Donderdag was het weer zover! Leda en ik gingen weer met de jongetjes naar Leuven! Met de trein! Als trouwe lezertjes weten jullie wat er gebeurt als wij de trein nemen, anders scroll je maar een beetje naar beneden om onze vorige avonturen te lezen :-)
De heenweg ging helemaal prima! Juiste trein, op tijd vertrokken enz. Broodje bij Panos, naar al onze lievelingsboetiekjes geweest (Zeeman, Wibra, Kruidvat, enz.), deze keer ook nog de opdracht uit Canada: zoek 'Pluk redt de dieren' en ook die opdracht netjes vervuld. Dus we konden weer naar huis.
We kwamen bij het station, maar oei, ons vertrouwde spoor B was leeg... Normaal staat de trein richting 's Gravenbrakel allang klaar en hebben we alle tijd om rustig in te stappen, maar nee, deze keer was spoor B leeg! Dus wij goed opletten wat er allemaal werd omgeroepen. Heel toevallig was de mevrouw die aan het omroepen was supergoed te verstaan. Amai, er werd heel wat omgeroepen, en toen: ja hoor, de trein van 17.23 uur richting 's Gravenbrakel had door het persoonsongeval in Kortenberg twintig tot vijfentwintig minuten vertraging...
Oh nee, dat is niet leuk. Maar... na vijf minuten kwam er een trein binnen getjoekt op spoor B. Leda liep vlug naar de conductrice (heet zo iemand zo?) om te vragen of het onze trein was, en: 'ja, et ies uw trein, maar iek kan niet beloof oe laat ij vertrekt eh, kan tfientik minuut duur of miskien lang eh!'
Tja, dan blijven we nog maar even buiten zitten hè. FUUUUUUT! Oh nee, die vertrekt! Helemaal aan het begin stond onze lieve Waalse conductrice gebaren naar ons te maken en iets te roepen. We sprongen op en begonnen naar haar toe te rennen. En zij maar roepen: 'Allez! Allez!' en te gebaren dat we, ja wat stond ze nou te gebaren? Ze werd steeds bozer dus wij gingen toch maar weer harder lopen en toen stapten we in en zei ze heel boos: 'iek kan niet blijf wakt eh!'
Leda zei:''Ja, wij wisten niet wat u bedoelde hè!' De mevrouw werd nog bozer, en toen zeiden we vriendelijk lachend dat we heel blij waren dat ze op ons had gewacht en toen was de bijna ruzie er niet, gelukkig!
We hebben toen over een ritje van 22 minuutjes toch nog meer dan een half uur gedaan, maar we zijn wéér thuis geraakt! Alwéér!
Ik ga nu met de bus met Leda en de jongetjes naar Ikea, over een half uurtje. Ik ben benieuwd of er avonturen over te vertellen zijn. Ik hou jullie op de hoogte :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten