Ik ben opgegroeid in een flat... In een nieuwbouwwijk... In Den Haag... Kijk op de foto's... Niet te doen toch? We woonden vierhoog, en moesten zeven trappen op om thuis te geraken... Geen lift! Wat een rotjeugd, zou je zeggen... Maar dat is toch niet waar!
Tussen de flatgebouwen was aan de achterkant een gemeenschappelijke tuin, met schommels en een zandbak en klimrekjes, dus daar speelden we vaak.
Voor de flats waren brede stoepen, met grote tegels, waar we prachtige hinkelbanen konden tekenen, dus daar speelden we vaak.
Maar waar we het meest speelden? Dat was aan de overkant van de straat... Daar begon namelijk het platte land, Wateringen. Daar was een wei met koeien, ergens stond een paardje, er was zelfs een varken! Maar daar was ik een beetje bang van... 's Winters trokken we thuis onze schaatsen aan, staken de weg over en schaatsten zo lang we maar wilden... Je kon het hele Westland door als je dat wilde...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten