Spoorzoekers

Bij ons in de kerk heet de zondagsschool tegenwoordig niet meer 'zondagsschool'. De opperleiders vonden dit te schools klinken en er kwam een nieuwe naam. We heten sinds een paar jaar: 'Spoorzoekers'. En om dan onderscheid in de verschillende leeftijdsgroepen te kunnen zien, zijn ze onderverdeeld in de Inimini's, Mini's, Maxi's, Mega's en Giants. Ikzelf heb één keer in de maand de Mega's. Dit zijn de kinderen uit het vijfde en zesde studiejaar. (Voor de Nederlanders: Groep 7 en 8)

Ik vind het een zalige groep, elk jaar opnieuw. Het zijn nog net geen pubers, ze zijn nog lief! Tieners zijn op zich ook lief hoor, maar weer anders :-)
Ik ben bij de Mega's begonnen om ze goed te leren kennen voor de puberteit keihard toeslaat! Zo houd ik dus al van ze voor ze beginnen te puberen! Dat was handig, omdat ik tot juni 2008 tienerleider was bij ons in de gemeente...
't Is altijd handig als leiders en tieners van elkaar houden :-) Met de tieners ben ik dus deze zomer gestopt, met de Mega's (nog) niet...

Kinderen zijn grappig!

*****

Eén van 'mijn' Mega's had tegen zijn vader gezegd: "Papa! Je moet een rekening bij Fortis openen! Iedereen die een spaarrekening bij Fortis heeft krijgt 20.000 Euro van de regering! Echt, het was daarjuist op de radio!"

*****

Zondag mochten 'mijn' kinderen een voorpagina van een krant maken over alles wat er die ochtend gebeurd was. Het eerste half uurtje zitten ze mee in de zangdienst en daarna gaan we dan nog een uurtje apart in de groepjes, zodat ze de preek en aanbiddingsdienst niet hoeven mee te maken. Veel te saai voor kinderen :p
Hun voorpagina mocht over alles gaan wat er sinds 10.00 uur die ochtend was gebeurd. De liedjes, het zendingspraatje, het filmpje wat getoond was, mijn verhaal, onze gebedspunten, ons wekelijkse babbeltje, het centje voor de zending enz.

Eén van de kinderen, die niet zo goed mee kan en op een speciale school zit voor moeilijk-lerende kinderen, vindt het altijd lastig om te lezen en te schrijven. Ik had daarom dus gezegd dat hun voorpagina er mocht uitzien zoals ze zelf wilden, met artikeltjes, of foto's (tekeningen), wat ze maar wilden. Hij had het superhandig aangepakt. Hij had een bladvullende tekening van Johannes de Doper gemaakt, met sprinkhanen en een Winnie de Pooh-achtige honingpot met bijen eromheen. Daaronder stond:

Johannes de Doper (lees meer op pagina 9).

Slim toch?

*****

Een van de meisjes gaf wel een heel speciaal gebedspunt op: "Willen jullie bidden voor onze kip? Die heeft een kikker in de keel!" Algemeen gelach natuurlijk! Meestal verdeel ik de gebedspunten over de kinderen, maar de kip nam ik zelf maar voor mijn rekening! Kwestie van het toch een beetje serieus te houden. (Navraag bij de ouders, leerde mij dat er kleine kikkertjes in de tuin zaten, en dat één van hun kippen die steeds oppikte. Eén van die kikkertjes was in haar keel blijven steken, en dit leidde natuurlijk tot gehoest en geproest in het kippenhok. En ook bij de Mega's :p

*****

Voila, als ik nog iets bedenk zal ik het hier ook nog wel eens opschrijven. Er schiet me nu even niks grappigs meer te binnen!