarom deden die christenen in 2009 zo raar? Zo weinig? Zo onregelmatig?
18.11.09
15.11.09
Mag dat?
Mag je zomaar iets wat je zelf niet kunt verklaren in de bijbel een antropomorfisme noemen? Gewoon omdat je graag met moeilijke woorden gooit, mag het dan? En als andere mensen dan andere stukjes uit de bijbel op een eigen manier interpreteren, hen ketters noemen? Mag dat?
Nou ja, ik vind het eigenlijk wel een mooi woord, en als ik het over Jaspers hoofd heb, of vroeger over Raksha's gezicht had, dan zijn dat dus ook antropomorfismen en dan vind ik het zelfs een leuk woord :-)
Mensen die vanmorgen niet dezelfde preek hebben gehoord als ik, begrijpen waarschijnlijk niet waar het over gaat, maar de rest wel :-p
Nou ja, ik vind het eigenlijk wel een mooi woord, en als ik het over Jaspers hoofd heb, of vroeger over Raksha's gezicht had, dan zijn dat dus ook antropomorfismen en dan vind ik het zelfs een leuk woord :-)
Mensen die vanmorgen niet dezelfde preek hebben gehoord als ik, begrijpen waarschijnlijk niet waar het over gaat, maar de rest wel :-p
10.11.09
Gebed
Het onderstaande gebed is van een onbekende, maar ik kreeg het via Facebook van Henri.
Henri wil je uitdagen om dit gebed voor jezelf uit te printen, naar een stille hoek te gaan en het gebed zin voor zin hardop te lezen. Pauzeer bij elke zin en denk na over mogelijke situaties in je eigen leven waarin je daar schuldig aan bent. Belijd die houding aan God en vraag Hem om je te bevrijden van dit denken en doen. Ga dan verder naar de volgende zin.
Als we dit gebed dagelijks zouden kunnen bidden, zou er heel wat veranderen. En dat is wat Paulus volgens mij bedoelde toen hij aan de Romeinen zei: "Wees hervormd in uw denken". Niet een nieuw religieus systeem, maar een diepe, werkelijke verandering van het hart.
O Jezus, zachtmoedig en nederig van hart, hoor mij aan.
Bevrijd mij, Jezus, van het verlangen geliefd te worden,
van het verlangen verheerlijkt te worden,
van het verlangen geëerd te worden,
van het verlangen geprezen te worden,
van het verlangen verkoren te worden boven anderen,
van het verlangen geraadpleegd te worden,
van het verlangen goedgekeurd te worden.
Bevrijd mij, Jezus, van de angst vernederd te worden,
van de angst geminacht te worden,
van de angst een berisping te ondergaan,
van de angst vergeten te worden,
van de angst uitgelachen te worden,
van de angst onrechtvaardig behandeld te worden,
van de angst veracht te worden.
En Jezus, verleen mij de genade om te verlangen dat men anderen meer liefheeft dan mij.
Dat men anderen meer waardeert dan mij.
Dat anderen meer aanzien in de wereld zullen genieten dan ik.
Dat anderen gekozen worden, en ik opzij gezet word.
Dat anderen geprezen worden, en ik onopgemerkt blijf.
Dat men te allen tijd aan anderen de voorkeur geeft.
Dat anderen heiliger mogen worden dan ik, als ik maar zo heilig word als nodig is.
(gebed overgenomen uit het boek "Honger naar Echtheid" van George Verwer, 1988)
Henri wil je uitdagen om dit gebed voor jezelf uit te printen, naar een stille hoek te gaan en het gebed zin voor zin hardop te lezen. Pauzeer bij elke zin en denk na over mogelijke situaties in je eigen leven waarin je daar schuldig aan bent. Belijd die houding aan God en vraag Hem om je te bevrijden van dit denken en doen. Ga dan verder naar de volgende zin.
Als we dit gebed dagelijks zouden kunnen bidden, zou er heel wat veranderen. En dat is wat Paulus volgens mij bedoelde toen hij aan de Romeinen zei: "Wees hervormd in uw denken". Niet een nieuw religieus systeem, maar een diepe, werkelijke verandering van het hart.
O Jezus, zachtmoedig en nederig van hart, hoor mij aan.
Bevrijd mij, Jezus, van het verlangen geliefd te worden,
van het verlangen verheerlijkt te worden,
van het verlangen geëerd te worden,
van het verlangen geprezen te worden,
van het verlangen verkoren te worden boven anderen,
van het verlangen geraadpleegd te worden,
van het verlangen goedgekeurd te worden.
Bevrijd mij, Jezus, van de angst vernederd te worden,
van de angst geminacht te worden,
van de angst een berisping te ondergaan,
van de angst vergeten te worden,
van de angst uitgelachen te worden,
van de angst onrechtvaardig behandeld te worden,
van de angst veracht te worden.
En Jezus, verleen mij de genade om te verlangen dat men anderen meer liefheeft dan mij.
Dat men anderen meer waardeert dan mij.
Dat anderen meer aanzien in de wereld zullen genieten dan ik.
Dat anderen gekozen worden, en ik opzij gezet word.
Dat anderen geprezen worden, en ik onopgemerkt blijf.
Dat men te allen tijd aan anderen de voorkeur geeft.
Dat anderen heiliger mogen worden dan ik, als ik maar zo heilig word als nodig is.
(gebed overgenomen uit het boek "Honger naar Echtheid" van George Verwer, 1988)
5.11.09
Een beetje genant :-)
Ik heb dus een ontstoken voet. Jaahaa, dat weten alle Facebookers al, want ik doe niet anders dan zeuren en klagen. Maar ik heb er een grappig (?) verhaaltje over.
Gisteravond moest ik gelijk na het eten naar de dermatoloog en ik wou daar niet met een verbandje aankomen wat er al de hele dag op zat. Dus om vijf uur even naar de badkamer, voet gewassen, wond schoongemaakt, nieuw Iso-Betadine-compress erop, schone sokken aan. Alles helemaal feng shui :-)
De dermatoloog knipt mijn verbandje er af, kijkt naar mijn wond en plukt er twee lange zwarte Jasper-haren af! WAAAAAAH. Lekker hygiënisch hè.
Ze kon er nog mee lachen, ze zei dat hondenharen nou eenmaal overal inkropen. Pfff, ik voelde me wel stom :-/
Gisteravond moest ik gelijk na het eten naar de dermatoloog en ik wou daar niet met een verbandje aankomen wat er al de hele dag op zat. Dus om vijf uur even naar de badkamer, voet gewassen, wond schoongemaakt, nieuw Iso-Betadine-compress erop, schone sokken aan. Alles helemaal feng shui :-)
De dermatoloog knipt mijn verbandje er af, kijkt naar mijn wond en plukt er twee lange zwarte Jasper-haren af! WAAAAAAH. Lekker hygiënisch hè.
Ze kon er nog mee lachen, ze zei dat hondenharen nou eenmaal overal inkropen. Pfff, ik voelde me wel stom :-/
2.11.09
Witte eend :-)
Henri en Leda gingen trouwen. Ze wilden als trouwauto een witte eend. We wisten dat meneer Pretorius van de ETF een witte eend had en via via vroegen we of die eend geleend kon worden. Nee, jammer maar helaas, meneer Pretorius was niet in het land in november, hij was naar Zuid-Afrika, dus dat ging niet...
Ok, Johan en ik gingen op eendenjacht. Normaal zijn wij tegen jagen, maar voor zo'n bruiloft moet je soms eens van je principes afstappen hè :-) We wisten een tweedehands eenden-dealer, en we gingen daar eens een kijkje nemen. Geen witte eend te zien, maar die meneer wist wel mensen die mensen kenden met een witte eend, en daar konden we misschien eens naar bellen, maar het was nogal vaag. Toch dat telefoonnummer maar aangenomen en weer weggereden.
Hé, wat zagen we daar rijden naar de andere kant? Een zwart met witte eend. Ok, het was geen witte eend, maar ja, een kniesoor die daar op let hè! Johan maakt een U-turn, midden in het drukke spitsuur, en wij beginnen die eend te achtervolgen. Het was nogal druk, en er reden een paar auto's tussen ons en die eend in, dus we konden geen teken geven of ze wilden stoppen. Dus wij bleven maar achtervolgen en achtervolgen en ineens, wat zien we daar rijden naar de andere kant? Een spierwitte eend! Een spierwitte eend! Niet te geloven! Dus, Johan maakt weer een U-turn, midden in het drukke spitsuur en we beginnen die eend te achtervolgen :-) We kwamen op wat stillere weggetjes, en die vrouw begon te beseffen dat we haar aan het achtervolgen waren. Op een bepaald moment zette ze haar auto aan de kant en wij stopten er achter. Ik zei tegen Johan: "Ga jij maar uitleggen, want ik, met mijn Hollandse accentje, dat komt niet goed!" Johan zei: "Ga jij maar, want ik, met mijn imponerende verschijning, dat komt niet goed!" Ok, dus maar samen uitgestapt. De vrouw stapt ook uit en het blijkt een Hollandse te zijn, die zich niet ergerde aan mijn accentje, en grote kerels gewend was en dus niet bang voor Johan was :-) Wij beginnen uit te leggen wat we wilden, dat het voor de trouw van onze broer/zoon was enz. De vrouw viel ons in de rede en zei: "Sorry, deze auto is niet van mij, en de eigenaar is in Zuid-Afrika, dus dat vind ik wel moeilijk..." Onze monden vielen open en tegelijk zeiden wij: "Is die van Pretorius?"
Nou, het was uiteindelijk heel makkelijk geregeld allemaal. De eend mocht geleend worden en Henri en Leda hadden hun witte eend voor hun trouw.
Het enige wat er ook nog even bij verteld moet worden, is dat toen de vrouw weg reed, wij om ons heen keken en geen flauw idee hadden waar we waren. We stonden in the middle of nowhere op een stil landweggetje waar we nog nooit geweest waren :-) We zijn geloof ik toch weer thuis geraakt :-)
By the way, Henri en Leda zijn vandaag 7 jaar getrouwd :-)
28.10.09
Echt lelijk aan de voorkant hoor!
Ik had op mijn vorige verhaaltje ook een foto van de lelijke voorkant van ons huisje gezet, maar die foto was zonder het te melden weggewandeld. Ik weet niet waarom, want ik heb altijd ruzie met foto's op mijn blog, dus we praten niet meer met elkaar. Hier dus een foto van de lelijke voorkant :-) En dat tuintje is by the way 80 x 20 meter² :-)
En die vlag is de vlag van Costa Rica, want die foto is tijdens de WK voetbal in 2006 getrokken tijdens een wedstrijd van Costa Rica :-)
Ik weet trouwens niet of je het op de foto kunt zien, maar de gevel heeft dus zo'n nepbaksteentjes aan de voorkant, van een halve cm, die er in platen tegen aan zijn geplakt! Als dat niet lelijk is, dan weet ik het ook niet meer :-p
27.10.09
Droom
Een mens moet kunnen dromen...
Wat mijn droom is? Ha, dit huis hè, waar we nu wonen.
Het lijkt een lelijk oud boerderijtje, maar voor ons is het het zaligste huis van de hele wereld!
Onze grote koer, waar je zelfs nu nog heerlijk in de zon kunt zitten, zalig beschut uit de wind...
Het grote afdak met bar en lange tafel waar je wel met vijftien mensen aan kunt eten...
Die supergrote tuin, waar honden en kinderen en tieners zich heerlijk kunnen uitleven...
De buurt waar we wonen is ook heerlijk. De deur uit, drie minuten stappen en je bent op het boerenland, waar alle honden uit de buurt gaan wandelen met hun baasjes. Of die baasjes gaan met hun hond wandelen, dat zou ook kunnen...
De kleine living, de kleine eetplaats, de ouderwets ingerichte keuken, de piepkleine badkamer, de ijskoude slaapkamers (het raam van onze kamer moet zomer en winter, dag en nacht openblijven, anders druipen de muren van het vocht) de ontzettend, belachelijk gewoon, kleine wc waar je geeneens met goed fatsoen kunt zitten als je de deur dicht doet, al die dingen nemen we er voor lief bij. We leven van maart tot oktober buiten, dus die paar wintermaandjes overleven we ook wel....
Nou over mijn droom: Er komt iemand langs, die ziet hoe gezellig het hier is en zegt dan verbaasd: "Wat? Huren jullie dit? Is dit niet van jullie zelf? Hier, hier is genoeg geld om het te kopen." En dan is het van ons, en hoeven we nooit meer bang te zijn dat we uit ons droomhuisje moeten :-)
Een mens moet kunnen dromen....
Wat mijn droom is? Ha, dit huis hè, waar we nu wonen.
Het lijkt een lelijk oud boerderijtje, maar voor ons is het het zaligste huis van de hele wereld!
Onze grote koer, waar je zelfs nu nog heerlijk in de zon kunt zitten, zalig beschut uit de wind...
Het grote afdak met bar en lange tafel waar je wel met vijftien mensen aan kunt eten...
Die supergrote tuin, waar honden en kinderen en tieners zich heerlijk kunnen uitleven...
