Nothing at all....
Het lijkt elkaars tegenovergestelde, maar niets is minder waar :-)
Ik had vroeger zo'n dagboek met een slotje (ik heb het bewaard hoor, maar ik schrijf er niet meer in sinds mijn 16e). Maar eigenlijk schreef ik daar op precies dezelfde manier in als nu hier op mijn blog... Namelijk in de hoop dat iemand het ooit zou lezen!
Mijn diepste geheimen kwamen heus niet in dat dagboek hoor! (Want dat dagboek was er dus in de hoop dat iemand het ooit zou lezen!) Waarom schreef ik het anders op? Dat slotje? Pfff, ik bond er nog extra een touw omheen om het geheimzinniger te laten lijken, zodat zeker ooit iemand het zou lezen...
Ik was natuurlijk geïnspireerd door Anne Frank en Joop ter Heul en diep, diep, diep binnen in mij was er zo'n heel klein sprankeltje hoop dat ooit iemand het zou lezen en het dan zo mooi vond dat het gepubliceerd zou worden...
De één droomt er van om zanger te worden en zingt altijd maar in de hoop ooit ontdekt te worden en de ander droomt er van om schrijver te worden en schrijft altijd maar, overal en op alles wat los en vast zit, in de hoop ooit ontdekt te worden...
Ach een mens moet kunnen dromen en in ieder geval zijn er nu toch een paar mensjes zo beleefd om mijn schrijfsels te lezen!
Zelfs al is het alleen maar als tegenprestatie, omdat ik nou eenmaal hun blog ook lees :-)))
3 opmerkingen:
Reinie, ik lees je schrijfsels altijd met interesse en plezier. Zelfs als er een driedubbel hangslot op zou zitten, een kabeldik touw omheen was gebonden en een cijfercode kekraakt moest worden, zou ik alles in het werk stellen om tot je epistels te geraken.
Gr. Henk
lol!!!
Hmmm ik weet niet of ik mijn moeder haar dagboek zou willen lezen ;-) Misschien wel...
Een reactie posten