Nachtlawaai in Zaventem

Ik denk niet dat het laat was, maar juist vroeg, 't is te zien hoe je het bekijkt, maar wij werden om half vijf ofzo keihard wakker gemaakt door een toeter, een claxon, een alarmtoeter, een alarmclaxon! En niet zo eentje die tuut tuut tuut zegt, maar tuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuut! Precies onder ons slaapkamerraam... papa en mama sprongen allebei uit bed en vlogen naar het raam (met hun engelenvleugeltjes, ja) en toen was het gewoon een taxi van het stomme taxibedrijf naast ons... Meestal worden we 's nachts wakker gemaakt door het alarm van het taxigebouw (ook niet zachtjes), maar deze keer was het een stomme taxi...
Het was dus geen gewone toeter hè, maar een zeer luide! 't Zit nu nog in mijn oor, grrrr!!!
Vragen ze wel eens: "Jullie wonen in Zaventem? Hebben jullie nooit last van de vliegtuigen?" Nee, van de taxi's, daar hebben we last van, grrr!!!

Midden in de nacht rijden ze af en aan, moeten ze naar binnen door een ijzeren poort. Maar eerst moeten ze een code intikken om die poort te openen, en natuurlijk, de radio keihard aan en de autodeur openlaten tot de code is ingetikt. En altijd op een Franstalige zender, grrr!!! Probeer je lekker te slapen, begint er ineens een Fransoos in je slaapkamer het nieuws te vertellen, of je hoort keiharde muziek die niet mooi is, grrr... Dan gepiep en gekraak van de poort die opengaat (een soort Senseo-geluid, maar dan zonder de koffie) en daarna de begroeting tussen de chauffeurs, ook nog eens luidruchtig en meestal in het Frans. Het liefst roepen ze naar elkaar vanaf een afstandje, zo luid, dat soms zelfs Johan uit zijn bed komt om te kijken of ze nou echt niet op onze koer staan...

Sorry, ik moest het even kwijt.

Maar van de vliegtuigen, nee, daar hebben we geen last van, die stijgen en dalen en doen gewoon wat ze moeten doen zonder ons lastig te vallen ;-)