De buurt waar we wonen is ook heerlijk. De deur uit, drie minuten stappen en je bent op het boerenland, waar alle honden uit de buurt gaan wandelen met hun baasjes. Of die baasjes gaan met hun hond wandelen, dat zou ook kunnen...
De kleine living, de kleine eetplaats, de ouderwets ingerichte keuken, de piepkleine badkamer, de ijskoude slaapkamers (het raam van onze kamer moet zomer en winter, dag en nacht openblijven, anders druipen de muren van het vocht) de ontzettend, belachelijk gewoon, kleine wc waar je geeneens met goed fatsoen kunt zitten als je de deur dicht doet, al die dingen nemen we er voor lief bij. We leven van maart tot oktober buiten, dus die paar wintermaandjes overleven we ook wel....
Nou over mijn droom: Er komt iemand langs, die ziet hoe gezellig het hier is en zegt dan verbaasd: "Wat? Huren jullie dit? Is dit niet van jullie zelf? Hier, hier is genoeg geld om het te kopen." En dan is het van ons, en hoeven we nooit meer bang te zijn dat we uit ons droomhuisje moeten :-)
Een mens moet kunnen dromen....
26.9.09
Raksha (in memoriam)
In haar autobiografie kun je lezen dat het een superdruk maar ontzettend lief hondje was. Een echte allemansvriend, maar oh, zo gehecht aan haar eigen volk! Zo is ze haar leven lang eigenlijk gebleven. De laatste jaren had ze wel last van heupdysplasie en daardoor werd ze toch wel iets kalmer, maar het lieve vrolijke karakter heeft ze tot het eind toe gehad.
Ze is in haar leven toch wel een aantal keren door andere honden gebeten (Mops, NewFoundlander, Kooiker, Beagle, Border Collie en twee keer door een Labrador), maar ze heeft nooit, maar dan ook nooit terug gebeten. Als ze aan de lijn was en een hond gromde of kefte, gromde ze terug, maar als een hond echt beet, draaide ze haar kop om... En als ze los was speelde ze met alle honden! Twee van haar beste vrienden waren Staffords :-)
Ok, ik kan eindeloos door blijven gaan over hoe lief en hoe zacht ze was, maar dan word ik vervelend. Toch nog even zeggen dat het me goed deed om op Facebook te lezen dat er veel mensen normaal bang voor honden waren, maar niet voor Raksha! Eén persoon noemt Raksha: "Hond Waar Niemand Bang Voor Was". Ook hier op het dorp vonden veel mensen haar lief en wordt ze gemist. Iemand begon op straat te huilen, toen ik vertelde dat Raksha dood was...
Genoeg daarover!
Vrijdagavond wou ze haar kauwstokje niet, zaterdag heeft ze niet gegeten, maar was ze verder gewoon vrolijk. Johan was hier met Sunrise aan het oefenen en ze liep gezellig tussen al het lawaai aan de muzikanten te snuffelen. Ze kende ze niet allemaal, dus moest er even kennis gemaakt worden.... Dus over dat niet-eten maakten we ons eigenlijk geen zorgen, dat gebeurde wel eens vaker.
Zondagochtend is ze nog vrolijk mee gaan wandelen. Ze heeft nog met Mushka en Pukkie gespeeld en Lassieke bang gemaakt met haar wilde gedrag, niks aan de hand.
Zondagnamiddag werd ze stil en ging in de tuin liggen, een beetje afgezonderd. Dat vonden we raar, ze wou altijd bij de mensen zijn, waar wij waren, was Raksha. 's Avonds werd het erger, ze ging verder de tuin in en lag heel zielig te kijken. Er waren wat vrienden op bezoek en toen ze naar huis gingen stond ik te huilen en zijn ze echt afscheid van Raksha gaan nemen. Zondagavond zijn Johan en ik dan met haar naar de dierenarts gegaan. We hadden echt het gevoel dat ze afscheid aan het nemen was en niet meer verder wou leven. De dierenarts constateerde wel gelijk een hartprobleem, maar ook een fikse keelontsteking. Voor de zekerheid heeft ze ook bloed afgenomen en onderzocht. Dat bloed zag er vreemd uit, heel donker, bijna zwart. En het stolde al in het buisje. Toch het bloed onderzocht en dat leek redelijk normaal. Voor zover ze het kon zien, want door de stolling waren de waarden natuurlijk wat gestoord. Ik helemaal blij naar Theo gebeld, dat hij zich geen zorgen hoefde te maken, alleen maar een keelontsteking en een probleem met haar hart. Ze kreeg een spuitje met antbiotica en cortisone, voor de zwakheid in de rug en poten en voor de keelontsteking. Opgelucht gingen we naar huis.
Die opluchting duurde niet lang. Raksha is nog zelf naar boven gekropen, ik moest wel haar achterpoten ondersteunen, maar op haar voorpoten kroop ze verder. 's Nachts begon ze over te geven en kreeg ze het wat benauwd. De volgende dag werd het steeds erger en om de beurt gingen Theo en ik met een kommetje water de tuin in om te zoeken waar ze nou weer lag. Ze kroop dan nog wat verder van ons weg. Precies of ze ons niet lastig wou vallen....
Toen Johan uit zijn werk kwam zijn we met ons drieën naar de dierenarts gereden en de dierenarts schrok ook, dat het zo snel achteruit was gegaan had ze totaal niet verwacht :-(
We hebben haar mand op de tafel gezet en daar heeft ze haar laatste spuitjes gehad.
24.9.09
Naam veranderd....
De meesten van jullie weten dat Raksha afgelopen maandag is gestorven. (Kijk anders even op Facebook bij mijn profiel) Ik ga hier later wel eens wat over vertellen, nu ligt het nog een beetje te gevoelig voor mij. Ik heb de naam van mijn blog veranderd, omdat ik mijn Google-account wou veranderen en ik hoop dat ik het nu goed gedaan heb. Ik vind het (vooral voor mezelf) nogal pijnlijk om uit naam van Raksha op andere mensen hun blog te reageren en ik hoop dat dat nu dus voorbij is. Johan, ik ga even op jouw blog reageren, dan weet ik zeker dat het veranderd is.
18.9.09
Hap - Slik - Weg - lol
Meer dan een maand ben ik twee keer per dag aan het worstelen met mijn lieve Jaspertje om zijn medicijnen bij hem binnen te krijgen en binnen te houden. Meer dan een maand! Twee keer per dag! 's Morgens een rode capsule en anderhalve gele tablet, en 's avonds nog een keer anderhalve gele tablet. Jasper heeft namelijk behalve zijn oogproblemen (lees hier ) ook nog eens huidproblemen. Hij krabt zich helemaal kaal onder zijn oksels en moet hiervoor twee verschillende soorten antibiotica slikken.
Die rode capsule was het moeilijkste, omdat die gelijk aan zijn gehemelte vastplakte en uiteindelijk kleverig en al op de grond viel, ik pakte hem dan op, stak hem weer in zijn mond, en dit herhaalde zich dan een paar keer, tot hij eindelijk doorslikte. Geluk dat ik zoveel rode bloesjes heb :-) Maar daar had Leda een oplossing voor: "Maak de capsule open, doe de inhoud op een plakje worst, vouw dit plakje dicht en geef het hem zo." Zo gezegd zo gedaan, dat lukte inderdaad. Of het mag of niet van de dierenarts weet ik niet, dus hopelijk leest hij dit niet :-s
Maar nu nog die gele. Mond openwringen, pillen achterin de keel, so far so good. Mond dicht houden, met twee handen, want het is dus een Berner Sennentje van 50 kg hè. Ja, hij slikt, handen weg: lap, ofwel de hele, ofwel de halve ligt op de grond, ofwel allebei. Opnieuw beginnen en nog eens en dan nog eens, tot hij met een diepe zucht eindelijk alles doorslikt. Ondertussen is mijn rug gebroken, mijn geduld op enzovoort en dan begint nog het gedoe van kammen met één hand aan zijn halsband, zodat hij niet kan ontsnappen om aan zijn ogen te krabben, eten en drinken met één hand aan zijn halsband enz.
Alles geprobeerd, de gele pillen in een stukje vlees, in een plakje worst, nee, lukt niet. Eerst iets lekkers in zijn mond, en terwijl hij daarop aan het kauwen is, vlug die pillen erbij, nee, lukt niet. Wel zere vingers, want een kauwende hond moet je niet in de bek kijken, laat staan je vingers in zijn bek steken. Maar kom, de Mexicaanse griep is erger.
Nou had Johan vandaag brood over van zijn werk. Brood met worst. En hij zei: "Doe het daar eens tussen, misschien lukt dat?" Ik zuchtte eens en zei:"Ja hoor, vast wel!" en schudde mijn hoofd. Toch maar geprobeerd, en, je raadt het al:
Hap - Slik -Weg!
LOL
Die rode capsule was het moeilijkste, omdat die gelijk aan zijn gehemelte vastplakte en uiteindelijk kleverig en al op de grond viel, ik pakte hem dan op, stak hem weer in zijn mond, en dit herhaalde zich dan een paar keer, tot hij eindelijk doorslikte. Geluk dat ik zoveel rode bloesjes heb :-) Maar daar had Leda een oplossing voor: "Maak de capsule open, doe de inhoud op een plakje worst, vouw dit plakje dicht en geef het hem zo." Zo gezegd zo gedaan, dat lukte inderdaad. Of het mag of niet van de dierenarts weet ik niet, dus hopelijk leest hij dit niet :-s
Maar nu nog die gele. Mond openwringen, pillen achterin de keel, so far so good. Mond dicht houden, met twee handen, want het is dus een Berner Sennentje van 50 kg hè. Ja, hij slikt, handen weg: lap, ofwel de hele, ofwel de halve ligt op de grond, ofwel allebei. Opnieuw beginnen en nog eens en dan nog eens, tot hij met een diepe zucht eindelijk alles doorslikt. Ondertussen is mijn rug gebroken, mijn geduld op enzovoort en dan begint nog het gedoe van kammen met één hand aan zijn halsband, zodat hij niet kan ontsnappen om aan zijn ogen te krabben, eten en drinken met één hand aan zijn halsband enz.
Alles geprobeerd, de gele pillen in een stukje vlees, in een plakje worst, nee, lukt niet. Eerst iets lekkers in zijn mond, en terwijl hij daarop aan het kauwen is, vlug die pillen erbij, nee, lukt niet. Wel zere vingers, want een kauwende hond moet je niet in de bek kijken, laat staan je vingers in zijn bek steken. Maar kom, de Mexicaanse griep is erger.
Nou had Johan vandaag brood over van zijn werk. Brood met worst. En hij zei: "Doe het daar eens tussen, misschien lukt dat?" Ik zuchtte eens en zei:"Ja hoor, vast wel!" en schudde mijn hoofd. Toch maar geprobeerd, en, je raadt het al:
Hap - Slik -Weg!
LOL
13.9.09
De jeugd van tegenwoordig...
'De jeugd van tegenwoordig houdt van luxe, ze heeft slechte manieren, veracht alle gezag, heeft geen respect en praat wanneer ze zou moeten werken.' Je weet toch wie dat zei en wanneer hè? Juist ja, Socrates in de 5e eeuw voor Christus. En gelijk had hij, tjongejonge, die jeugd van tegenwoordig? Pffff...
Ik zal jullie eens iets vertellen over een van 'mijn' tieners. Niet normaal meer!
Vandaag is de opening van het nieuwe seizoen in onze kerk. Dat wordt heel feestelijk gedaan, met een gezinsdienst en een liefdemaal na de dienst. Bij ons betekent een liefdemaal dat iedereen thuis iets klaarmaakt (iets meer dan hij/zij zelf op kan, zodat er genoeg is voor mensen die niks bij hebben) en dat wordt in de kerk dan op grote tafels gezet en iedereen mag eten wat hij wil.
Een van de tieners vroeg mij wat ik ging maken en ik zei:"Ik ga niet, want ik wil Jasper voorlopig niet alleen laten, hij is al zo zielig met zijn kap enzo! En? Wat ga jij maken?" Ze zei dat ze amandelcake ging bakken met een laagje chocola, en ik zei toen dat ik het jammer vond dat ik dat niet zou proeven. "Oh, ik kom je dan voor de dienst wel een stukje brengen!" zei ze.
Nou vind ik het eigenlijk helemaal niet zo erg dat ik niet kan gaan vandaag, want het is tegelijkertijd ook de opening van het zondagsschooljaar en alle kinderen mogen dan naar voren komen met hun 'nieuwe' leiders. De leiders worden dan vriendelijk verzocht hun speciale Spoorzoekers t-shirt aan te trekken. En, je raadt het al: ten eerste vind ik het sowieso vreselijk om naar voren te komen, maar ten tweede heb ik helemaal niet zo'n t-shirt. Zie je mij al in een t-shirt? Ikke niet :-p
Al bij al was ik dus helemaal niet zo zielig vanmorgen, maar om twintig voor tien ging de bel, en wie stond daar voor de deur? Juist ja, die lieve tiener, met een heerlijk stuk gebak, zodat ik bij de koffie wat lekkers heb, als zij allemaal van hun liefdemaal zitten te genieten en ik zielig alleen thuis ben. Wat een schat hè!
Die jeugd van tegenwoordig toch...
Pffff...
Ps Ik ga stoppen, want het is koffietijd :-)
Ik zal jullie eens iets vertellen over een van 'mijn' tieners. Niet normaal meer!
Vandaag is de opening van het nieuwe seizoen in onze kerk. Dat wordt heel feestelijk gedaan, met een gezinsdienst en een liefdemaal na de dienst. Bij ons betekent een liefdemaal dat iedereen thuis iets klaarmaakt (iets meer dan hij/zij zelf op kan, zodat er genoeg is voor mensen die niks bij hebben) en dat wordt in de kerk dan op grote tafels gezet en iedereen mag eten wat hij wil.
Een van de tieners vroeg mij wat ik ging maken en ik zei:"Ik ga niet, want ik wil Jasper voorlopig niet alleen laten, hij is al zo zielig met zijn kap enzo! En? Wat ga jij maken?" Ze zei dat ze amandelcake ging bakken met een laagje chocola, en ik zei toen dat ik het jammer vond dat ik dat niet zou proeven. "Oh, ik kom je dan voor de dienst wel een stukje brengen!" zei ze.
Nou vind ik het eigenlijk helemaal niet zo erg dat ik niet kan gaan vandaag, want het is tegelijkertijd ook de opening van het zondagsschooljaar en alle kinderen mogen dan naar voren komen met hun 'nieuwe' leiders. De leiders worden dan vriendelijk verzocht hun speciale Spoorzoekers t-shirt aan te trekken. En, je raadt het al: ten eerste vind ik het sowieso vreselijk om naar voren te komen, maar ten tweede heb ik helemaal niet zo'n t-shirt. Zie je mij al in een t-shirt? Ikke niet :-p
Al bij al was ik dus helemaal niet zo zielig vanmorgen, maar om twintig voor tien ging de bel, en wie stond daar voor de deur? Juist ja, die lieve tiener, met een heerlijk stuk gebak, zodat ik bij de koffie wat lekkers heb, als zij allemaal van hun liefdemaal zitten te genieten en ik zielig alleen thuis ben. Wat een schat hè!
Die jeugd van tegenwoordig toch...
Pffff...
Ps Ik ga stoppen, want het is koffietijd :-)
8.9.09
Jasper
Jasper is onze Berner Sennen, dat weten jullie. Hij heeft eigenlijk vanaf zijn geboorte problemen gehad met zijn ogen. Allerlei zalfjes en druppeltjes en huismiddeltjes geprobeerd, niets hielp, de ogen waren elke keer weer ontstoken. Wat bleek? De onderste oogleden krulden naar binnen, waardoor zijn wimpers dus in zijn ogen prikten. Drie jaar geleden hadden we een financieel meevallertje en we besloten om Jasper te laten opereren. Gelukkig was er zelfs iemand die er aan mee wou betalen, ze gaf zomaar 50 Euro! In totaal, vanaf de eerste afspraak tot en met de nazorg, kostte het ons toen meer dan 600 Euro. Hij was toen drie jaar oud. Ok, een operatie: Zo gezegd zo gedaan, maar dan, na de operatie... Eerst een lijdensweg van twee weken met een grote lampenkap op de kop en daarna maar hopen dat het genezen was. In eerste instantie leek dat ook wel zo, maar na een jaar ofzo begon de ellende opnieuw. Dat kwam waarschijnlijk omdat zijn ogen al beschadigd waren. Dachten we. Nu kwamen we in juli voor het eerst bij een andere dierenarts, David van Akuut in Kortenberg. We waren gelijk zeer tevreden over deze praktijk, maarrrrr... het eerste wat de dierenarts vroeg, was: "Hoe lang zijn die ogen al ontstoken?" Ik legde uit van zijn operatie en dat de ogen waarschijnlijk al beschadigd waren. Hij keek even en zei:"Het is weer precies hetzelfde, de oogleden zijn weer helemaal naar binnen gekruld. Ik zuchtte en zei dat we ons een nieuwe operatie echt niet konden veroorloven. Hij schrok van de prijs die we betaald hadden en zei dat het bij hem tussen de 250 en de 300 Euro zou kosten. We zouden er over nadenken. Thuis overlegd. Niet alleen met Theo, maar ook met Johan en met Henri en Leda. Uiteindelijk was onze conclusie dat we het arme beest zo niet konden laten lopen. Theo en ik naar de goeie nieuwe dierenarts om een afspraak te maken. De eerste schrik kwam bij het afrekenen. Die afspraak moesten we niet betalen :-o. Nu, gisteren is hij dus geopereerd, en de tweede schrik kwam bij het afrekenen. Hij had 250 Euro gezegd, maar hij had maar 210 Euro gerekend, omdat we al zoveel problemen met die hond hadden... Die man heeft een standbeeld verdiend!!!!
Nu nog even het ochtendritueel van de komende twee weken, vandaag dus begonnen.
Eerst de twee hondjes uitlaten, Jasper met kap op, want anders gaat hij gelijk met zijn kop in het gras wrijven. Dan Jasper thuisbrengen en met Raksha de krant halen. Maar dan begint het. Kap af bij Jasper, hem heel goed vasthouden aan zijn halsband anders gaat hij krabben. Zalf in de ogen (dat is hij al zo gewend, dat dat niet zo moeilijk is), maar dan, de dagelijks erger wordende vechtpartij om zijn medicijnen voor zijn huidontsteking binnen te werken. Nu is dit nog moeilijker geworden, omdat ik heel goed op zijn ogen moet passen, dat ik daar niet aan kom. Samen met Theo en een hele hoop zweetdruppels, lukt het dan om die pillen binnen te krijgen. Dan, terwijl ik hem aan zijn halsband vast houd, maakt Theo de kap aan de binnenkant schoon, na één nacht was dat al hard nodig. Dan geven we hem eten, terwijl ik de halsband nog steeds vast houd. Dan de kap weer op. Pffff, effe rust, tot we denken dat hij weer dorst heeft, dan moet de kap er weer af. Wil iemand mijn hondje lenen voor een paar weken?
3.9.09
Vakantie
Ik ga geen uitgebreide beschrijving geven van de vakantie, maar gewoon een paar opmerkelijke ontmoetingen vertellen...
*Mevrouw Mug(ik neem hierbij aan dat het 'mevrouw' was, want ze was zwanger, en het was een gristelijk vakantieoord)
We hadden in onze chalet een wel zeer bijzondere mug! Ze zeggen dat een kat negen levens heeft, nou, deze mug had er meer, ik ben er zeker van! (Of zouden er stiekem elke keer nieuwe muggen binnen zijn gekomen?)
*De tortelwesp (of was het nou toch gewoon een prikduif?)
Dit was werkelijk een opmerkelijke ontmoeting! Er kroop een wesp in Johans Rivella-blikje (als je in Nederland bent, drink je Rivella, dat hoort). Johan schudde een beetje met zijn blikje en plots vloog de wesp er terug uit. Met een man of tien keken we de wesp na, maar het was geen wesp, het was een tortelduif :-o
*Aardbeien
Ik kreeg op een dag een doorschijnend plastic potje met aardbeien als dessert. En ineens zagen we het! We dachten eerst nog dat ze zo'n populaire gristelijke mime aan het doen waren, zo met hun handen een onzichtbare glazen muur aftastend, omdat ze opgesloten waren. Maar toen beseften we het dus ineens! Ze waren geen mime aan het opvoeren, ze waren ècht opgesloten! Ze wilden eruit! Dus slecht nieuws voor de vegetariërs: Strawberries have feelings too :-o
Ok, was het flauw genoeg? Misschien vertel ik later nog wel meer. Voor nu is het even genoeg!
*Mevrouw Mug(ik neem hierbij aan dat het 'mevrouw' was, want ze was zwanger, en het was een gristelijk vakantieoord)
We hadden in onze chalet een wel zeer bijzondere mug! Ze zeggen dat een kat negen levens heeft, nou, deze mug had er meer, ik ben er zeker van! (Of zouden er stiekem elke keer nieuwe muggen binnen zijn gekomen?)
*De tortelwesp (of was het nou toch gewoon een prikduif?)
Dit was werkelijk een opmerkelijke ontmoeting! Er kroop een wesp in Johans Rivella-blikje (als je in Nederland bent, drink je Rivella, dat hoort). Johan schudde een beetje met zijn blikje en plots vloog de wesp er terug uit. Met een man of tien keken we de wesp na, maar het was geen wesp, het was een tortelduif :-o
*Aardbeien
Ik kreeg op een dag een doorschijnend plastic potje met aardbeien als dessert. En ineens zagen we het! We dachten eerst nog dat ze zo'n populaire gristelijke mime aan het doen waren, zo met hun handen een onzichtbare glazen muur aftastend, omdat ze opgesloten waren. Maar toen beseften we het dus ineens! Ze waren geen mime aan het opvoeren, ze waren ècht opgesloten! Ze wilden eruit! Dus slecht nieuws voor de vegetariërs: Strawberries have feelings too :-o
Ok, was het flauw genoeg? Misschien vertel ik later nog wel meer. Voor nu is het even genoeg!
16.7.09
Een lichaam
Romeinen 12: 4 Zoals ons ene lichaam vele delen heeft en die delen niet allemaal dezelfde functie hebben, 5 zo zijn we samen één lichaam in Christus en zijn we, ieder apart, elkaars lichaamsdelen. 6 We hebben verschillende gaven, onderscheiden naar de genade die ons geschonken is.
Deze tekst kennen we allemaal. En we begrijpen ook meestal wel wat er mee wordt bedoeld. Maar toch....
Het volgende verhaal gaat niet over onze eigen gemeente, dat zou te persoonlijk zijn... Maar het zou wel over onze gemeente kunnen gaan, en ook over de jouwe :-)
Laatst was er bij ons het jaarlijkse liefdadigheidsfeest en er werd door een paar vrouwen afgesproken dat nou eens 'andere' mensen de salades moesten maken en 'andere' mensen de taarten moesten bakken. "Het moesten niet altijd dezelfde mensen zijn die niks doen en dezelfden die werken..."
Wij waren heel benieuwd wie er met salades af zouden komen deze keer, en wie met taarten, want wie waren dan die mensen die niks deden? Ik zag een zondagsschooleidster met een salade, een voordienstleidster met een salade, een van de zangeressen had taarten bij, een van de tienerleidsters liep met hele grote bakken en emmers te sjouwen (tien kg pasta-salade, bedoelden ze daar de rauwe of de gekookte pasta mee, met die tien kg?). De taarten zagen er een beetje raar uit, de salades waren niet zo lekker als de andere jaren, kortom, de opbrengst, bestemd voor 'de' zending, was niet zo hoog als andere jaren...
"Zo, die hebben hun lesje wel geleerd!" dachten wij, denkend aan de vrouwen die de organisatie hadden en dus de mensen hadden gevraagd om die dingen klaar te maken.
"Zo, die hebben hun lesje wel geleerd!" dachten de organiserende vrouwen, denkend aan de mensen die 'altijd in de schijnwerpers willen staan' en altijd op het podium waren te vinden...
"Tjonge, die hebben er nog altijd niks van begrepen," dacht de oude man, die het allemaal had zien gebeuren.
Hij riep de organiserende vrouwen bij zich en las bovenstaande tekst uit Romeinen voor.
Ja zeg, die tekst kenden zij ook wel, dat bedoelden ze juist, iedereen moest helpen, niet altijd dezelfden!
"Ok," zei de man, "Heleen, ga jij volgende week de voordienst doen? Nele, je mag een tieneravond leiden! En Corry, wil jij zondag een solo doen?"
"Wij op het podium? Nooit, wij willen niet op de voorgrond, wij willen onze Heer dienen!"
"Dat," zei de oude man, "zijn die anderen ook aan het doen, en dat wordt met die tekst bedoeld! Jullie zijn goed in bakken en braden en koken, jullie doen het graag, en jullie dienen de Heer daarmee! Zij kunnen goed zingen, goed met tieners omgaan, fantastische zondagsschool geven, ze doen het graag, en ze dienen de Heer daarmee!"
Deze tekst kennen we allemaal. En we begrijpen ook meestal wel wat er mee wordt bedoeld. Maar toch....
Het volgende verhaal gaat niet over onze eigen gemeente, dat zou te persoonlijk zijn... Maar het zou wel over onze gemeente kunnen gaan, en ook over de jouwe :-)
Laatst was er bij ons het jaarlijkse liefdadigheidsfeest en er werd door een paar vrouwen afgesproken dat nou eens 'andere' mensen de salades moesten maken en 'andere' mensen de taarten moesten bakken. "Het moesten niet altijd dezelfde mensen zijn die niks doen en dezelfden die werken..."
