Kapoen en Jackske

Eerst even zeggen dat ik vorige keer niet echt ziek ben geworden, van die kouwe spaghetti...

Maar nou vandaag! Pfff, Jasper♥ (de Berner Sennen van Henri en Leda) is hier weer sinds vrijdagavond. Jullie weten onderhand wel dat Jasper♥ mijn belangrijkste verloofde is hè! Nou, vanmorgen gingen we met ons drietjes wandelen, mama, Jasper♥ en ik. Niks aan de hand, dat doen we zo vaak, en met onze gentle leaders aan, kan mama ons makkelijk houden.

Eerst kwamen we Raymonda tegen, met Mushka en Pukkie (een Jack Russel en een kruising tussen een Jack Russel en een Beagle). Nou, dat was wel leuk. Mushka en Pukkie en Jasper zijn allemaal mannetjes, maar ze verdragen elkaar goed, nooit ruzie ofzo. Dus we stonden wat te kwispelen en lekjes te geven enzo, netjes aan de lijn allemaal, komt ineens Jackske (Jack Russel van Raymonda's zoon Mark) aangerend en baf, hij valt zomaar Jasper♥ aan. Nou is Jasper♥ zo ongeveer de liefste en zachtste hond die ik ken, al weegt hij meer dan 50 kg, maar dit kon hij niet op zich laten zitten. Dus hij gaf een grauw naar Jackske. Jackske sprong met een schreeuw achteruit, maar vloog gelijk weer op Jasper♥ af en begon hem weer aan te vallen (het was een foto waard hoor, zo ongeveer Kleinduimpje die de Reus aanvalt). Nog steeds niks aan de hand, tot Kapoen (pitbull, ook van Mark) aan kwam rennen en Jackske begon te verdedigen. Toen ze daar zo met zijn tweeën aan Jasper♥ hingen, kon ik er niet meer tegen! Normaal is Kapoen een goeie vriend van mij. Jackske niet, maar die negeer ik altijd en dan gaat het best. Maar nu, nu ze met zijn tweeën aan Jasper♥ hingen, moest ik me wel moeien hè! Twee tegen één is gemeen, dus ik viel Jackske aan... Mark was nog nergens te bekennen en Raymonda stond naar mama te roepen dat ze weg moest rennen met ons en dat als Kapoen beet, het om te doden zou zijn. Nou is mama niet helemaal gek, dus ze dacht:"Als ik nu weg probeer te rennen, komen die twee gewoon achter ons aan, en dan zijn de poppen pas helemaal aan het dansen!" (ik weet bijna altijd wat mama denkt)

Dus mama bleef stokstijf staan tussen die vier vechtende grommende kwijlende honden (waaronder ik dus) en eindelijk kwam Mark de hoek om. Toen was het gedaan met vechten, want mama had ons dus kort aan de lijn en Mark pakte onmiddellijk Jackske er tussen uit. Kapoen gaf nog een klein grommetje naar Jasper♥, een knipoogje naar mij en ging toen met zijn baasje mee....

Dat knipoogje betekende: dit komt niet tussen onze vriendschap hè! Dit was iets tussen Kleinduimpje en de Reus en wij hebben ze alleen maar verdedigd... Dus Kapoen is mijn vriend nog wel, maar Jackske? Amai nog niet! Wat een mormel!!!!

Oja, trouwens, niemand gewond hè, gewoon wat plukken haar verloren enzo, maar geen echte beten hoor!