Die van die steekpartij bleek dus 20 te zijn en geen 28, en al enkele keren onder psychiatrische behandeling geweest... Eng hè! Dat zou de buurjongen dus kunnen zijn, of die van twee huizen verderop... Weet ik veel of die al eens bij een psychiater zijn geweest?
Maar nu hoorde ik weer zo iets, bluh! De broer van Celia (vriendin van Eva, wel eens bij ons op de tieners geweest, en nu vriend via Facebook) stapte op de trein en vergat de deur te sluiten. Een gast zegt:"Doet die deur eens toe!" De jongen gaat terug rechtstaan om de deur te gaan sluiten, maar gelijk krijgt hij al stampen in zijn maag en tegen zijn hoofd... Hij is gister in de scanner geweest en heeft gelukkig alleen een zware hersenschudding. Vandaag krijgt hij nog een maagonderzoek en al bij al is hij er dus redelijk goed van afgekomen...
Maar... De andere treinreizigers deden niets! Iedereen bleef zitten! Waaaaah! Wat gebeurt er toch allemaal.... En erger nog: Wat gebeurt er niet?
Zijn we zo bang met ons allen om in te grijpen als iemand in elkaar geslagen wordt?
Hoe zou ikzelf reageren?
Hopelijk niet zo passief...
Hopelijk niet!
12 opmerkingen:
Hmmm, ik zou op Brecht ( mijn broer) springen om de klappen op te vangen denk ik! Maar precies weet ik het niet. Niet alleen toekijken. Conducteur waarschuwen, gast vragen te stoppen... weet ik veel, maar niet blijven zitten! Help zeg... ze zijn even schuldig aan het gebeuren als die gast die sloeg... Boehoe hoor!
in wat voor een wereld even wij toch??
inderdaad iets doen, anders ben je niet beter dan die gasten die hem hebben geschopt. Maar dit is het land dat Belgie aan het worden is, een land waar iedereen alleen voor zichzelf wil uitkijken, een land waar niemand om een ander geeft,een land vol van egoistische en individualistische mensen.
Eerlijk gezegd weet ik niet wat ik precies in zo'n situatie als door jou geschetst zou doen.
Ik word er verdrietig van. Hopelijk komt Jezus snel terug... Ik hoop het zo!
Ik zou niet te snel roepen dat jij wel zou ingrijpen en even scheef kijken naar omstaanden die niet reageren. Veel valt te verklaren vanuit een psychologisch fenomeen: "Kitty Genovese-effect" of "omstanderseffect".
Voor een heel uitgebreide samenvatting maar zeer interessante lectuur: http://jess.ulyssis.be/Samenvattingen/Samenvattingen%201e%20Bach/Semester%202/Sociale%20psychologie/Samenvatting.pdf
Hoofdstuk 1.1 .
Ik vind het wel interessant om te lezen allemaal! Mijn eerste reactie zou ook zijn: "Tuurlijk zou ik iets doen, roepen, schreeuwen, die gast proberen tegen te houden, wat dan ook!" Maar als ik alleen was, zou ik misschien (helaas, helaas) niet durven... Ik denk dat als je met een paar mensen bent die elkaar kennen het al een groot verschil uitmaakt.
@Kathleen: dank je voor je bijdrage, maar de link geeft 'error' bij mij :-(
Ik was er vandeweek met een student sociologie over aan het chatten eb hij zei me dat we veel meer geneigd zijn om iets te doen als we zien dat wij de enige omstaander zijn.
Zodra je anderen ziet, gaan mensen redeneren van "Waarom doet die niks?" en begint men zijn eigen leven te beschermen ipv voor iemand op te komen. Daar is redelijk veel onderzoek naar gedaan.
Da's een wetenschappelijk-sociologische kant van het verhaal. Aan de andere kant, vind ik het wel nog steeds verschrikkelijk en zou ik heel graag helpen, maar weet ook niet wat ik zou doen...
Hoe is het met je broer Celia?
http://jess.ulyssis.be/Samenvattingen/Samenvattingen%201e%20Bach/Semester%202/Sociale%20psychologie/Samenvatting.pdf
Deze link kreeg ik van Kathleen een daar lees ik ook zoiets in, van als de anderen niks doen, hoef jij ook niks te doen... Maar ik bedoelde, als je samen met een paar bekenden bent, durf je dan niet eerder in te grijpen? Ik vond het wel frappant dat de nieuwe kabinetschef van de Binnenlandse Veiligheid zelf op haar eerst werkdag slachtoffer is geworden van een overval... Ze stond bij een stoplicht en haar handtas werd uit haar auto gegrist, ze hem tegenhouden en raakte daarbij gewond. Niemand stopte, iedereen reed gewoon door, terwijl ze duidelijk aan het bloeden was en naast haar auto stond. Er kwam alleen een lieve jongen zijn gsm aanbieden om de politie te bellen. Zou een sensibiliseringsactie helpen om de mensen bewust te maken van hoe te reageren?
Dat sensibiliseren zou moeten ja.
(En ja, dat waarover Henri 't heeft van de socioloog, is zelfde als die link, 't komt uit de sociale psychologie.)
"het omstaanderseffect" heet dat hé?
ik hoorde van een vrouw die verkracht en vermoord werd bij een appartementenblok, iedereen heeft het gehoord, niemand heeft iets gedaan
't schijnt dat dat echt ver gaat, zelfs als er één kindje bij je in de ruimte zit voel je je al niet meer verantwoordelijk, of bijvoorbeeld een blinde
(ze hebben daar allerlei testen rond gedaan)
maar als één iemand toch iets doet, grijpen anderen ook sneller in
maar idd, 'k zou ook niet durven zeggen: ik zou dit nooit toelaten...
(trouwens, mn jongste broer is afgelopen zaterdag in Kortrijk bedreigd door 'n man met een groot mes. Hij heeft hem een beetje kunnen kalmeren en is toen hij op veilige afstand was kunnen weglopen met zn vrienden. De man werd woedend omdat ze op een blikje geschopt hadden ofzo. Ze waren wsl fel en stoer aan 't doen enzo, maar die man haalde dus plots heel agressief een supergroot mes boven en richtte naar mn broer. Hij was er écht niet goed van. Voor 't zelfde geld was hij er niet meer, 'k ben zo blij dat hij kon weglopen...Ik mag er niet aan denken. Het voorval in Dendermonde heeft blijkbaar weer wat mensen op ideeën gebracht.)
't Is inderdaad doodeng... Nou gaan ze ineens de crèches nog veel meer beveiligen, terwijl Hans Van Temsche mensen op straat doodschoot, Brecht zat in de trein, jouw broer liep gewoon op straat....
Die link die ik van Kathleen heb gekregen is trouwens echt interessant om te lezen hoor.
Een reactie posten