2.1.09

Oud en Nieuw - Hollands of Belgisch

Zoek de verschillen :-)

Verhaal 1

Piet en Truus ontmoeten Jef en Trui op vakantie in Zuid-Frankrijk. Omdat Piet en Truus geen woord Frans spreken, klampen ze zich een beetje vast aan Jef en Trui. Ze sluiten een soort vakantie-vriendschap en aan het eind van de vakantie zegt Piet: "Hé, wat doen jullie met Oud en Nieuw?" Jef en Trui hebben hier nog helemaal niet over nagedacht en spontaan zegt Truus: "Kom het gezellig bij ons vieren, in Den Haag!" Beleefd nemen Jef en Trui de uitnodiging aan. Er wordt afgesproken dat ze vanaf een uur of acht welkom zijn en gerust mogen blijven slapen...

31 december

Jef en Trui bellen om kwart over acht aan en worden vrolijk binnengelaten door iemand die ze nog nooit gezien hebben, met de woorden: "Oh, jullie zijn zeker de Belgjes, zie ik gelijk, haha haha!" Ze komen binnen in een propvolle kamer, waar met moeite nog twee stoelen worden bij gezet.

Iedereen koffie? Ja zeker? De kopjes worden rondgedeeld met de woorden: "De melk en suiker staat op tafel, 't is zelfbediening hoor!"

Jef en Trui kijken elkaar een beetje verbaasd aan, maar drinken beleefd hun kopje leeg. "Willen jullie geen oliebol? Er zijn er nog veel meer in de keuken hoor!" Trui zegt verlegen: "Nee dank je, dan kan ik straks niks meer op..." "Ha," roept Piet "dan kan ik straks niks meer op, wat een grapjanus!"

De koffiepot gaat nog eens rond, en de schaal met oliebollen wordt aangevuld, leeggegeten en weer aangevuld en nog eens leeggegeten en nog eens aangevuld... Jef en Trui bedanken beleefd voor die vette bollen, dat lusten ze echt niet...

Dan komen de borrelglaasjes boven en de zoutjes en pinda's. Tegen twaalf uur komen de champagneglazen op tafel en wordt de tv even aan gezet en om 10 seconde voor twaalf begint iedereen luid af te tellen: "Tien, negen, acht ... twee, één, Gelukkig Nieuwjaar!" Iedereen neemt een slokje champagne, geeft vlug wat mensen een kus, rent naar de gang, doet zijn jas aan en rent naar buiten.

Een beetje overdonderd kijken Jef en Trui elkaar nog maar eens verbaasd aan. Buiten lijkt het wel oorlog, een geknal dat het niet normaal meer is. Jef en Trui besluiten dan om ook maar hun jas aan te trekken en eens buiten te gaan kijken. Op straat weten ze echt niet wat hen overkomt! Een lawaai, echt niet gewoon, vuurwerk aan alle kanten, in de hele straat en in de hele stad, in heel het land. Niet alleen opgeschoten jongens steken het af, volwassen kerels staan daar voor honderden Euro's aan te steken! Wildvreemde mensen omhelzen hen en wensen hen Gelukkig Nieuwjaar...

Een beetje verdwaasd gaan Jef en Trui weer naar binnen en wachten gelaten af wat hen nog te wachten staat. Langzamerhand komen de andere gasten ook weer binnen en uiteindelijk zijn ook Piet en Truus weer boven water. Er wordt een grote huzarensalade op tafel gezet en er wordt gezegd: "Tast maar toe." En na het "slaatje" gaat iedereen naar huis en naar bed...

De volgende ochtend zijn Jef en Trui eigenlijk geeneens meer verbaasd als er wordt gezegd: "Nou, er zijn nog oliebollen zat hoor, lekker makkelijk ontbijtje altijd hè, op Nieuwjaarsochtend! Neem maar zoveel je wilt!"

Op de terugweg naar België stoppen ze bij een wegrestaurant en halen de geleden schade dapper weer in door eens lekker te gaan eten!