Wij waren heel benieuwd wie er met salades af zouden komen deze keer, en wie met taarten, want wie waren dan die mensen die niks deden? Ik zag een zondagsschooleidster met een salade, een voordienstleidster met een salade, een van de zangeressen had taarten bij, een van de tienerleidsters liep met hele grote bakken en emmers te sjouwen (tien kg pasta-salade, bedoelden ze daar de rauwe of de gekookte pasta mee, met die tien kg?). De taarten zagen er een beetje raar uit, de salades waren niet zo lekker als de andere jaren, kortom, de opbrengst, bestemd voor 'de' zending, was niet zo hoog als andere jaren...
"Zo, die hebben hun lesje wel geleerd!" dachten wij, denkend aan de vrouwen die de organisatie hadden en dus de mensen hadden gevraagd om die dingen klaar te maken.
"Zo, die hebben hun lesje wel geleerd!" dachten de organiserende vrouwen, denkend aan de mensen die 'altijd in de schijnwerpers willen staan' en altijd op het podium waren te vinden...
"Tjonge, die hebben er nog altijd niks van begrepen," dacht de oude man, die het allemaal had zien gebeuren.
Hij riep de organiserende vrouwen bij zich en las bovenstaande tekst uit Romeinen voor.
Ja zeg, die tekst kenden zij ook wel, dat bedoelden ze juist, iedereen moest helpen, niet altijd dezelfden!
"Ok," zei de man, "Heleen, ga jij volgende week de voordienst doen? Nele, je mag een tieneravond leiden! En Corry, wil jij zondag een solo doen?"
"Wij op het podium? Nooit, wij willen niet op de voorgrond, wij willen onze Heer dienen!"
"Dat," zei de oude man, "zijn die anderen ook aan het doen, en dat wordt met die tekst bedoeld! Jullie zijn goed in bakken en braden en koken, jullie doen het graag, en jullie dienen de Heer daarmee! Zij kunnen goed zingen, goed met tieners omgaan, fantastische zondagsschool geven, ze doen het graag, en ze dienen de Heer daarmee!"
12.7.09
ergens anders gelezen
Niet te geloven.
Gisterenavond zaten mijn vrouw en ik aan tafel over koetjes en kalfjes te praten tot het gesprek op euthanasie kwam. Bij dit delicate onderwerp over de keuze tussen leven en dood zei ik tegen haar: "Laat mij nooit leven als een plant waarbij ik afhankelijk ben van machines en gevoed word met vloeistof uit een fles. Als je mij in die toestand ziet, koppel dan die toestellen die mij in leven houden maar af!"
Ze stond op, trok de stekkers van de tv en mijn computer uit het stopcontact en heeft al mijn bier weggegoten!
Pas op hè, ik ben tegen euthanasie, maar toen Theo me dit stukje liet lezen, moest ik toch wel erg lachen :-)
Gisterenavond zaten mijn vrouw en ik aan tafel over koetjes en kalfjes te praten tot het gesprek op euthanasie kwam. Bij dit delicate onderwerp over de keuze tussen leven en dood zei ik tegen haar: "Laat mij nooit leven als een plant waarbij ik afhankelijk ben van machines en gevoed word met vloeistof uit een fles. Als je mij in die toestand ziet, koppel dan die toestellen die mij in leven houden maar af!"
Ze stond op, trok de stekkers van de tv en mijn computer uit het stopcontact en heeft al mijn bier weggegoten!
Pas op hè, ik ben tegen euthanasie, maar toen Theo me dit stukje liet lezen, moest ik toch wel erg lachen :-)
3.7.09
Niemand ziet het...
Ik heb al een week een nieuwe bril en niemand ziet het! Terwijl het voor mijzelf zo'n grote aanpassing is. Ik vroeg me eerst de hele tijd af of hij me wel zou staan, hij is zo ontzettend anders dan de vorige... Maar zo langzamerhand begin ik te twijfelen of mensen me eigenlijk nog wel echt aankijken als ze met me praten... Of ze vinden mijn bril natuurlijk vreselijk lelijk, en daarom zeggen ze maar niks. Dat kan ook natuurlijk :-/
Niemand is natuurlijk veel gezegd hè! Marianne en Judith (twee van onze tieners)! Die zagen het gelijk, na vijf seconden al! En Gunther, van de krantenwinkel, die zag het ook gelijk! In een flits zelfs! Ik was nogal gehaast maandag, liep de winkel binnen, pakte een krant en legde een Euro neer, wou weer naar buiten lopen, maar nee! Hij riep:"Reinie! Kom eens terug! Heb je een nieuwe bril?"
Maar voor de rest? Niemand... Honderd mensen waren er zondag op onze jaarlijkse gemeente-barbecue, niemand! Of ja, toch, Rosa! Die zag het! Maar verder? Niemand!
Ach, Theo vindt hem mooi, ik vind hem mooi, wat kan het me schelen! Pffff...
Op de foto kan je het niet zo goed zien, misschien komt er later nog eens een duidelijkere foto :-)
.jpg)
Niemand is natuurlijk veel gezegd hè! Marianne en Judith (twee van onze tieners)! Die zagen het gelijk, na vijf seconden al! En Gunther, van de krantenwinkel, die zag het ook gelijk! In een flits zelfs! Ik was nogal gehaast maandag, liep de winkel binnen, pakte een krant en legde een Euro neer, wou weer naar buiten lopen, maar nee! Hij riep:"Reinie! Kom eens terug! Heb je een nieuwe bril?"
Maar voor de rest? Niemand... Honderd mensen waren er zondag op onze jaarlijkse gemeente-barbecue, niemand! Of ja, toch, Rosa! Die zag het! Maar verder? Niemand!
Ach, Theo vindt hem mooi, ik vind hem mooi, wat kan het me schelen! Pffff...
Op de foto kan je het niet zo goed zien, misschien komt er later nog eens een duidelijkere foto :-)
.jpg)
19.6.09
toilet deel drie
Hier staat deel 1
Klik hier voor deel 2
En dan nu dus deel 3
Geloof het of niet, maar de mensen beginnen er over te praten!
En mijn speculaties zijn te simpel, nee nee, de overbuurman van juist naast de appartementen heeft een veel betere uitleg:
"Een paar weken geleden zijn er werken aan de riolering geweest in de appartementen voor een paar dagen en toen heeft de aannemer dat toilet geplaatst voor de bewoners" :-s
Ik was toen waarschijnlijk net twee dagen in Verweggistan dus ik heb die mooie taferelen gemist. Al die snobs van de overkant, in hun pyjama naar het huur-toilet. Ik had ze wel in de rij willen zien staan... Ik zou er misschien zelfs wel met een stoeltje en een tafeltje naast zijn gaan zitten, met een mooi schoteltje en een klein bordje: 50 cent per beurt, elke vierde persoon uit één gezin gratis...
Toen ik aan de buurman vroeg waarom het toilet er dan nu nog steeds staat, was zijn antwoord: "Ze zullen nog wel terugkomen, om verder te werken..."
Ik blijf jullie op de hoogte houden :-)
Klik hier voor deel 2
En dan nu dus deel 3
Geloof het of niet, maar de mensen beginnen er over te praten!
En mijn speculaties zijn te simpel, nee nee, de overbuurman van juist naast de appartementen heeft een veel betere uitleg:
"Een paar weken geleden zijn er werken aan de riolering geweest in de appartementen voor een paar dagen en toen heeft de aannemer dat toilet geplaatst voor de bewoners" :-s
Ik was toen waarschijnlijk net twee dagen in Verweggistan dus ik heb die mooie taferelen gemist. Al die snobs van de overkant, in hun pyjama naar het huur-toilet. Ik had ze wel in de rij willen zien staan... Ik zou er misschien zelfs wel met een stoeltje en een tafeltje naast zijn gaan zitten, met een mooi schoteltje en een klein bordje: 50 cent per beurt, elke vierde persoon uit één gezin gratis...
Toen ik aan de buurman vroeg waarom het toilet er dan nu nog steeds staat, was zijn antwoord: "Ze zullen nog wel terugkomen, om verder te werken..."
Ik blijf jullie op de hoogte houden :-)
12.6.09
Donder en Bliksem
Prachtig vind ik het! Ik kan er echt van genieten! en ik weet dat er gelukkig nog een heleboel mensen ook zo over denken :-)
Theo vindt het ook mooi, maar ziet ook beter het gevaar er van in....
Toen we pas getrouwd waren bleek duidelijk dat we elkaar nog niet zo goed kenden. Geen huwelijkscursus gedaan natuurlijk! Zouden ze dat trouwens in zo'n huwelijkscursus krijgen, de vraag of je van onweer houdt? Ze vragen geloof ik wel of je een honden- of kattenmens bent :-)
Nou ja, het moet eind september of begin oktober zijn geweest, want ik was met zwangerschapsverlof thuis. We woonden op een appartementje in Den Haag en hadden (hoe kan het anders) een hond. Het werd midden op de dag ineens donker en ik dacht:"Oh zalig! Onweer! Ik ga naar het strand!"
Zo gezegd, zo gedaan! In Den Haag is het heel normaal om met je hond in de bus te gaan, dus ik met de hond met de bus naar Kijkduin! Vlakbij eigenlijk! In de gietende regen heb ik daar genoten van het onweer als nooit tevoren! Wat was dat mooi! Al die bliksems boven de zee, dat gedonder! Je hoorde niet of het nou de storm was, de golven of de donder zelf! Het was zalig!!!! En de hond die we toen hadden was gelukkig niet bang voor onweer! Ik zou het met Raksha niet moeten proberen!
Doorweekt stapte ik weer in de bus naar huis, en daar aangekomen ging de telefoon! Theo! Hij had de hele middag geprobeerd me te bereiken. Dacht dat ik doodsbang zou zijn en begreep totaal niet waarom ik niet opnam....
Toen hij hoorde waar ik geweest was begreep hij helemaal niets meer van zijn vrouw. Met handen en voeten heeft hij me uitgelegd dat ik dat NOOOOOOIT meer mocht doen, ook al vond ik het nog zo mooi, het was gewoon gevaarlijk!
Nu weet ik dat helaas, dus het zal bij die keer blijven:-(
PS Ergens in mijn achterhoofd zegt iets me dat ik dit al eens verteld heb, maar kom, een oma van zes (bijna zeven) mag al eens beginnen te herhalen hè :-p
4.6.09
Een dagje Sean
Ik haalde hem vandaag uit school en had de hondjes niet bij.
"Oma, waarom heb je de hondjes niet bij?"
"We moeten nog even naar de bakker en daar mogen geen honden binnen."
"Waarom niet?"
"Anders komen er misschien haren in het brood?"
"Waarom komen er van mensen dan geen haren in het brood?"
"Tja, die letten goed op hun haar, denk ik..."
"Oh, letten kinderen ook goed op hun haar?"
"Ja."
"Let ik dan ook goed op mijn haar?"
"Ja."
"Ok dan."
Bij de krantenwinkel:
Gunther:"Tot straks!"
Sean:"Gaan we straks nog eens naar Gunther, oma?"
Oma:"Nee, dat zegt hij altijd."
Sean:"Liegt hij?"
Oma:"Nee, hij maakt een grapje."
Sean:"Als je iets zegt dat niet waar is, is dat liegen!"
En dit alles luid en duidelijk, midden in de krantenwinkel, zodat Gunther en de andere klanten het goed kunnen horen.
Opruimen!
"Het is wel veel voor mij om helemaal alleen op te ruimen!"
"Als je nou die motor even neer zet, heb je twee handen!"
"Huh? Als ik die motor niet neer zet, heb ik ook twee handen hoor, oma!"
Plantenbakken op straat
"Oma, die bloemen zijn dood aan het gaan!"
"Tja, ze hebben ze geen water gegeven."
Wijst op de plantenbakken en zegt:"Ik denk dat hier niemand in woont hoor, oma!"
"Weet ik wel, maar daarom moet iemand ze wel water geven."
"Ik denk dat God ze daar heeft gezet. Had Hij het moeten laten regenen hè!"
We komen één van de tieners van de kerk tegen
"Hé Joery, gefeliciteerd!"
"Is Joery jarig vandaag? Waarom heb je geen kroon?"
"Oma, waarom heb je de hondjes niet bij?"
"We moeten nog even naar de bakker en daar mogen geen honden binnen."
"Waarom niet?"
"Anders komen er misschien haren in het brood?"
"Waarom komen er van mensen dan geen haren in het brood?"
"Tja, die letten goed op hun haar, denk ik..."
"Oh, letten kinderen ook goed op hun haar?"
"Ja."
"Let ik dan ook goed op mijn haar?"
"Ja."
"Ok dan."
Bij de krantenwinkel:
Gunther:"Tot straks!"
Sean:"Gaan we straks nog eens naar Gunther, oma?"
Oma:"Nee, dat zegt hij altijd."
Sean:"Liegt hij?"
Oma:"Nee, hij maakt een grapje."
Sean:"Als je iets zegt dat niet waar is, is dat liegen!"
En dit alles luid en duidelijk, midden in de krantenwinkel, zodat Gunther en de andere klanten het goed kunnen horen.
Opruimen!
"Het is wel veel voor mij om helemaal alleen op te ruimen!"
