Valentijn of Vrijdag de Dertiende of.... Gewoon een gek verhaaltje

Toen wij jong waren (ik spreek nu dus over heeeel lang geleden, vlak na de tijd dat de dieren nog konden spreken) vierde niemand Valentijn. Toch niet in Nederland voor zover ik me kan herinneren...

We doen er zelf dan ook nog steeds niet veel aan. Soms een lieve kaart, soms een lieve bos bloemen, soms een ontbijt op bed, soms gewoon niks... Je moet elkaar het hele jaar laten zien dat je van elkaar houdt en niet alleen maar op één dag.

Gisteren (vrijdag de dertiende) ging ik nog even vlug met Johan mee naar de GB, en de man voor ons had een hartvormige plastic doos met aardbeien. Ik stootte Johan aan en zei: "Zie, hoe romantisch!" Johan vond het ook leuk en dat was dat.

's Avonds zei ik tegen Theo, zonder bijbedoelingen (echt!): "Bij de GB verkopen ze hartvormige plastic dozen met aardbeien, de meneer voor ons aan de kassa had er zo eentje gekocht, schattig hè!" Theo keek me een beetje vreemd aan en zei dat hij niet begreep waar ik het over had... Ik probeerde het uit te leggen, maar toen zei ik: "Laat maar."

Even later kwam Johan binnen en ik zei: "Leg jij eens uit wat die man voor ons bij de GB had gekocht, want papa begrijpt niet wat ik bedoel." Nou had die man natuurlijk ook nog wat andere dingen gekocht, dus Johan begon met: "Pringles, een peer, die stak hij zomaar in zijn jaszak! O ja, en een hartvormige doos met aardbeien." Theo keek weer een beetje onnozel en met handen en voeten probeerden wij uit te leggen hoe die doos er dan uit zag. Johan had er nog een hele fantasie bij, zo van: "Ja, zijn vrouw noemt hem natuurlijk 'Peertje' en dan zou hij zeggen dat de aardbeien voor haar waren en de peer voor hemzelf..." Toen Theo raar bleef reageren, en ons pestkoppen begon te noemen, zelfs vroeg of hij er een mandarijntje bij moest doen, sprongen Johan en ik tegelijk op, renden naar de keuken, trokken de koelkast open, en ja hoor, jullie hadden het natuurlijk allang geraden, achter een stapel pannenkoeken verborgen, stond hij: een hartvormige doos met aardbeien, bedoeld als verrassing op Valentijn...

Theo dacht dat wij dat gezien hadden en hem aan het pesten waren, maar dat was echt niet zo! Theo, echt niet!!!!

Natuurlijk heeft Theo het er niet bij laten zitten en bracht hij mij vanmorgen ontbijt op bed, aardbeien met slagroom (is mijn favoriete ontbijt en krijg ik zo heel af en toe), niet in die ordinaire hartvormige plastic doos van de GB, maar in een rood hart!!!