Verhaal 2

Piet en Truus ontmoeten Jef en Trui op vakantie in Zuid-Frankrijk. Omdat Piet en Truus geen woord Frans spreken, klampen ze zich een beetje vast aan Jef en Trui. Ze sluiten een soort vakantie-vriendschap en aan het eind van de vakantie zegt Piet: "Hé, wat doen jullie met Oud en Nieuw?" Jef en Trui hebben hier nog helemaal niet over nagedacht en spontaan zegt Truus: "Wat vind je er van als wij het bij jullie komen vieren?" Beleefd zegt Trui dat dat een goed idee is en dat ze om een uur of acht welkom zijn en gerust mogen blijven slapen...

31 december

Piet en Truus eten al om vijf uur, stevige kost, want het is koud en ze moeten nog een end rijden. Ze bellen om precies acht uur aan bij Jef en Trui. Trui doet open en zegt: "Welkom, welkom, jullie zijn de eersten! Kom binnen en doe je jas uit!" Piet en Truus gaan naar binnen en zien een lange gedekte tafel staan. Ze kijken elkaar verbaasd aan, maar zeggen niks. Langzamerhand komen er meer mensen binnen, er wordt een aperitiefje geserveerd met hapjes waar Piet en Truus alleen maar van kunnen raden wat het is, en dan zegt Jef: "Ik denk dat iedereen er is, laten we aan tafel gaan." Nog een beetje verbaasd gaan Piet en Truus zitten. Dan komt er soep op tafel. Piet zegt: "Soep? Nou, daar heb ik nou geen trek in hoor!" Truus zegt: "Nou het ligt er aan wat voor soep, maar eigenlijk heb ik ook geen trek." Het blijkt Witlofroomsoep met grijze garnaaltjes te zijn. Piet en Truus denken: "Ben ik effe blij dat ik geen soep heb genomen! Soep van lof en dan met garnaaltjes, die vieze beestjes!"

Na de soep worden er bordjes geserveerd en Truus roept: "Wat is dat oranje spul? Toch geen vis hè!" Het blijkt gerookte zalm te zijn. Piet en Truus proeven eens voorzichtig en zeggen: "Nou, dat is nou wel lekkere vis eigenlijk! Valt best wel mee." Maar ondertussen kijken ze rond en denken: "Waar blijven de oliebollen?"

Na de gerookte zalm komen er weer nieuwe bordjes op tafel. Toch niet weer vis hè? Trui stelt ze gerust door te zeggen dat het een Orloff is van lamsfilet en ganzenlever bereid met Porto. "Nou," roept Piet "daar zakt mijn broek van af! Ganzenlever! Die Belgen lijken wel gek. Dat is je reinste dierenmishandeling! Dat vreet ik niet!"

Dan komt het hoofdgerecht: Zuid-Afrikaanse struisvogel met groene boontjes, omwikkeld met reepjes spek. Piet en Truus kijken elkaar vertwijfeld aan en denken: "WAAR BLIJVEN DE OLIEBOLLEN?"

Tegen twaalf uur komen de champagneglazen op tafel en wordt de tv even aan gezet en om 10 seconde voor twaalf begint iedereen luid af te tellen: "Tien, negen, acht ... twee, één, Gelukkig Nieuwjaar!" De champagne vloeit rijkelijk en iedereen wenst elkaar een Gelukkig Nieuwjaar. Heel in de verte hoor je wat geknal en er wordt gezegd: "Ach, dat is in die sociale woonwijk, die jongens moeten weer vuurwerk afsteken..."

Na twaalf uur wordt het dessert geserveerd: Een torentje van amandelmousse en merengue, schuim van pistache, aardbeiencoulis en een bolletje Baileys-ijs.

Daarna was er nog koffie met versnaperingen en toen kwam de kaasschotel op tafel. Maar Piet en Truus lagen toen allang onder de tafel...

Het ontbijt de volgende ochtend met verse pistolets en croissantjes van de bakker (die dus open was op Nieuwjaar) maakte het compleet. Piet en Truus zijn niet meer teruggegaan naar Den Haag!

