Om maar gelijk met de deur in huis te vallen: Raksha kan niet typen, Raksha kan niet op de computer werken, Raksha kan niet praten, niet denken (hoewel, dat laatste, daar twijfel ik eigenlijk aan...)!
Raksha is een doodgewone hond. Ik begrijp dat het een desillusie is voor velen van jullie (AL die trouwe lezertjes, LOL), maar vanaf nu komt Raksha niet meer aan het woord.
Ik zal nog wel veel over Raksha schrijven, 't is nu eenmaal een belangrijk wezentje in mijn leven, maar ze komt niet meer zelf aan het woord...
Ook op het Breeze-forum is de rol van Raksha afgelopen. Het zij zo...
10 opmerkingen:
jep, dat kan ze vres(t)elijk goed :-)
Ik zal Raksha missen, geef haar een dikke knuffel van mij. Kan ze niet nog even afscheid nemen op je blog? Een laatste bericht? 't Is maar een idee.
Knuf, Magali
Klinkt dramatisch maar is niet zo want ik denk dat er weinig gaat veranderen mama :-)
En Rak zelf zie ik toch straks weer...
That's the point! It's me :-)
Beste Mama van Henri, Ik ben hier voor de eerste keer op bezoek en verneem dat de sympathieke herder ermee stopt. Ben toch benieuwd wat het vrouwtje zelf nog allemaal te vertellen heeft!
Mooi bijbelvers overigens! Ik las dat u tot Juni nog met tieners hebt gewerkt. Hoe kwam het dat u ermee ophield?
Hallo Karen! Ik weet niet waar je Henri van kent, maar ik vind het altijd leuk als mensen mijn blog lezen :-)
Ik heb zes of zeven jaar elke vrijdagavond de tieneravonden in onze kerk gedaan (samen met anderen hoor) en nu ben ik 52 en ik vind dat jonge mensen het moeten gaan doen. Ik blijf wel aan de zijlijn toekijken, de tieners blijven welkom bij mij thuis en de meesten zie ik elke zondagochtend in onze kerk, dus het contact blijft... Ik hoop eigenlijk dat je dit nog leest, want ik weet nooit precies hoe je antwoord moet geven op een reactie op je blog... Ik ga nu eens op jouw blog kijken ;-)
Mijn browser loopt om een of andere reden telkens vast op deze blog. Hij ziet er anders heel normaal uit in mijn ogen. Dank je wel dat je even op bezoek kwam op onze blog. Toen je werkte met jongeren, had je dan soms het gevoel dat de waarden die voor jou belangrijk zijn (en die je wil doorgeven) door hen soms als "ouderwets" werden beschouwd? Mijn dochter kan me soms vreemd aankijken als ik het heb over respect of aandacht, stilte, nederigheid, dankbaarheid ... Hoe ging jij daarmee om tijdens je vormingswerk? Ik ben zelf graag en veel in de natuur en wanneer ik bv met paarden werk of ik ben bezig in de groententuin dan ervaar ik zelf die waarden. Aanvaarding, geduld, moed, plicht, allemaal begrippen die wel van een andere planeet lijken te komen. Hoe breng jij dat over?
Hoi Karen, ik weet niet of je christen bent, maar aangezien ik dus bij de jongeren van onze kerk leiding gaf, bekeken we alles vanuit christelijk of bijbels perspectief...
Ik denk dat dat al een mooi uitgangspunt is. Wij leren dat God de Schepper is van alles wat leeft. Niet dat onze tienertjes heiligen zijn hoor, helemaal niet, maar op de één of andere manier hebben ze wel respect voor God. Ik heb natuurlijk ook tieners in mijn groep gehad die zelf helemaal niet in God geloofden en het dan ook inderdaad ouderwets vonden als we uit de bijbel onderwezen, maar veel van hen hebben toch al op hun manier een keuze gemaakt... Ze komen sowieso op zondag al mee naar de kerk en hebben dus tijdens de gehele lagere schoolperiode op zondagochtend onderwijs uit de bijbel gehad op hun niveau. (we hebben een crèche en dan vijf verschillende leeftijdsgroepjes tot en met het derde middelbaar tijdens de volwassensamenkomst). Maar nu ik wat ouder word, heb ik soms het gevoel dat juist die normen en waarden die we over willen brengen beter door jonge mensen kunnen worden uitgelegd, omdat ze dan kunnen zien dat het niet alleen het standpunt van de ouderen in de kerk is, maar ook bij de jongeren van in de twintig nog reëel is. Dat ook de jonge mensen in onze kerk nog in de bijbel geloven en ook de normen en waarden uit de bijbel respecteren. Begrijp je een beetje wat ik bedoel? Anders vraag je maar door hoor!
:shocked:
:o
Een reactie posten