"Als je nou die motor even neer zet, heb je twee handen!"
"Huh? Als ik die motor niet neer zet, heb ik ook twee handen hoor, oma!"
Plantenbakken op straat
"Oma, die bloemen zijn dood aan het gaan!"
"Tja, ze hebben ze geen water gegeven."
Wijst op de plantenbakken en zegt:"Ik denk dat hier niemand in woont hoor, oma!"
"Weet ik wel, maar daarom moet iemand ze wel water geven."
"Ik denk dat God ze daar heeft gezet. Had Hij het moeten laten regenen hè!"
We komen één van de tieners van de kerk tegen
"Hé Joery, gefeliciteerd!"
"Is Joery jarig vandaag? Waarom heb je geen kroon?"
1.6.09
The continuing story of the toilet :-)
Lees hier deel 1!
Gisteren was er een druk bezochte voetbalwedstrijd bij ons achter op het voetbalplein. Het was een zeer belangrijke wedstrijd: Zaventem - Boussu Dour Borinage. Na deze wedstrijd moet Zaventem nog één wedstrijd winnen en dan mogen we door naar het tweede nationaal! Maar dit terzijde ;-)
De wedstrijd eindigde met 0-0 en de Waalse supporters hadden natuurlijk nog een lange thuisreis voor de boeg. Met bekers Cola en bier liepen ze hier door de straten op zoek naar hun (meestal fout-)geparkeerde auto.
En wat heeft een mens nodig na een niet gering aantal biertjes?
Juist ja: een toilet!
En wat staat er hier in de straat?
Juist ja: een toilet!
Dus waar werd dankbaar gebruik van gemaakt door de Waalse supporters?
Juist ja: het toilet hier aan de overkant :-)
Ze zullen gedacht hebben dat de gemeente Zaventem erg vriendelijk is voor de toevallige voorbijganger :-)
Ik blijf jullie op de hoogte houden!
Gisteren was er een druk bezochte voetbalwedstrijd bij ons achter op het voetbalplein. Het was een zeer belangrijke wedstrijd: Zaventem - Boussu Dour Borinage. Na deze wedstrijd moet Zaventem nog één wedstrijd winnen en dan mogen we door naar het tweede nationaal! Maar dit terzijde ;-)
De wedstrijd eindigde met 0-0 en de Waalse supporters hadden natuurlijk nog een lange thuisreis voor de boeg. Met bekers Cola en bier liepen ze hier door de straten op zoek naar hun (meestal fout-)geparkeerde auto.
En wat heeft een mens nodig na een niet gering aantal biertjes?
Juist ja: een toilet!
En wat staat er hier in de straat?
Juist ja: een toilet!
Dus waar werd dankbaar gebruik van gemaakt door de Waalse supporters?
Juist ja: het toilet hier aan de overkant :-)
Ze zullen gedacht hebben dat de gemeente Zaventem erg vriendelijk is voor de toevallige voorbijganger :-)
Ik blijf jullie op de hoogte houden!
16.5.09
Zeven
De manier waarop ons verteld werd dat ons zevende kleinkind onderweg is, is wel heel origineel! "Mama, geef jij Sytske even een schone luier?"
Ik liet Sytske bijna van de aankleedtafel vallen toen ik haar rompertje zag :-)
Ik liet Sytske bijna van de aankleedtafel vallen toen ik haar rompertje zag :-)
13.5.09
Drama in (tot nog toe) twee bedrijven over een: wc (Of : hoe grappig is het leven in ons straatje soms)
Bij ons aan de overkant staat een appartementsgebouw, met een doorgang naar de parkeerplaatsen achter het gebouw. Deze doorgang gaat onder de appartementen door en heeft natuurlijk geen huisnummer.
Bij ons naast zijn ze loodsen aan het zetten van de gemeente. Daar is dus een bouwwerf zonder huisnummer. Deze bouwwerf ligt ongeveer 100 meter naar achter en is van de straat af niet zo heel goed te zien.
Tot hier niets aan de hand.
Maar op een dag, een week of twee geleden, werd er een toilet van Eurorent geleverd. Het werd aan de overkant geplaatst, in een hoekje van de doorgang naar de parking. Iedereen vroeg zich verbaasd af waarom dáár nou een wc werd geplaatst...
Vandaag kwam er weer een vrachtwagen met een toilet van Eurorent. De chauffeur stapte uit, stond een poosje verbaasd naar het reeds geplaatste toilet te kijken en begon toen in rap Frans met zijn gsm te bellen.
Wat wij denken is het volgende: (Pas op, het is nog niet bewezen hè)
Het toilet moest afgeleverd worden naast nummer 34. De franstalige chauffeur begreep: tegenóver nummer 34. Er werd na twee weken geklaagd dat het toilet nog altijd niet was afgeleverd náást nummer 34. Er werd dus een nieuw toilet geleverd, maar de chauffeur kon niets anders vaststellen dan dat er tegenóver nummer 34 al een toilet stond...
Het vervolg van het drama komt misschien nog later. Of de ontknoping, wie weet :-)
Gelukkig zette die meneer het toilet er niet gewoon naast, 't zou hier anders een mooi uitzicht worden ;-)
Bij ons naast zijn ze loodsen aan het zetten van de gemeente. Daar is dus een bouwwerf zonder huisnummer. Deze bouwwerf ligt ongeveer 100 meter naar achter en is van de straat af niet zo heel goed te zien.
Tot hier niets aan de hand.
Maar op een dag, een week of twee geleden, werd er een toilet van Eurorent geleverd. Het werd aan de overkant geplaatst, in een hoekje van de doorgang naar de parking. Iedereen vroeg zich verbaasd af waarom dáár nou een wc werd geplaatst...
Vandaag kwam er weer een vrachtwagen met een toilet van Eurorent. De chauffeur stapte uit, stond een poosje verbaasd naar het reeds geplaatste toilet te kijken en begon toen in rap Frans met zijn gsm te bellen.
Wat wij denken is het volgende: (Pas op, het is nog niet bewezen hè)
Het toilet moest afgeleverd worden naast nummer 34. De franstalige chauffeur begreep: tegenóver nummer 34. Er werd na twee weken geklaagd dat het toilet nog altijd niet was afgeleverd náást nummer 34. Er werd dus een nieuw toilet geleverd, maar de chauffeur kon niets anders vaststellen dan dat er tegenóver nummer 34 al een toilet stond...
Het vervolg van het drama komt misschien nog later. Of de ontknoping, wie weet :-)
Gelukkig zette die meneer het toilet er niet gewoon naast, 't zou hier anders een mooi uitzicht worden ;-)
10.4.09
Het Kruis
Vandaag is het Goede Vrijdag en we herdenken dat Jezus voor ons is gestorven, aan het kruis, inderdaad. Jezus heeft de doodstraf gekregen zodat wij eeuwig mogen blijven leven...
Wat als Jezus in deze tijd had geleefd en dus in deze tijd de doodstraf zou hebben gekregen...
Volgens Amnesty International worden op dit moment wereldwijd vooral de volgende methoden gebruikt om veroordeelden ter dood te brengen: Dodelijke injectie met gif, Elektrocutie met de elektrische stoel, Vergassing in de gaskamer, het ombrengen met een vuurwapen (door middel van een nekschot), ophanging, onthoofding of steniging. Ook worden af en toe nog andere methodes gerapporteerd.
Zouden wij dan met een elektrische stoel aan een ketting om onze nek lopen? Of zouden we een vuurwapen aan de muur hangen? Zouden we liedjes over die gaskamer zingen? Zouden we een spuitje met gif van voor in de kerk zetten en mensen uitnodigen om daar een briefje met hun gebeden, zonden enz. aan op te hangen?
Het is niet mijn bedoeling om oneerbiedig te zijn, maar hebben we het symbool van het Kruis niet een te grote plaats gegeven? Het gaat toch om Jezus Christus, en die gekruisigd?
Wat als Jezus in deze tijd had geleefd en dus in deze tijd de doodstraf zou hebben gekregen...
Volgens Amnesty International worden op dit moment wereldwijd vooral de volgende methoden gebruikt om veroordeelden ter dood te brengen: Dodelijke injectie met gif, Elektrocutie met de elektrische stoel, Vergassing in de gaskamer, het ombrengen met een vuurwapen (door middel van een nekschot), ophanging, onthoofding of steniging. Ook worden af en toe nog andere methodes gerapporteerd.
Zouden wij dan met een elektrische stoel aan een ketting om onze nek lopen? Of zouden we een vuurwapen aan de muur hangen? Zouden we liedjes over die gaskamer zingen? Zouden we een spuitje met gif van voor in de kerk zetten en mensen uitnodigen om daar een briefje met hun gebeden, zonden enz. aan op te hangen?
Het is niet mijn bedoeling om oneerbiedig te zijn, maar hebben we het symbool van het Kruis niet een te grote plaats gegeven? Het gaat toch om Jezus Christus, en die gekruisigd?
28.3.09
Biologische klok ontregeld :-s
Bij mij niet hoor. Ik weet het morgen natuurlijk pas zeker, maar ik heb er tot nu toe nog nooit last van gehad... In dit artikel staat dat het allemaal best nog meevalt... Gelukkig maar, eindelijk eens een artikel waar ik het, gedeeltelijk, mee eens ben.
Ik zeg 'gedeeltelijk', omdat deze neurologe beweert dat we vanavond een uur eerder naar bed moeten of morgen een uur later op moeten staan, zodat we aan onze gewone nachtrust komen. Nou ga ik nooit precies op dezelfde tijd naar bed, dus mijn nachten zijn nooit precies even lang. Maar voor de rest ben ik het wel met haar eens!
Eigenlijk vind ik het zomeruur wel leuk! Ach, het is 's morgens de eerste dag even wennen, maar de tweede dag ben ik dat al vergeten. Maar 's avonds, als je naar buiten kijkt, vind ik het zo leuk dat het dan zo lekker lang licht blijft! En met het winteruur is dan weer het voordeel dat je een uurtje later op mag staan, maar ja, dat ben je ook de tweede dag alweer vergeten...
Ik heb ook nooit last van een jetlag... Ok, Middle Stewiacke en Zaventem hebben maar vijf uurtjes tijdverschil, en dat is niet veel, maar toch zijn er mensen die dagenlang helemaal ontregeld zijn als ze terugkomen van de andere kant van de oceaan.
Mijn vader heeft in zijn lange leven nogal veel gereisd, en daar waren reizen naar Indonesië, Maleisië, Thailand, Rusland enz. bij. Hij zei altijd:"Als je in een land aankomt, zet je je horloge gelijk en doe je wat je thuis gewend bent, dus ga je meestal rond tien uur of elf uur naar bed, doe dat daar dan ook, sta je meestal rond zeven uur of acht uur op, doe dat daar dan ook. De beste man heeft nooit een jetlag gehad! Hij heeft dan ook nooit overdags geslapen hè, als hij terug kwam van een vermoeiende reis naar de andere kant van de wereld...
En zo moet je het met het zomeruur ook doen, gewoon je horloge een uurtje vooruit zetten en niet zeuren, zo van:"Hoe laat zou het nu eigenlijk zijn?"
En mijn kinderen? Toen ze nog klein waren hoopte ik altijd dat ze door het zomeruur een poosje wat later wakker zouden worden, maar integendeel, misschien één dagje, maar daarna vervielen ze gewoon weer in het ritme van om zes uur wakker worden :-)
Maar ja, misschien zijn er andere mensen die er wel last van hebben? Ik ben benieuwd :-p
PS Nog een grappig verhaaltje. Ik was vroeger bij de Jesus People. Onze leider (jaja, we hadden een leider) werkte fulltime voor de Heer en ging dus niet bij een baas werken, wij, de internen en externen, natuurlijk wel. Er moest brood op de plank komen. Toen in 1977 het zomeruur werd ingevoerd, waren wij net naar België verhuisd, maar kwamen ook nog vaak in Nl. De JP hadden verschillende 'posten' (lees: gemeentes) in België en Nederland en Ron, de leider, reisde van de ene post naar de andere. Zijn horloge een uur vooruit zetten, dat deed hij niet. Klaar. Basta. Toen we dan ook op zondagmiddag om drie uur met onze dienst begonnen en hij nog niet gearriveerd was, was eigenlijk niemand helemaal verbaasd. Ron wel! Toen hij binnen kwam en wij zeiden dat hij te laat was, wierp hij een blik op zijn horloge, en toen een minachtende blik op ons en zei:"Omdat een minister zegt dat jullie je horloge een uur vooruit moeten zetten, doen jullie dat ook maar gelijk allemaal, wat een onzin!" Of wij nou probeerden uit te leggen dat wij rekening moesten houden met ons werk, met de busregelingen, de treinen en allerlei andere afspraken, het was onzin! Grote onzin! Hij bleef weigeren zijn horloge vooruit te zetten, en zei aan het eind van de dienst:"Ok, als jullie het zo willen, dan beginnen we volgende week om twee uur met de dienst!" Wij keken elkaar aan en fluisterden de groep door:"Gewoon om drie uur dus hè!" Het werd wel verwarrend die zomer, en op het laatst spraken we van zomertijd en Ronniaanse tijd :-) Het jaar daarop heeft hij netjes zijn horloge een uur vooruit gezet en er niet meer over gezeurd :-)
Ik zeg 'gedeeltelijk', omdat deze neurologe beweert dat we vanavond een uur eerder naar bed moeten of morgen een uur later op moeten staan, zodat we aan onze gewone nachtrust komen. Nou ga ik nooit precies op dezelfde tijd naar bed, dus mijn nachten zijn nooit precies even lang. Maar voor de rest ben ik het wel met haar eens!