14 opmerkingen:

Henk van Blijderveen zei

Maar Reinie toch! Laat ik nou jaren lang hebbe gedacht dat er iets met mij aan de hand was. Ik stak geen vuurwerk af, at geen oliebollen en vond het allemaal een beetje te.

En dankzij jouw blog weet ik wat er aan de hand is: ik ben een transcultureel. Een Belg met een Hollands paspoort.

Hoera: Ik ben NORMAAL!

ReinieReinie zei

Oef, gelukkig! Toch nog normale mensen! Je zou bijna gaan denken dat die niet meer te vinden zijn :-)

ps ik ben blij dat ik je niet heb beledigd, ik zal ook nog wel eens iets schrijven waar de Nederlanders er beter af komen dan de Belgen, want dat gebeurt vaak genoeg hoor.

Unknown zei

Ongelooflijk leuk en herkenbaar geschreven...
Dat ik voor eerst met m'n (Nederlandse) vriend hier nieuwjaar vierde, maakt 't net grappiger.
We vierden 't in Antwerpen, hij kon er niet bij hoe weinig vuurwerk hier wordt afgestoken, in Amsterdam moet je langs alle kanten uitkijken voor dat vuurgeweld (want ze zijn er echt roekeloos, weet ik nog voor vorig jaar). Die oliebollen heeft die gelukkig niet gemist, want denk niet dat ons Belgisch clubje daar maar trek in had. Doe mij maar witlofsoep met garnaaltjes, gerookte zalm, en... mmmmm.... water loopt al in m'n mond bij je beschrijving.

Mag ik hieruit opmaken dat jij ook Belgische manier prefereert?

(Ondanks dat ik er al vertrouwd mee ben, blijk ik me ergens toch verbazen over die cultuurverschillen. Zo fascinerend blijft 't!)

ReinieReinie zei

Dank je :-)
Jazeker prefereer ik de Belgische manier! En inderdaad, zo dicht bij elkaar en zo verschillend! Het valt waarschijnlijk extra op omdat je het niet verwacht!
Ik heb trouwens in Den Haag een keer een strijker (rotje) in mijn nek gehad! Gat in mijn jas, een stuk van mijn (toen nog lange) haar verbrand en een brandwond in mijn nek... Ik heb een hekel aan vuurwerk!!!

Henri Menheere zei

Ik heb zo het idee dat ik die mensen allemaal persoonlijk ken ;-) Heel elvendig en bekend komt dit me voor :-)

ReinieReinie zei

Elke overeenkomst met de werkelijkheid of met personen berust op louter toeval. Een ieder die zich in een situatie of een persoon meent te (moeten) herkennen heeft dan ook volstrekt ongelijk. Tenzij men zich daarbij prettig en vereerd voelt, uiteraard!

lol

Thomas & Magali zei

Wat een verschillen zeg! Toen ik in Bosnië zat, was dat ook met allemaal Nederlanders (ik als enigste Belg), toen ben ik ook best geschrokken van de verschillen, ze zijn echt niet de onderschatten.
Schieten ze zo veel vuurwerk af in NL? En oliebollen? Hehe
X

ReinieReinie zei

Ja, het lijkt echt net oorlog!!!! En ze kijken helemaal niet waar ze het gooien :o

Nathanael zei

Echt geweldig hoe het beschrijft, ook met alle reacties van die mensen, zo herkenbaar :) Ik prefereer toch wel een mix van beide culturen dan :) het lekkere eten, het vuurwerk en de gezelligheid en dan nog oliebollen :D

ReinieReinie zei

Dank je :-) Ik hou ook wel van de mix hoor, maar dat bekrompene van Nl hoeft niet voor mij :-p

francine zei

zaaaaalig verhaal!!!
Bekrompen...t ja voor ons, maar voor hun is het normaal!!! Je verhaal is overduidelijk.
Geef mij toch ook maar een mix!!!
Eet smakelijk!!

ReinieReinie zei

Dank je, Francine!

Unknown zei

ge-wel-dig artikel Reinie!

ReinieReinie zei

Merci, Becky!