Hap - Slik - Weg - lol

Meer dan een maand ben ik twee keer per dag aan het worstelen met mijn lieve Jaspertje om zijn medicijnen bij hem binnen te krijgen en binnen te houden. Meer dan een maand! Twee keer per dag! 's Morgens een rode capsule en anderhalve gele tablet, en 's avonds nog een keer anderhalve gele tablet. Jasper heeft namelijk behalve zijn oogproblemen (lees hier ) ook nog eens huidproblemen. Hij krabt zich helemaal kaal onder zijn oksels en moet hiervoor twee verschillende soorten antibiotica slikken.

Die rode capsule was het moeilijkste, omdat die gelijk aan zijn gehemelte vastplakte en uiteindelijk kleverig en al op de grond viel, ik pakte hem dan op, stak hem weer in zijn mond, en dit herhaalde zich dan een paar keer, tot hij eindelijk doorslikte. Geluk dat ik zoveel rode bloesjes heb :-) Maar daar had Leda een oplossing voor: "Maak de capsule open, doe de inhoud op een plakje worst, vouw dit plakje dicht en geef het hem zo." Zo gezegd zo gedaan, dat lukte inderdaad. Of het mag of niet van de dierenarts weet ik niet, dus hopelijk leest hij dit niet :-s

Maar nu nog die gele. Mond openwringen, pillen achterin de keel, so far so good. Mond dicht houden, met twee handen, want het is dus een Berner Sennentje van 50 kg hè. Ja, hij slikt, handen weg: lap, ofwel de hele, ofwel de halve ligt op de grond, ofwel allebei. Opnieuw beginnen en nog eens en dan nog eens, tot hij met een diepe zucht eindelijk alles doorslikt. Ondertussen is mijn rug gebroken, mijn geduld op enzovoort en dan begint nog het gedoe van kammen met één hand aan zijn halsband, zodat hij niet kan ontsnappen om aan zijn ogen te krabben, eten en drinken met één hand aan zijn halsband enz.

Alles geprobeerd, de gele pillen in een stukje vlees, in een plakje worst, nee, lukt niet. Eerst iets lekkers in zijn mond, en terwijl hij daarop aan het kauwen is, vlug die pillen erbij, nee, lukt niet. Wel zere vingers, want een kauwende hond moet je niet in de bek kijken, laat staan je vingers in zijn bek steken. Maar kom, de Mexicaanse griep is erger.

Nou had Johan vandaag brood over van zijn werk. Brood met worst. En hij zei: "Doe het daar eens tussen, misschien lukt dat?" Ik zuchtte eens en zei:"Ja hoor, vast wel!" en schudde mijn hoofd. Toch maar geprobeerd, en, je raadt het al:

Hap - Slik -Weg!
LOL