Eigenlijk vind ik het zomeruur wel leuk! Ach, het is 's morgens de eerste dag even wennen, maar de tweede dag ben ik dat al vergeten. Maar 's avonds, als je naar buiten kijkt, vind ik het zo leuk dat het dan zo lekker lang licht blijft! En met het winteruur is dan weer het voordeel dat je een uurtje later op mag staan, maar ja, dat ben je ook de tweede dag alweer vergeten...
Ik heb ook nooit last van een jetlag... Ok, Middle Stewiacke en Zaventem hebben maar vijf uurtjes tijdverschil, en dat is niet veel, maar toch zijn er mensen die dagenlang helemaal ontregeld zijn als ze terugkomen van de andere kant van de oceaan.
Mijn vader heeft in zijn lange leven nogal veel gereisd, en daar waren reizen naar Indonesië, Maleisië, Thailand, Rusland enz. bij. Hij zei altijd:"Als je in een land aankomt, zet je je horloge gelijk en doe je wat je thuis gewend bent, dus ga je meestal rond tien uur of elf uur naar bed, doe dat daar dan ook, sta je meestal rond zeven uur of acht uur op, doe dat daar dan ook. De beste man heeft nooit een jetlag gehad! Hij heeft dan ook nooit overdags geslapen hè, als hij terug kwam van een vermoeiende reis naar de andere kant van de wereld...
En zo moet je het met het zomeruur ook doen, gewoon je horloge een uurtje vooruit zetten en niet zeuren, zo van:"Hoe laat zou het nu eigenlijk zijn?"
En mijn kinderen? Toen ze nog klein waren hoopte ik altijd dat ze door het zomeruur een poosje wat later wakker zouden worden, maar integendeel, misschien één dagje, maar daarna vervielen ze gewoon weer in het ritme van om zes uur wakker worden :-)
Maar ja, misschien zijn er andere mensen die er wel last van hebben? Ik ben benieuwd :-p
PS Nog een grappig verhaaltje. Ik was vroeger bij de Jesus People. Onze leider (jaja, we hadden een leider) werkte fulltime voor de Heer en ging dus niet bij een baas werken, wij, de internen en externen, natuurlijk wel. Er moest brood op de plank komen. Toen in 1977 het zomeruur werd ingevoerd, waren wij net naar België verhuisd, maar kwamen ook nog vaak in Nl. De JP hadden verschillende 'posten' (lees: gemeentes) in België en Nederland en Ron, de leider, reisde van de ene post naar de andere. Zijn horloge een uur vooruit zetten, dat deed hij niet. Klaar. Basta. Toen we dan ook op zondagmiddag om drie uur met onze dienst begonnen en hij nog niet gearriveerd was, was eigenlijk niemand helemaal verbaasd. Ron wel! Toen hij binnen kwam en wij zeiden dat hij te laat was, wierp hij een blik op zijn horloge, en toen een minachtende blik op ons en zei:"Omdat een minister zegt dat jullie je horloge een uur vooruit moeten zetten, doen jullie dat ook maar gelijk allemaal, wat een onzin!" Of wij nou probeerden uit te leggen dat wij rekening moesten houden met ons werk, met de busregelingen, de treinen en allerlei andere afspraken, het was onzin! Grote onzin! Hij bleef weigeren zijn horloge vooruit te zetten, en zei aan het eind van de dienst:"Ok, als jullie het zo willen, dan beginnen we volgende week om twee uur met de dienst!" Wij keken elkaar aan en fluisterden de groep door:"Gewoon om drie uur dus hè!" Het werd wel verwarrend die zomer, en op het laatst spraken we van zomertijd en Ronniaanse tijd :-) Het jaar daarop heeft hij netjes zijn horloge een uur vooruit gezet en er niet meer over gezeurd :-)
19.3.09
Writer's Block
Haha, dat heb ik niet hoor, ik ben helaas geen 'Writer' dus kan ik ook geen Writer's Block hebben hè. Gewoon even geen inspiratie :-/
Maar lees ondertussen dit maar! Henk verwoordt hier precies hoe ik erover denk. Hij verwoordt dat alleen een beetje beter :-)
Maar lees ondertussen dit maar! Henk verwoordt hier precies hoe ik erover denk. Hij verwoordt dat alleen een beetje beter :-)
2.3.09
's Nachts lijkt alles anders, groter
Vinden jullie dat ook? Als ik 's nachts wakker lig, en dat is vaak helaas, lijken problemen veel groter te worden, moeilijker op te lossen... En ikzelf lijk steeds kleiner te worden, en dommer enzo... En die dromen tussen het wakker liggen door, niet te doen!
Zaterdagavond was er een Pure Praise in Kortenberg. Het werd georganiseerd door onze gemeente en de band bestond uit jonge mensen van onze gemeente... Er is enorm veel voor geoefend, echt niet normaal meer, soms zelfs drie keer in de week! Het was een stelletje perfectionisten bij elkaar! En mijn jongste zoontje (30 jaar jong) zong mee :-)
Het was een prachtige avond, niet zo'n happy-klappy-praise, maar Jezus aan het kruis, Die in het midden! We werden niet opgezweept om steeds harder te klappen en luider te zingen, nee, we werden bepaald bij de woorden van de liederen, er werd ons gevraagd goed na te denken over die woorden en alleen mee te zingen als we die woorden ook in daden wilden omzetten.
Er was een video-opname gemaakt en gisteren was Martin, de basgitarist, hier met die video. Ik zei, met met mijn stomme kop en mijn grote mond, dat ik die wel even op dvd kon zetten voor ze, als dat makkelijker was. Ok, dat was inderdaad makkelijker volgens Martin, dus hij liet de video hier achter.
Niks aan de hand. Toch?
Jaja, tot Johan zei:"Voorzichtig met die video hè! Het is het enige exemplaar!"
Vlak voor ik naar bed ging zei hij dat!
En ja hoor, dan lig je in je bed, en dan begint het in dat domme hoofd. Oh help, stel je voor dat ik LouisLouise er over opneem... Of Thuis, of wat dan ook... Oh help, stel je voor dat ik cut/paste doe in plaats van copy/paste (kan geeneens, denk ik nu). Oh help! En dan die dromen! Op een gegeven moment moest ik vluchten (ja, ik weet ook niet voor wie hè!) en ik had die video in de plastic doorzichtige doos van het baby-speelgoed gestoken, die met dat blauwe deksel, die was schoon, dat wist ik zeker! Zwetend werd ik dan weer wakker, want die video was in een baby veranderd, en die baby had het koud in die doos (het was Raica, ik weet het zeker). Maar waar was de video gebleven?
En dan sta je 's morgens op en het eerste wat je doet is: die video op dvd opnemen en twee uur later, als het klaar is, met een opgelucht hart die video in een plastic tasje steken, samen met de dvd, en heel ver weg van de dvd-recorder zetten.
Pff, 't is gebeurd, er is niks mis gegaan. Er kan ook niet zoveel mis gaan hoor, hooguit vergeten die video eruit te halen als je iets anders gaat opnemen, maar met Theo en Johan ook nog in huis zou die kans toch echt heel klein zijn geweest. Maar vannacht hè, toen was die kans dus echt supergroot...
's Nachts lijkt alles anders, groter
Zaterdagavond was er een Pure Praise in Kortenberg. Het werd georganiseerd door onze gemeente en de band bestond uit jonge mensen van onze gemeente... Er is enorm veel voor geoefend, echt niet normaal meer, soms zelfs drie keer in de week! Het was een stelletje perfectionisten bij elkaar! En mijn jongste zoontje (30 jaar jong) zong mee :-)
Het was een prachtige avond, niet zo'n happy-klappy-praise, maar Jezus aan het kruis, Die in het midden! We werden niet opgezweept om steeds harder te klappen en luider te zingen, nee, we werden bepaald bij de woorden van de liederen, er werd ons gevraagd goed na te denken over die woorden en alleen mee te zingen als we die woorden ook in daden wilden omzetten.
Er was een video-opname gemaakt en gisteren was Martin, de basgitarist, hier met die video. Ik zei, met met mijn stomme kop en mijn grote mond, dat ik die wel even op dvd kon zetten voor ze, als dat makkelijker was. Ok, dat was inderdaad makkelijker volgens Martin, dus hij liet de video hier achter.Niks aan de hand. Toch?
Jaja, tot Johan zei:"Voorzichtig met die video hè! Het is het enige exemplaar!"
Vlak voor ik naar bed ging zei hij dat!
En ja hoor, dan lig je in je bed, en dan begint het in dat domme hoofd. Oh help, stel je voor dat ik LouisLouise er over opneem... Of Thuis, of wat dan ook... Oh help, stel je voor dat ik cut/paste doe in plaats van copy/paste (kan geeneens, denk ik nu). Oh help! En dan die dromen! Op een gegeven moment moest ik vluchten (ja, ik weet ook niet voor wie hè!) en ik had die video in de plastic doorzichtige doos van het baby-speelgoed gestoken, die met dat blauwe deksel, die was schoon, dat wist ik zeker! Zwetend werd ik dan weer wakker, want die video was in een baby veranderd, en die baby had het koud in die doos (het was Raica, ik weet het zeker). Maar waar was de video gebleven?
En dan sta je 's morgens op en het eerste wat je doet is: die video op dvd opnemen en twee uur later, als het klaar is, met een opgelucht hart die video in een plastic tasje steken, samen met de dvd, en heel ver weg van de dvd-recorder zetten.
Pff, 't is gebeurd, er is niks mis gegaan. Er kan ook niet zoveel mis gaan hoor, hooguit vergeten die video eruit te halen als je iets anders gaat opnemen, maar met Theo en Johan ook nog in huis zou die kans toch echt heel klein zijn geweest. Maar vannacht hè, toen was die kans dus echt supergroot...
's Nachts lijkt alles anders, groter
27.2.09
De worsteling :-)
Op Facebook heb je zo allerlei van die spelletjes, je doet er aan mee, of je doet er niet aan mee :-)
Deze leek me wel leuk, dus ik deed mee, in de verwachting trouwens, dat het niks op zou leveren!
Dit waren de spelregels:
Here's how you play:
a. Go to Google
b. Type your name and the words "needs" all in quotation marks (e.g., "Reinie needs")
c. Report back on the first ten things that come up for your name. Here's mine:
Bij sommige namen krijg je dan natuurlijk een hele lijst, maar mijn naam is nou niet direct de meest gebruikte naam en zeker niet in het Engels. Ik was dan ook verbaasd toen er toch wat kwam op Google, en wel het volgende:
I'm not really much of a Christian, and I'm not really religious, but Reinie needs to learn a few things: 1) hate the sin, not the sinner. 2) Forgiveness ...
Nu zat ik de laatste tijd in een worsteling. Ik ga niet in details treden, maar er waren mensen waar ik het moeilijk mee had. Ze bleven ergens in volharden en de oudsten traden in mijn ogen redelijk laks op en het bleef maar duren en duren. Ik werd boos op die mensen, boos op de oudsten... Het werd zo 'groot' dat ik zelfs niet meer aan het Avondmaal mee wou doen. Ondertussen is dit 'gedoe' opgelost, op een volgens mij juiste manier, en kan ik er weer vrede mee hebben. Ook met de manier waarop de oudsten het hebben opgelost ben ik achteraf blij.
Maar toen kwam dat zinnetje van Google en ik dacht: "Ja, inderdaad, dat moet Reinie leren!"
Reinie needs to learn a few things: 1) hate the sin, not the sinner. 2) Forgiveness ...
Deze leek me wel leuk, dus ik deed mee, in de verwachting trouwens, dat het niks op zou leveren!
Dit waren de spelregels:
Here's how you play:
a. Go to Google
b. Type your name and the words "needs" all in quotation marks (e.g., "Reinie needs")
c. Report back on the first ten things that come up for your name. Here's mine:
Bij sommige namen krijg je dan natuurlijk een hele lijst, maar mijn naam is nou niet direct de meest gebruikte naam en zeker niet in het Engels. Ik was dan ook verbaasd toen er toch wat kwam op Google, en wel het volgende:
I'm not really much of a Christian, and I'm not really religious, but Reinie needs to learn a few things: 1) hate the sin, not the sinner. 2) Forgiveness ...
