2314

Zaventem, 12 juli 2314

“Pa, kom eens zien! Ik heb hier een code gevonden, waarmee je oude websites kunt lezen! Wist je dat er aan het begin van de eenentwintigste eeuw een Evangelische Gemeente in Zaventem was?”

Peter begon enthousiast aan zijn vader te laten zien hoe mensen vroeger een website bijhielden van dingen die ze aan het doen waren. Tja, eigenlijk vond vader het nogal saai, een hoop informatie waar je helemaal niks mee kon, tot ze op Picasa kwamen, en foto’s zagen.... Toen werd het wat interessanter...

Peter maakte een verslagje van wat hij had gezien. Hij deed nog wat opzoekingen, via andere oude archieven, die via zijn speciale code terug te vinden waren. Eerlijk gezegd begreep hij zelf niet helemaal hoe die Gemeente in elkaar stak. Op de adressenlijst stonden 165 namen. Ok, daar zullen de kinderen bij geteld zijn, dat begreep hij wel. Maar elke zondag stonden daar 120 stoelen. Hoe deden ze dat? Hadden ze beurtrollen? Mocht niet iedereen elke zondag komen? Wat gek, wat deden die andere mensen dan, als ze niet naar de dienst kwamen? Even verder kijken, er werden van die e-mails rond gestuurd, die in die tijd normaal waren. Soms werden er mensen gevraagd om iets te doen, zondagsschool of voordiensten of zoiets, helpen bij een actie in een ander dorp, vrijwilligers voor een bijbelschip of zoiets en dan kwam er één antwoord? Oh kijk, hier antwoordden er een keer twee... Hoe antwoordden al die andere mensen dan? Ah, natuurlijk in die tijd communiceerden ze ook met telefoons, dus die andere mensen belden dan natuurlijk op om hun diensten aan te bieden...

Ok, op zondag hadden ze een soort dienst, af en toe kwamen er kleine groepjes in huizen samen, soms om te eten, soms om koffie te drinken, soms om de bijbel te bestuderen... Jammer dat er van al de andere dagen van de week geen verslagjes of foto’s waren... Er moet toch veel meer geweest zijn. Het kon toch niet zijn dat de christenen elkaar in die tijd maar één of twee keer per week zagen? Ze mochten toen toch nog gewoon openlijk samenkomen? Jammer, Peter kon niet veel evangelisatie-materiaal terugvinden. Hoe zouden ze dan de mensen van het dorp bereikt hebben? Toen Peter verder bleef zoeken, was hij helemaal teleurgesteld. Hij schrok er van, met wat voor dingen de christenen bezig waren in die tijd! Ze hadden zoveel vrijheid, zoveel middelen, zoveel kansen om het evangelie te verspreiden, en wat deden ze? Ze maakten wat ruzie met elkaar, vonden dat het anders moest, vonden die te ‘postmodern’ wat dat dan ook mocht betekenen, (ze wisten het zelf blijkbaar ook niet helemaal) en die ander was juist veel te calvinistisch, daar konden ze echt niet mee samenwerken. Die? Die was toch veel te jong? En die andere? Nee hoor, veel te oud. Waar hielden ze zich mee bezig? Hun werk, dat vonden ze belangrijk. Natuurlijk, Peter begreep best dat de mensen bij een baas gingen werken, christenen mochten toen nog gewoon gaan werken en dingen kopen in de winkels van de niet-christenen en zo, dus dat leek wel normaal, maar dat werk boven God stellen? Dat werk belangrijker dan de gemeente vinden? Daar begreep Peter niks van....

Waar waren ze mee bezig in die tijd????

Je moet weten dat in het jaar 2314 België geen christelijk land meer was. Godsdienst was verboden. Geen kerk of moskee stond er nog, alles was afgebroken... De christenen kwamen stiekem bij elkaar, elke avond. Soms bij die, dan eens bij die en als iemand niet kwam opdagen, zaten de anderen met schrik naar elkaar te kijken en vroegen zich af: “Zou hij ziek zijn? Of.... veel erger, zou hij opgepakt zijn?”

Ja, de eindtijd was in volle gang en kerken waren er niet meer! Openlijk over Jezus vertellen aan iemand anders kon je dood betekenen. Werken voor een baas kon je vergeten als christen en in winkels kopen kon alleen maar als je het teken van het beest had, en dat kregen ze niet...

Peter begreep er niks van... Waarom deden die christenen in 2009 zo raar? Zo weinig? Zo onregelmatig?