Nu zat ik de laatste tijd in een worsteling. Ik ga niet in details treden, maar er waren mensen waar ik het moeilijk mee had. Ze bleven ergens in volharden en de oudsten traden in mijn ogen redelijk laks op en het bleef maar duren en duren. Ik werd boos op die mensen, boos op de oudsten... Het werd zo 'groot' dat ik zelfs niet meer aan het Avondmaal mee wou doen. Ondertussen is dit 'gedoe' opgelost, op een volgens mij juiste manier, en kan ik er weer vrede mee hebben. Ook met de manier waarop de oudsten het hebben opgelost ben ik achteraf blij.
Maar toen kwam dat zinnetje van Google en ik dacht: "Ja, inderdaad, dat moet Reinie leren!"
Reinie needs to learn a few things: 1) hate the sin, not the sinner. 2) Forgiveness ...
20.2.09
Maartje is naar huis...
Dat schrijven haar ouders op haar blog en op haar Facebook-pagina. Ik vind ze heel dapper... Ik weet niet of ik zo dapper zou zijn :-(
Maartje is gisteren rustig overleden, ze was drie maanden ziek. Deze keer. Ze had namelijk al twee keer kanker overwonnen in haar jonge leventje. Deze derde keer heeft de kanker gewonnen.
Maar gelukkig is ze een kind van God en is ze nu bij de Hemelse Vader tot in de eeuwigheid. Voor hen die achterblijven is dit een troost, hoewel het gemis groot zal zijn.
Weer zo'n jong leven... Vorig jaar Eva, het jaar daarvoor Luc... De 'Waaroms' blijven in mijn hoofd hangen...
Ik ben niet zo'n superfan van Rick Warren, maar deze woorden vind ik echt mooi: ‘Kort samengevat is het leven een voorbereiding op de eeuwigheid. We zijn niet gemaakt om hier voor altijd te blijven. God wil ons bij Zich hebben in de hemel.’
Vraag me niet of dit theologisch klopt, maar ik vind het een mooie zin om me aan vast te houden...
14.2.09
Valentijn of Vrijdag de Dertiende of.... Gewoon een gek verhaaltje
Toen wij jong waren (ik spreek nu dus over heeeel lang geleden, vlak na de tijd dat de dieren nog konden spreken) vierde niemand Valentijn. Toch niet in Nederland voor zover ik me kan herinneren...
We doen er zelf dan ook nog steeds niet veel aan. Soms een lieve kaart, soms een lieve bos bloemen, soms een ontbijt op bed, soms gewoon niks... Je moet elkaar het hele jaar laten zien dat je van elkaar houdt en niet alleen maar op één dag.
Gisteren (vrijdag de dertiende) ging ik nog even vlug met Johan mee naar de GB, en de man voor ons had een hartvormige plastic doos met aardbeien. Ik stootte Johan aan en zei: "Zie, hoe romantisch!" Johan vond het ook leuk en dat was dat.
's Avonds zei ik tegen Theo, zonder bijbedoelingen (echt!): "Bij de GB verkopen ze hartvormige plastic dozen met aardbeien, de meneer voor ons aan de kassa had er zo eentje gekocht, schattig hè!" Theo keek me een beetje vreemd aan en zei dat hij niet begreep waar ik het over had... Ik probeerde het uit te leggen, maar toen zei ik: "Laat maar."
Even later kwam Johan binnen en ik zei: "Leg jij eens uit wat die man voor ons bij de GB had gekocht, want papa begrijpt niet wat ik bedoel." Nou had die man natuurlijk ook nog wat andere dingen gekocht, dus Johan begon met: "Pringles, een peer, die stak hij zomaar in zijn jaszak! O ja, en een hartvormige doos met aardbeien." Theo keek weer een beetje onnozel en met handen en voeten probeerden wij uit te leggen hoe die doos er dan uit zag. Johan had er nog een hele fantasie bij, zo van: "Ja, zijn vrouw noemt hem natuurlijk 'Peertje' en dan zou hij zeggen dat de aardbeien voor haar waren en de peer voor hemzelf..." Toen Theo raar bleef reageren, en ons pestkoppen begon te noemen, zelfs vroeg of hij er een mandarijntje bij moest doen, sprongen Johan en ik tegelijk op, renden naar de keuken, trokken de koelkast open, en ja hoor, jullie hadden het natuurlijk allang geraden, achter een stapel pannenkoeken verborgen, stond hij: een hartvormige doos met aardbeien, bedoeld als verrassing op Valentijn...
Theo dacht dat wij dat gezien hadden en hem aan het pesten waren, maar dat was echt niet zo! Theo, echt niet!!!!
Natuurlijk heeft Theo het er niet bij laten zitten en bracht hij mij vanmorgen ontbijt op bed, aardbeien met slagroom (is mijn favoriete ontbijt en krijg ik zo heel af en toe), niet in die ordinaire hartvormige plastic doos van de GB, maar in een rood hart!!!
We doen er zelf dan ook nog steeds niet veel aan. Soms een lieve kaart, soms een lieve bos bloemen, soms een ontbijt op bed, soms gewoon niks... Je moet elkaar het hele jaar laten zien dat je van elkaar houdt en niet alleen maar op één dag.
Gisteren (vrijdag de dertiende) ging ik nog even vlug met Johan mee naar de GB, en de man voor ons had een hartvormige plastic doos met aardbeien. Ik stootte Johan aan en zei: "Zie, hoe romantisch!" Johan vond het ook leuk en dat was dat.
's Avonds zei ik tegen Theo, zonder bijbedoelingen (echt!): "Bij de GB verkopen ze hartvormige plastic dozen met aardbeien, de meneer voor ons aan de kassa had er zo eentje gekocht, schattig hè!" Theo keek me een beetje vreemd aan en zei dat hij niet begreep waar ik het over had... Ik probeerde het uit te leggen, maar toen zei ik: "Laat maar."
Even later kwam Johan binnen en ik zei: "Leg jij eens uit wat die man voor ons bij de GB had gekocht, want papa begrijpt niet wat ik bedoel." Nou had die man natuurlijk ook nog wat andere dingen gekocht, dus Johan begon met: "Pringles, een peer, die stak hij zomaar in zijn jaszak! O ja, en een hartvormige doos met aardbeien." Theo keek weer een beetje onnozel en met handen en voeten probeerden wij uit te leggen hoe die doos er dan uit zag. Johan had er nog een hele fantasie bij, zo van: "Ja, zijn vrouw noemt hem natuurlijk 'Peertje' en dan zou hij zeggen dat de aardbeien voor haar waren en de peer voor hemzelf..." Toen Theo raar bleef reageren, en ons pestkoppen begon te noemen, zelfs vroeg of hij er een mandarijntje bij moest doen, sprongen Johan en ik tegelijk op, renden naar de keuken, trokken de koelkast open, en ja hoor, jullie hadden het natuurlijk allang geraden, achter een stapel pannenkoeken verborgen, stond hij: een hartvormige doos met aardbeien, bedoeld als verrassing op Valentijn...
Theo dacht dat wij dat gezien hadden en hem aan het pesten waren, maar dat was echt niet zo! Theo, echt niet!!!!
Natuurlijk heeft Theo het er niet bij laten zitten en bracht hij mij vanmorgen ontbijt op bed, aardbeien met slagroom (is mijn favoriete ontbijt en krijg ik zo heel af en toe), niet in die ordinaire hartvormige plastic doos van de GB, maar in een rood hart!!!
13.2.09
Wie kaatst...
...moet de bal verwachten :-)
Ik had niet verwacht zoveel reacties te krijgen op mijn laatste post. Ik had gewoon zoiets van: hier kan ik schrijven wat ik wil, wie het wil lezen, leest het, wie het niet wil lezen, leest het niet...
Op het christelijke forum waar ik het over had, zijn verschillende heftige discussies aan de gang over de Schepping, en vandaag las ik een echt mooie zin, geschreven door een zekere Kansel:
Read the Book
Trust the Writer
Ik had niet verwacht zoveel reacties te krijgen op mijn laatste post. Ik had gewoon zoiets van: hier kan ik schrijven wat ik wil, wie het wil lezen, leest het, wie het niet wil lezen, leest het niet...
Op het christelijke forum waar ik het over had, zijn verschillende heftige discussies aan de gang over de Schepping, en vandaag las ik een echt mooie zin, geschreven door een zekere Kansel:
Read the Book
Trust the Writer
10.2.09
De laatste der Mohikanen
Wie ik? Jaaaa! Want ik geloof dat God de hemel en aarde in zes dagen heeft geschapen! Ik geloof dat Adam en Eva de eerste mensen waren en dat dat ruim zesduizend jaar geleden is geweest.
Waaaah! Zo dom! Zeker niet gestudeerd... Zeker nooit de artikels gelezen van Professor Doctorandus Flapflop! Zo dom! Evolutie, daar kun je niet meer omheen hoor, in deze tijd!
Ik dus wel :-)
Ooit heb ik op een discussieforum (een christelijk, ja) geschreven: "Ik geloof in de zes-dagen-schepping, zelfs als het tegendeel bewezen wordt!" Er kwam een reactie op dat ze dat dus echt niet begrepen, zèlfs als het tegendeel bewezen wordt? Dat bedoel je niet zo, toch?
Jaaaa! Dat bedoel ik wèl zo! Ik geloof namelijk in de zes-dagen-schepping...
Ik geloof ook in de maagdelijkheid van Maria. Ik geloof dat Maria maagd was toen ze zwanger werd en ik weet zeker dat elke gynaecoloog kan bewijzen dat het onmogelijk is voor een maagd om zwanger te zijn. Dat kan helemaal niet. Je kunt als maagd géén kind baren! Iemand die nog nooit gemeenschap heeft gehad met een man, kan geen kind krijgen. Nee, inderdaad, dat kan niet, dus moet je het geloven :-)
Ik geloof ook in de opstanding van Jezus Christus, drie dagen na Zijn dood. Ik geloof dat Jezus uit de dood is opgestaan en ik weet zeker dat elke patholoog-anatoom, of hoe heet zo iemand, kan bewijzen dat het onmogelijk is om drie dagen dood te zijn en dan op te staan. Dat kan helemaal niet. Je kunt als je drie dagen dood bent niét opstaan! Nee, inderdaad, dat kan niet, dus moet je het geloven :-)
Er blijven steeds minder van mijn soort over, dus vandaar mijn titel.
Ik ga hier geen moeite doen om met mensen te discussiëren, die weer gaan beweren en 'bewijzen' dat de Schepping echt niet in zes dagen kan zijn gebeurd, dat er langer dan zesduizend jaar mensen op deze aardkloot rondlopen en al zulk soort dingen. Ik ga namelijk helemaal niet proberen om de zes-dagen-schepping te bewijzen. Ik wil het helemaal niet bewijzen. Ik geloof het gewoon...
Waaaah! Zo dom! Zeker niet gestudeerd... Zeker nooit de artikels gelezen van Professor Doctorandus Flapflop! Zo dom! Evolutie, daar kun je niet meer omheen hoor, in deze tijd!
Ik dus wel :-)
Ooit heb ik op een discussieforum (een christelijk, ja) geschreven: "Ik geloof in de zes-dagen-schepping, zelfs als het tegendeel bewezen wordt!" Er kwam een reactie op dat ze dat dus echt niet begrepen, zèlfs als het tegendeel bewezen wordt? Dat bedoel je niet zo, toch?
Jaaaa! Dat bedoel ik wèl zo! Ik geloof namelijk in de zes-dagen-schepping...
Ik geloof ook in de maagdelijkheid van Maria. Ik geloof dat Maria maagd was toen ze zwanger werd en ik weet zeker dat elke gynaecoloog kan bewijzen dat het onmogelijk is voor een maagd om zwanger te zijn. Dat kan helemaal niet. Je kunt als maagd géén kind baren! Iemand die nog nooit gemeenschap heeft gehad met een man, kan geen kind krijgen. Nee, inderdaad, dat kan niet, dus moet je het geloven :-)
Ik geloof ook in de opstanding van Jezus Christus, drie dagen na Zijn dood. Ik geloof dat Jezus uit de dood is opgestaan en ik weet zeker dat elke patholoog-anatoom, of hoe heet zo iemand, kan bewijzen dat het onmogelijk is om drie dagen dood te zijn en dan op te staan. Dat kan helemaal niet. Je kunt als je drie dagen dood bent niét opstaan! Nee, inderdaad, dat kan niet, dus moet je het geloven :-)
Er blijven steeds minder van mijn soort over, dus vandaar mijn titel.
Ik ga hier geen moeite doen om met mensen te discussiëren, die weer gaan beweren en 'bewijzen' dat de Schepping echt niet in zes dagen kan zijn gebeurd, dat er langer dan zesduizend jaar mensen op deze aardkloot rondlopen en al zulk soort dingen. Ik ga namelijk helemaal niet proberen om de zes-dagen-schepping te bewijzen. Ik wil het helemaal niet bewijzen. Ik geloof het gewoon...
8.2.09
34 jaar
Gisteren waren we 34 jaar getrouwd! Dat lijkt superlang, en toch is die tijd voorbij gevlogen :-)
Als ik om me heen kijk en ik zie al die gebroken gezinnen, dan vraag ik me af hoe het komt dat wij nog bij elkaar zijn... En ook nog gelukkig met elkaar hè, niet zomaar uit gewoonte, of omdat het nou eenmaal zo hoort voor een oudste, maar omdat we nog steeds gek zijn op elkaar.
Zijn wij volmaakter? Beter? Iets minder slecht? Nee, dat is het echt niet, daar kunnen onze drie kinderen van getuigen. Om nog maar te zwijgen over onze schoonkinderen, die zullen ons echt ook niet volmaakt vinden :-) (Natuurlijk moet je zoiets niet aan de kleinkinderen vragen, die vinden ons wel perfect:-))
Ik denk dat de grootste reden is dat wij allebei God als Vader hebben en de Bijbel als Zijn Woord erkennen... Dat wel, maar helaas pindakaas, er zijn ook steeds meer christenen die uit elkaar gaan...
Hoe komt het dan nog?
Kwenie, gewoon omdat we nog steeds heel veel van elkaar houden en nog steeds niet zonder elkaar kunnen! En dat ook tegen elkaar zeggen en aan elkaar laten zien!
Of gewoon omdat Theo de beste en de geduldigste man van de wereld is. Misschien heb ik gewoon geluk gehad... Heel veel geluk!
TOEN
EN NU
Niet veel veranderd toch, in al die jaren?
Als ik om me heen kijk en ik zie al die gebroken gezinnen, dan vraag ik me af hoe het komt dat wij nog bij elkaar zijn... En ook nog gelukkig met elkaar hè, niet zomaar uit gewoonte, of omdat het nou eenmaal zo hoort voor een oudste, maar omdat we nog steeds gek zijn op elkaar.
Zijn wij volmaakter? Beter? Iets minder slecht? Nee, dat is het echt niet, daar kunnen onze drie kinderen van getuigen. Om nog maar te zwijgen over onze schoonkinderen, die zullen ons echt ook niet volmaakt vinden :-) (Natuurlijk moet je zoiets niet aan de kleinkinderen vragen, die vinden ons wel perfect:-))
Ik denk dat de grootste reden is dat wij allebei God als Vader hebben en de Bijbel als Zijn Woord erkennen... Dat wel, maar helaas pindakaas, er zijn ook steeds meer christenen die uit elkaar gaan...
Hoe komt het dan nog?
Kwenie, gewoon omdat we nog steeds heel veel van elkaar houden en nog steeds niet zonder elkaar kunnen! En dat ook tegen elkaar zeggen en aan elkaar laten zien!
Of gewoon omdat Theo de beste en de geduldigste man van de wereld is. Misschien heb ik gewoon geluk gehad... Heel veel geluk!
TOEN
EN NUNiet veel veranderd toch, in al die jaren?
1.2.09
Je hebt gelijk! En jij ook!
Calvinisme - Emerging Church - Postmodern Christendom - Old Time Religion - Willow Creek - Toronto - Pinkster - Evangelisch - Gereformeerd - Baptist - Hervormd - Opwekkingsliedjes - Johan de Heer - Creationisme - Intelligent Design - Vul zelf maar aan...
Het interesseert me ineens niet meer. Het kan me niets meer schelen! Weet je wat? Jullie hebben gewoon allemaal gelijk!
Ik las op Facebook bij iemand die een stukje over Paul Washer had geschreven het volgende: "Indien iemand anders zin heeft om te reageren op een halsstarrige calvinist (al zullen de meeste calvinisten hem ook niet zo fijn vinden), onderaan vind je zijn commentaar (en nee, ik ga helemaal niet akkoord met reformatieNL)"
Mijn eerste indruk was dat hij dit over Paul Washer zei, maar bij nader inzien had hij het over iemand die had gereageerd op zijn stukje over Washer...
Nou ja, het kan me toch niet meer schelen!
Iemand die fel tegen 'Emerging Church' is, maar niet erg thuis is op het internet, gaf me een link naar een 'anti' site... Het grappige was dat het juist een site was die niet zo erg 'anti' was, maar ze konden me nou ook weer niet overtuigen hoor!
Weet je, ik heb er gewoon genoeg van! De Bijbel van kaft tot kaft is eventjes (hopelijk eigenlijk zelfs heel lang) genoeg voor mij!
En interpreteer ik die dan zelf ook alweer, gelijk als ik het lees? Pffff!!! Het kan me niks meer schelen! Ik doe niet meer mee aan nutteloze discussies! Ik laat me niet meer verleiden! Nee!
2 Timoteüs 2: 14 Blijf dit de gelovigen voorhouden en roep hen ten overstaan van God dringend op om niet te redetwisten. Dat heeft geen enkel nut en leidt er alleen maar toe dat de toehoorders ten onder gaan. 15 Span je in om voor God te staan als iemand die betrouwbaar is. Zorg dat je je niet voor je werk hoeft te schamen en verkondig regelrecht de waarheid. 16 Luister niet naar zinloos en leeg gezwets, want het voert steeds verder van God weg. 17 Wat dwaalleraren vertellen, woekert voort als een gezwel. Ook Hymeneüs en Filetus 18 zijn van de waarheid afgedwaald door te beweren dat de opstanding al heeft plaatsgevonden. Daarmee ondermijnen ze het geloof van anderen. 19 Maar het fundament dat God gelegd heeft, ligt onwrikbaar vast en draagt het opschrift: ‘De Heer weet wie hem toebehoren’ en ‘Laat ieder die de naam van de Heer noemt, onrecht uit de weg gaan’.
Het interesseert me ineens niet meer. Het kan me niets meer schelen! Weet je wat? Jullie hebben gewoon allemaal gelijk!
Ik las op Facebook bij iemand die een stukje over Paul Washer had geschreven het volgende: "Indien iemand anders zin heeft om te reageren op een halsstarrige calvinist (al zullen de meeste calvinisten hem ook niet zo fijn vinden), onderaan vind je zijn commentaar (en nee, ik ga helemaal niet akkoord met reformatieNL)"
Mijn eerste indruk was dat hij dit over Paul Washer zei, maar bij nader inzien had hij het over iemand die had gereageerd op zijn stukje over Washer...
Nou ja, het kan me toch niet meer schelen!
Iemand die fel tegen 'Emerging Church' is, maar niet erg thuis is op het internet, gaf me een link naar een 'anti' site... Het grappige was dat het juist een site was die niet zo erg 'anti' was, maar ze konden me nou ook weer niet overtuigen hoor!
Weet je, ik heb er gewoon genoeg van! De Bijbel van kaft tot kaft is eventjes (hopelijk eigenlijk zelfs heel lang) genoeg voor mij!
En interpreteer ik die dan zelf ook alweer, gelijk als ik het lees? Pffff!!! Het kan me niks meer schelen! Ik doe niet meer mee aan nutteloze discussies! Ik laat me niet meer verleiden! Nee!
2 Timoteüs 2: 14 Blijf dit de gelovigen voorhouden en roep hen ten overstaan van God dringend op om niet te redetwisten. Dat heeft geen enkel nut en leidt er alleen maar toe dat de toehoorders ten onder gaan. 15 Span je in om voor God te staan als iemand die betrouwbaar is. Zorg dat je je niet voor je werk hoeft te schamen en verkondig regelrecht de waarheid. 16 Luister niet naar zinloos en leeg gezwets, want het voert steeds verder van God weg. 17 Wat dwaalleraren vertellen, woekert voort als een gezwel. Ook Hymeneüs en Filetus 18 zijn van de waarheid afgedwaald door te beweren dat de opstanding al heeft plaatsgevonden. Daarmee ondermijnen ze het geloof van anderen. 19 Maar het fundament dat God gelegd heeft, ligt onwrikbaar vast en draagt het opschrift: ‘De Heer weet wie hem toebehoren’ en ‘Laat ieder die de naam van de Heer noemt, onrecht uit de weg gaan’.
24.1.09
Grrr!
Die van die steekpartij bleek dus 20 te zijn en geen 28, en al enkele keren onder psychiatrische behandeling geweest... Eng hè! Dat zou de buurjongen dus kunnen zijn, of die van twee huizen verderop... Weet ik veel of die al eens bij een psychiater zijn geweest?
Maar nu hoorde ik weer zo iets, bluh! De broer van Celia (vriendin van Eva, wel eens bij ons op de tieners geweest, en nu vriend via Facebook) stapte op de trein en vergat de deur te sluiten. Een gast zegt:"Doet die deur eens toe!" De jongen gaat terug rechtstaan om de deur te gaan sluiten, maar gelijk krijgt hij al stampen in zijn maag en tegen zijn hoofd... Hij is gister in de scanner geweest en heeft gelukkig alleen een zware hersenschudding. Vandaag krijgt hij nog een maagonderzoek en al bij al is hij er dus redelijk goed van afgekomen...
Maar... De andere treinreizigers deden niets! Iedereen bleef zitten! Waaaaah! Wat gebeurt er toch allemaal.... En erger nog: Wat gebeurt er niet?
Zijn we zo bang met ons allen om in te grijpen als iemand in elkaar geslagen wordt?
Hoe zou ikzelf reageren?
Hopelijk niet zo passief...
Hopelijk niet!
Maar nu hoorde ik weer zo iets, bluh! De broer van Celia (vriendin van Eva, wel eens bij ons op de tieners geweest, en nu vriend via Facebook) stapte op de trein en vergat de deur te sluiten. Een gast zegt:"Doet die deur eens toe!" De jongen gaat terug rechtstaan om de deur te gaan sluiten, maar gelijk krijgt hij al stampen in zijn maag en tegen zijn hoofd... Hij is gister in de scanner geweest en heeft gelukkig alleen een zware hersenschudding. Vandaag krijgt hij nog een maagonderzoek en al bij al is hij er dus redelijk goed van afgekomen...
Maar... De andere treinreizigers deden niets! Iedereen bleef zitten! Waaaaah! Wat gebeurt er toch allemaal.... En erger nog: Wat gebeurt er niet?
Zijn we zo bang met ons allen om in te grijpen als iemand in elkaar geslagen wordt?
Hoe zou ikzelf reageren?
Hopelijk niet zo passief...
Hopelijk niet!
23.1.09
Steekpartij Dendermonde
"Drie doden, twaalf gewonden
Een 28-jarige psychiatrische patiënt drong vanmorgen binnen in OCMW-kinderdagverblijf Fabeltjesland en de naschoolse opvang De Rakkertjes en begon er in het wilde weg uit te halen met een mes."
Toen ik dit nieuws hoorde vanmorgen, liepen gelijk de koude rillingen over mijn rug. Je ziet het voor je... En de ouders, de grootouders, horen die dat ook op de radio? Of waren die al ingelicht? Wat gaat er dan door je heen? De eerste berichten telden vijf doden, toen drie, toen toch vier, en nu weer drie... Die onzekerheid of jouw kleintje daar ook bij zit...
Wat een leed is er toch in de wereld en zoveel 'waaroms'...
Waarom was die man niet opgesloten voor hij zoiets kon doen? Hij was onder behandeling. Was dit een inschattingsfoutje van zijn behandelende psychiater? Hoe voelt die zich nu? Ook schuldig?
Zulke dingen gebeuren in Amerika, maar toch niet hier? In België?
't Is moeilijk te plaatsen. Ik weet niet hoe ik hiermee om moet gaan. 't Is moeilijk om uit je gedachten te zetten. Hopelijk hebben de nabestaanden begrijpende en lieve vrienden om zich heen. Hopelijk zal de plaatselijke kerk/gemeente zich ook een beetje om deze mensen bekommeren.
Wat is dit moeilijk...
PS Geven jullie dit ook nog door aan anderen: De laatste wens van Maartje
voor België
Een 28-jarige psychiatrische patiënt drong vanmorgen binnen in OCMW-kinderdagverblijf Fabeltjesland en de naschoolse opvang De Rakkertjes en begon er in het wilde weg uit te halen met een mes."
Toen ik dit nieuws hoorde vanmorgen, liepen gelijk de koude rillingen over mijn rug. Je ziet het voor je... En de ouders, de grootouders, horen die dat ook op de radio? Of waren die al ingelicht? Wat gaat er dan door je heen? De eerste berichten telden vijf doden, toen drie, toen toch vier, en nu weer drie... Die onzekerheid of jouw kleintje daar ook bij zit...
Wat een leed is er toch in de wereld en zoveel 'waaroms'...
Waarom was die man niet opgesloten voor hij zoiets kon doen? Hij was onder behandeling. Was dit een inschattingsfoutje van zijn behandelende psychiater? Hoe voelt die zich nu? Ook schuldig?
Zulke dingen gebeuren in Amerika, maar toch niet hier? In België?
't Is moeilijk te plaatsen. Ik weet niet hoe ik hiermee om moet gaan. 't Is moeilijk om uit je gedachten te zetten. Hopelijk hebben de nabestaanden begrijpende en lieve vrienden om zich heen. Hopelijk zal de plaatselijke kerk/gemeente zich ook een beetje om deze mensen bekommeren.
Wat is dit moeilijk...
PS Geven jullie dit ook nog door aan anderen: De laatste wens van Maartje
voor België
Abonneren op:
Posts (Atom)